«Ταξιδεύαμε από Αθήνα προς Λάρνακα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είμαι απορροφημένος στη σκέψη μου και ψιθυρίζω μια μελωδία με ένα ‘σ’ αγαπώ’. ‘Μιας και δεν κοιμάσαι δεν το τελειώνεις να το δούμε’ μου λέει ο Πασχάλης. ‘Έχω διαβάσει κάτι στίχους μια πολύ καλής νεαρής της Ελεάνας Βραχάλη. Μόλις πας σπίτι, μετά τις αγκαλιές, κάτσε στο πιάνο και γράψε’. Έτσι και έκανα. Σε λίγο το ‘Σ’ αγαπώ’ ήταν έτοιμο».