Επί τέλους έγινε και η τελετή της ορκωμοσίας της ανακήρυξης του 46ου Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν (Inauguration Day), σεμνά χωρίς πομπώδεις παρελάσεις , φανφάρες και μεγαλεία επίδειξης πλούτου που τόσο απολαμβάνουν να προσφέρουν, απλόχερα με κάποια δόση αρχοντοχωριατισμού, οι Αμερκανοί προς τον κόσμο γενικά και προς τους Ευρωπαίους, ειδικότερα.
Εν τω μεταξύ πρωί πρωί και γεμάτος αναμνήσεις αποτυχιών ο απερχόμενος πρόεδρος έφυγε διακριτικά από τον Λευκό Οίκο: Ομολογουμένως, ο χειρότερος πρόεδρος που πέρασε στην Ιστορία των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο κατά τον έξοχο ηθοποιό Ρόμπερτ ντε Νίρο « Εθνική Καταστροφή», με τελικό προορισμό το καλοκαιρινό θέρετρό του, Mar-a- Lago, στη νότια Φλόριντα, χίλια μίλια περίπου μακριά από την Ουάσινγκτον . Του ευχόμαστε καλά να περάσει και να ηρεμήσει, ώστε να απαλλαχθεί από τις εμμονές του –ιδίως την εμμονή του στην επίδειξη αναξιοπρέπειας- αν και το βρίσκω κατά τι δύσκολο αφού είναι αποδεδειγμένα ένας very bad loser(total loser κατά τον Nτε Nίρo, πάλι) που εγκρίνει και επαυξάνει μόνο προεδρικές εκλογές οι οποίες ανακηρύσσουν νικητή αυτόν και κανέναν άλλον.
Μία προεδρική ορκωμοσία αλλιώτικη από όλες τις άλλες
Ομολογουμένως η τελετή της ορκωμοσίας Inauguration Day εξ αντικειμένου διαφοροποιείται από όλες τις ορκωμοσίες. Πρώτον δεν υπήρξε κόσμος (απρόσκλητοι θεατές), λόγω των χωρίς προηγούμενο συμβάντων της αποφράδας ημέρας της 6ης Ιανουαρίου. Δεύτερον υπήρξε η παρουσία των χιλιάδων μελών της Εθνοφυλακής και γενικά επικράτησε ετοιμοπόλεμη ατμόσφαιρα που απάδει σε μια μέρα χαράς και πανηγυριού.Tρίτον, oι χίλιοι προσκαλεσμένοι φορούσαν μάσκες και δεν επιδίδονταν σε ασπασμούς μεταξύ τους λόγω του φόβου που λέγεται COVID 19 και είναι ο πρόξενος 400 χιλιάδων και άνω θανάτων στις ΗΠΑ.
Τέταρτον. Απουσίαζε ο απερχόμενος πρόεδρος που, για λόγους αβρότητας και σεβασμού προς το νικητή του, είθισται να παρευρίσκεται πάντα στην τελετή της ορκωμοσίας του διαδόχου του. (Ο Τραμπ εκ πεποιθήσεως απεχθάνεται τις κάθε είδους αβρότητες).
Γενικά, έλλειπε ο παλμός που του έδινε ο απρόσκλητος λαός με τον αυθορμητισμό του και τις ενθουσιώδεις επευφημίες του, όπως στην περίπτωση του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι με την ευφυή ατάκα του λογογράφου του: «Δεν διαπραγματευόμαστε από φόβο, αλλά δεν φοβόμαστε να διαπραγματευτούμε».
Ο πολυαναμενόμενος λόγος του Προέδρου
Ο εκλεγμένος πρόεδρος, the president elect, έκανε την πιο διακριτική εμφάνιση που μπορούσε να γίνει. Αργό βήμα, σταθερό χωρίς να στηρίζεται στην κουπαστή της σκάλας (ίσως στηριζόταν λίγο στη σύζυγό του) εμφανίστηκε ήρεμος και μετρημένος.
Η λέξη-κλειδί της ομιλίας του ήταν Unity, ενότητα, μια λέξη που κινδύνευσε να διαγραφεί από τα αγγλικά λεξικά ως «ξεπερασμένη» εξαιτίας της στάσης των ακροδεξιών βανδάλων.
Προκάλεσε ενθουσιασμό όταν είπε χαρακτηριστικά: «Η δημοκρατία έχει επικρατήσει, democracy has prevailed. Kαι αυτό για να πείσει τους συμπολίτες του, ότι η 6η Ιανουαρίου αποτέλεσε μια πολύ θλιβερή παρένθεση που δεν πρόκειται να ξανασυμβεί ποτέ, αφού δεν θα υπάρξει νέος Ντόναλντ Τραμπ, αν και εφόσον στερηθεί ο ίδιος το δικαίωμα να διεκδικήσει αξίωμα εις το μέλλον.
Επανήλθε στο θέμα της ενότητας τονίζοντας με έμφαση ότι : « Η διαφωνία δεν πρέπει να οδηγεί στη διχόνοια», Disagreement must not lead to disunion.
Γενικά, ο Μπάιντεν επιδίωξε να τονώσει το κλονισμένο ηθικό του λαού ύστερα από την αναξιοπρεπή στάση του τέως προέδρου αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Εφτασε η ώρα η Αμερική να θεραπευθεί» [ύστερα από μια νόσο που διήρκεσε μια ολόκληρη τετραετία].
Το ύφος του δεν είχε τις σοβινιστικές εξάρσεις των λόγων του Τραμπ (MAGA: Make America Great Again) αλλά τον διέκρινε μια μετριοπάθεια που άρεσε και στα ΜΜΕ. Οι Sunday Times του Λονδίνου σχολίασαν: «Ο κοιμισμένος Τζο ξυπνάει την Αμερική».
Το καλλιτεχνικό μέρος της τελετής
Εν αρχή ην Lady Gaga. Επιβλητική, συμπαθής στηριζόμενη στο μπράτσο ενός αξιωματικού των πεζοναυτών, εμφανίστηκε η λέιντι για αποδώσει ικανοποιητικά την αστερόεσσα . Την απέδωσε αρκετά καλά και με το σχετικό πατριωτικό πάθος ενώ οι 200 χιλιάδες σημαίες (191 χιλιάδες για την ακρίβεια) κυμάτιζαν περήφανα στο National Mall.
Ακολούθησε το sex symbol, ηθοποιός, δεινή χορεύτρια αλλά και τραγουδίστρια,. κ. Τζένιφερ Λόπεζ. Το τραγούδι της ήταν μάλλον προβλέψιμο και δεν το έσωσαν οι άκρως εντυπωσιακές κορώνες της Λόπεζ, ούτε η στροφή 160 μοιρών που έκανε καταλήγοντας στο πασίγνωστο America, America .
Τέλος ο πεπειραμένος ροκάς τραγουδιστής, Γκαρθ Μπρουκς απέδωσε το θαυμάσιο θρησκευτικό άσμα Amazing grace χωρίς συνοδεία μουσικής σε στίχους του Λονδρέζου ποιητή Τζον Νιούτον : I once was lost but now I am found προσφέροντας γνήσια συγκίνηση σε ένα ευαίσθητο ακροατήριο.
Οσο για τη νεαρή δαφνοστεφή ποιήτρια, την Αφροαμερικανίδα, Amanda Gorman, υπήρξε η μεγάλη έκπληξη, όταν απάγγειλε το μακρύ αλλά Δωρικής ομορφιάς ποίημα της when day comes we
