«Ο κόσμος είναι δικός σας όπως και δικός μας. Αλλά σε τελική ανάλυση είναι δικός σας. Εσείς, οι νέοι άνθρωποι, είστε σαν τον ήλιο στις οκτώ ή εννιά το πρωί. Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε εσάς».
Tα παραπάνω είχε πει πριν πολλά χρόνια ο Μάο Τσε Τουνγκ, απευθυνόμενος σε νέους συμπατριώτες του, πιστεύοντας ότι αξίζουν την προσοχή για τον απλό λόγο ότι αυτοί θα οδηγήσουν τη χώρα στο μέλλον.
Από τότε η Κίνα έχει κάνει τεράστια άλματα. Μετά τον θάνατό του οι αλλαγές υπήρξαν ραγδαίες με τη φρενήρη ανάπτυξη που ακολούθησε τις επόμενες δεκαετίες, να έχει διαπεράσει όλες τις διαστρωματώσεις της κοινωνίας. Δεν θα μπορούσε φυσικά να μην επηρεάσει και τον «ανθό» της χώρας, που σήμερα μεγαλώνει με εντελώς διαφορετικές αξίες μέσα σε ένα και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η νέα γενιά γεννήθηκε μεταξύ 1990-1999, μια περίοδο δομικών μεταρρυθμίσεων και μεγάλης εξωστρέφειας για την Κίνα. Η πορεία της ζωής της συνδέθηκε με σημαντικές αλλαγές όπως η γρήγορη ανάπτυξη, η άνοδος του διαδικτύου, η εκβιομηχάνιση, η αστικοποίηση και η παγκοσμιοποίηση. Είδαν τη χώρα να βγαίνει από τη φτώχεια με ρυθμό απαράμιλλο στην ανθρώπινη Ιστορία.
Ομηροι των προσδοκιών
Χωρίς αδέλφια, καθώς οι περισσότεροι Κινέζοι εικοσάρηδες μεγάλωσαν μέσα στο σκληρό σύστημα του ενός παιδιού -το οποίο καταργήθηκε μόλις το 2016- φέρουν το πλήρες βάρος των προσδοκιών των γονέων και των παππούδων τους: να διαπρέψουν στο σχολείο, να εξασφαλίσουν μια σταθερή δουλειά, να αγοράσουν ένα διαμέρισμα, να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, όλα πριν από την ηλικία των 30 ετών.
Ωστόσο, οι millennials έχουν εντελώς διαφορετικές προσδοκίες και όνειρα για τη ζωή τους. Καθώς ο θεσμός της οικογένειας φθίνει, οι περισσότεροι αψηφούν τις κοινωνικές συμβάσεις αλλά και τη σημασία του γάμου. Επιθυμούν να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στις σπουδές και την καριέρα τους, ώστε να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης.
«Σε καμία περίπτωση οι νέοι δεν έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της γενιάς που ηγήθηκε της εξέγερσης στην πλατεία Τιενανμέν» αναφέρει σχετικό δημοσίευμα του Economist, δηλαδή ιδεώδη, επαναστατικό πνεύμα ή ακόμη και… κότσια. Είναι μια γενιά «απολιτίκ», η οποία ενδιαφέρεται περισσότερο για την απόκτηση υλικών αγαθών και χρημάτων. Οι περισσότεροι ήδη εκφράζουν την επιθυμία να αποκτήσουν ένα πτυχίο με κύρος, να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση ή να κατακτήσουν σημαντικές θέσεις στις ακμάζουσες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.
«Digital» και ανοιχτόμυαλοι
Η χώρα αριθμεί περί τα 400 εκατομμύρια millennials. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες καταναλωτικές ομάδες στην Κίνα και μια ομάδα τέτοιου μεγέθους, αναπόφευκτα έχει αντίκτυπο στην οικονομία. Εννιά στους δέκα νέους Κινέζους διαθέτουν smartphones, λατρεύουν τις μάρκες πολυτελείας, ταξιδεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας διεθνή πανεπιστημιακά ιδρύματα για σπουδές, μαθαίνουν τον κόσμο από κοντά, γίνονται ολοένα και πιο ανταγωνιστικοί σε σχέση με τους συνομηλίκους τους στη Δύση.
Είναι «digital» και ανοιχτόμυαλοι. Έχουν προ πολλού αποποιηθεί το παρελθόν, τα στερεότυπα κι επιδιώκουν κάτι καινούριο για την Κίνα. Λαχταρούν την ελευθερία από το καταπιεστικό και περιοριστικό σύνολο των ξεπερασμένων παραδόσεων και στο κυνήγι αυτού του στόχου, αλλάζουν την εικόνα της χώρας. Αυτό μπορεί να μην έχει τα χαρακτηριστικά της ένδοξης Τιενανμέν, είναι όμως μια πολύ δυνατή επανάσταση. Αν και αθόρυβη.
