Πολλά ερωτήματα αιωρούνται το τελευταίο διάστημα στην ενεργειακή αγορά για την υπερπληθώρα αιτήσεων για έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Είναι πραγματικό ή πλασματικό το επενδυτικό ενδιαφέρον; Τελικά πόσες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πλαίσια χωράει η ελληνική γη;
Τα νούμερα που δίνει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, τα οποία αποτυπώνουν την κατάσταση, ζαλίζουν… Μόνο στον κύκλο του Δεκεμβρίου υποβλήθηκαν αιτήσεις για βεβαίωση παραγωγού που ξεπερνούν τα 45 GW (γιγαβάτ).
Από προηγούμενους κύκλους έχουν ήδη εκδοθεί άδειες παραγωγής για περίπου 30 GW, αξιολογούνται αιτήματα (πριν τον Ιούνιο 2018) για άλλα 10 GW, ενώ από τα 1.400 αιτήματα (της περιόδου Σεπτεμβρίου 2018 – Δεκεμβρίου 2019) για συνολικά 25 GW περισσότερα από 10 GW έχουν λάβει άδεια παραγωγής, ενώ τα υπόλοιπα έχουν αξιολογηθεί και παίρνουν σειρά. Και έπεται συνέχεια…
Διαστημικό επενδυτικό ενδιαφέρον…
Σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται σε λειτουργία περίπου 10,5 GW ΑΠΕ και για την κάλυψη των στόχων του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα απαιτούνται 19 GW έως το 2030. Δηλαδή πρέπει στη δεκαετία να προστεθούν άλλα 8,5 GW, ισχύς που αντιστοιχεί σε συνολικές επενδύσεις περίπου 9 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, το… διαστημικό επενδυτικό ενδιαφέρον που ξεπερνά μέχρι στιγμής τα 100 GW υπερκαλύπτει πολλαπλώς τους στόχους.
«Οι αριθμοί δημιουργούν τη λάθος εικόνα ότι επίκειται η υλοποίηση έργων πολλαπλάσιων των αναγκών μας. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η λήψη Βεβαίωσης Παραγωγού είναι μια αρχική, ιδιαίτερα απλή διαδικασία, η οποία απέχει πολύ από το να φτάσει ένα έργο να αδειοδοτηθεί και τελικά να υλοποιηθεί» αναφέρει στο «Βήμα» ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) κ. Παναγιώτης Λαδακάκος.
Μετά την αρχική Βεβαίωση Παραγωγού ακολουθεί μια πολυδαίδαλη, πολυετής διαδικασία, την οποία μόλις το 4% των αιολικών πάρκων τελικά ολοκληρώνει με επιτυχία, όπως προκύπτει από τη στατιστική της ΕΛΕΤΑΕΝ. «Το μικρό αυτό ποσοστό οφείλεται στις πολύ υψηλές απαιτήσεις της νομοθεσίας και εν γένει στις δυσκολίες που έχει ένα αιολικό πάρκο να αδειοδοτηθεί, στη γραφειοκρατία, αλλά και σε πλήθος άλλων παθογενειών που έχει η χώρα στον τομέα των επενδύσεων. Τελικά αποδεικνύεται ότι η απλοποίηση μόνο του αρχικού σταδίου της αδειοδότησης ενός έργου ΑΠΕ οδηγεί σε μποτιλιάρισμα στα επόμενα στάδια» σημειώνει ο κ. Λαδακάκος. Τις συμπληγάδες των αδειοδοτικών διαδικασιών με δυσκολία περνούν και τα φωτοβολταϊκά έργα καθώς περί το 20% τελικά προχωρεί.
Πολλοί οι επιτήδειοι
Οπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, η απλοποίηση της διαδικασίας για τη βεβαίωση παραγωγής πέρασε λάθος σήμα στην αγορά. «Μπήκε ένα τέλος (1.500-2.000 ευρώ/μεγαβάτ), το οποίο δεν απαιτείται να καταβληθεί άμεσα, ενώ δεν χρειάζεται να έχει κάποιος εξασφαλισμένη τη γη για να υποβάλει αίτηση. Είναι πολλοί οι επιτήδειοι που στοχεύουν να εξασφαλίσουν τη βεβαίωση παραγωγού, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν, ελπίζοντας να πουληθούν σε μεγάλες εταιρείες».
Αρχές του 2022 αναμένεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί και η αναθεώρηση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ που ισχύει από το 2008 και θεωρείται πλέον παρωχημένο, το οποίο θα θέτει νέους περιορισμούς στη χωροθέτηση βγάζοντας εκτός κάδρου πολλά έργα.
