Στον μακρινό Σεπτέμβριο του 1988, δηλαδή πριν από 33 χρόνια, καταγράφονται αναφορές για αυθαιρεσίες στον χώρο των διοικούντων της Ιστιοπλοΐας, που δημιούργησαν μάλιστα τότε μίνι… κυβερνητική κρίση.

Οι τωρινές καταγγελίες του χρυσού Ολυμπιονίκη Νίκου Κακλαμανάκη κι άλλων αθλητών που ακολούθησαν τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελούν συνέχεια από τα… βάθη του παρελθόντος, όταν παρόμοια ζητήματα για «αδικίες» και ύποπτες επιλογές των παραγόντων του συγκεκριμένου αθλήματος οδηγούσε σε παραίτηση της τότε υφυπουργού Παιδείας Ρούλας Κακλαμανάκη (απεβίωσε το 2013).

Η παραίτηση

Στις 31 Αυγούστου 1988 λοιπόν, κι ενώ ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπαναδρέου νοσηλευόταν στο Χέρφιλντ, η τότε υφυπουργός Παιδείας υπέβαλε την παραίτησή της γιατί ο ανηψιός της Νίκος Κακλαμανάκης – μετέπειτα πολυνίκης στον χώρο της ιστιοπλοΐας – είχε αποκλεισθεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ που θα ξεκινούσαν στις 17 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου.

Η υφυπουργός Παιδείας στην επιστολή της προς τον προϊστάμενό της τότε στο Υπουργείο Γιώργο Παπανδρέου μιλούσε για βάρβαρη, απάνθρωπη, περιφρονητική, υπονομευτική των επιδόσεων του Νίκου Κακλαμανάκη και αλαζονική συμπεριφορά των διοικούντων».

Συμπλήρωνε δε ότι «αυτές οι οι συμπεριφορές δεν εξαντλούνται μόνο σε θέματα ήθους και ύφους της εξουσίας αλλά εμπεριέχουν ποινικές κι αστικές ευθύνες» με τις οποίες η Ρούλα Κακλαμανάκη δήλωνε ότι θ ασχολείτο σε δευτερο χρόνο με την ιδιότητα του δικηγόρου. Με τα βέλη της τότε υφυπουργού Παιδείας να στρέφονται εναντίον κυρίως της Ιστιοπλοικής Ομοσπονδίας και της Ολυμπιακής Επιτροπής που πήρε την σχετική τελική απόφαση.

Απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίασης

Σημειώνεται ότι ο ολυμπιονίκης Νίκος Κακλαμανάκης είχε προχωρήσει, τον Νοέμβριο του 2019, στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής σε καταγγελίες σε βάρος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας (ΕΙΟ) όπου εκτός των άλλων ανέφερε (ΣΣ απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίασης).

«Αυτή τη στιγμή έχω μια εμπειρία 30 ετών, η οποία δεν μπορεί να αποτυπωθεί, μέσα σε δύο, τρία ή πέντε λεπτά ούτε καν δέκα. Στην εμπειρία αυτή, καταλαβαίνετε ότι έχω δει πράγματα, τα οποία, κυρίως, με έχουν οδηγήσει σε μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση της ζωής μου, σήμερα. Με έχουν απειλήσει πάρα πολλές φορές, τόσο στις αρχές, όταν αποκλείστηκα, με αδιαφανείς διαδικασίες. Μέχρι πρόσφατα, από το ’99, την εποχή του κ. Φούρα, έπρεπε να κυκλοφορώ με μπράβους, για να κάνω προετοιμασία, μέχρι και πρόσφατα το ΄18, επειδή είπα κάποιες αλήθειες, πάλι με απείλησαν τόσο η Ομοσπονδία μου, νομικά, να με καταστρέψουν οικονομικά, όσο και σαν φυσική παρουσία, επειδή είδα πράγματα και κατέθεσα καταστάσεις. Βρίσκομαι αυτή τη στιγμή, ήδη, σε μια διαδικασία προανάκρισης, όπου σε μήνυση αθλήτριας βοηθώ να φανεί η αλήθεια. Τα πράγματα είναι παρά πολύ δύσκολα. Δεν θεωρώ ότι όλες οι ομοσπονδίες είναι ίδιες, σε καμία περίπτωση, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι όλοι κάθονται σε ένα τραπέζι, σε μια ολομέλεια. Ο καθένας ξέρει τι κάνει ο διπλανός του και αισθάνομαι ότι υπάρχει μια»ομερτά» χρόνων. Αυτό με θλίβει απεριόριστα».

Περίπου οκτώ μήνες αργότερα -τον Ιούλιο του 2020 – η ΕΙΟ κατεθεσε αγωγή κατά του δις Ολυμπιονίκη, Νίκου Κακλαμανάκη για αυτές τις καταγγελίες του υποστηρίζοντας ότι «τα 29 χρόνια συνεχόμενης διοίκησης η ΕΙΟ ουδέποτε κατέθεσε αγωγή σε κάποιον. Πολύ περισσότερο σε αθλητή και, μάλιστα, Ολυμπιονίκη. Υποχρεώθηκε να το κάνει στον Κακλαμανάκη για τις δηλώσεις του στη Βουλή και στα όσα έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».