Μια σταγόνα από το τσάι γιασεμιού έπεσε στην κατακόκκινη, βελούδινη επιφάνεια του χειροποίητου χαλιού. Ενα πραγματικό έργο τέχνης του 18ου αιώνα, το οποίο είχε καλύψει την περιοχή μπροστά από το μαρμάρινο τζάκι.
Ο κολεξιονέρ Γκαλάτσι-Γκαλάτσι έσπευσε με αστραπιαίες κινήσεις να «σβήσει» τη μικρή κηλίδα από την πολύτιμη «επιφάνεια» στο αγαπημένο emperor red.
Κοίταξε τον πίνακα του Σεζάν με τα σκοτεινά, «σβησμένα» κόκκινα χρώματα μέσα στο καφέ και στο σκούρο γκρι. Οι νιφάδες χιονιού έξω από τις τεράστιες τζαμαρίες της βίλας «Red Passion» στην Βουλιαγμένη είχαν στήσει έναν κατάλευκο, υπέροχο χορό. Ενα μικρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.
Οι λευκές, λιλιπούτειες κουκκίδες που σπάνια εμφανίζονται στα νότια προάστια της Αθήνας, έμοιαζαν να κινούνται στους ρυθμούς της κλασικής μουσικής και στα βήματα των χορευτών στη «Λίμνη των Κύκνων». Ο επιφανής συλλέκτης έργων τέχνης λάτρευε μία από τις κορυφαίες εκδοχές στον κόσμο που τώρα απολάμβανε μέσω Διαδικτύου. Αυτή με την εμβληματική Μαργκότ Φοντέιν.
Ο Γκαλάτσι-Γκαλάτσι έριξε τώρα το βλέμμα του στα μικρά, μεγάλης όμως ιστορικής αξίας αντικείμενα, τα οποία προέρχονταν από την Κολομβία. Αφησε τη σκέψη του να γυρίσει πολλά χρόνια πριν, όταν μία τέτοια συλλογή κατείχε περίοπτη θέση στο υπερπολυτελές διαμέρισμα του κολομβιανής καταγωγής, διάσημου εικαστικού Φερνάντο Μποτέρο, στην Park Avenue της Νέας Υόρκης.
Ο Μποτέρο, λάτρης της πατρίδας του, είχε «αναμείξει» τη συγκεκριμένη κολεξιόν με σπάνιους πίνακες του Φερνάρ Λεζέ, του Πικάσο, του Γκογκέν.
Θυμάται εκπληκτικές πληθωρικές γυναικείες φιγούρες (προτιμά πάντα τα γλυπτά του από τους πίνακες) και το γεγονός ότι δεν είχε τοποθετήσει στο κινηματογραφικού τύπου apartment κανένα από τα δικά του έργα. Αντίθετα με άλλους συναδέλφους του, ο Φερνάντο προχωρούσε στην καριέρα του ακολουθώντας low profile στυλ…
