Η συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή για την εξελισσόμενη υγειονομική κρίση είχε εξάρσεις και εντάσεις, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Κατεγράφησαν αντιπαραθέσεις και διαφωνίες, υψώθηκαν οι τόνοι, αλλά είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι ομιλίες ήταν εν πολλοίς τεχνικές, επί του συγκεκριμένου θέματος, και δεν ξέφυγαν από αυτά καθαυτά τα θέματα της διαχείρισης του πανδημικού φαινομένου. Ανεξαρτήτως των όποιων διαφορετικών απόψεων, οι πολίτες ένιωσαν ότι οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί έχουν ασχοληθεί πραγματικά με τα τρέχοντα προβλήματα της Υγείας, την κατάσταση και τις ανάγκες των νοσοκομείων, τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς, τις αγωνίες και την αδημονία των πολιτών. Από αυτή την άποψη ήταν πράγματι ελπιδοφόρος η συζήτηση. Αν επεκταθεί και σε άλλα θέματα και προβλήματα της δημόσιας ζωής, ωφελημένος θα βγει ο ελληνικός λαός.
Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς, παρά ταύτα, κοινός τόπος δεν προέκυψε, καθώς η διάσταση απόψεων παρέμεινε μεγάλη και αγεφύρωτη. Προφανώς λόγω διαφορετικής οπτικής. Ο Πρωθυπουργός ήθελε την κρίση ελεγχόμενη και την κυβερνητική προσπάθεια επιτυχημένη και κατά την εξέλιξη του δεύτερου κύματος, ενώ ο κ. Τσίπρας αμφισβητούσε την επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής στη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου, αποδίδοντας κυρίως ευθύνες για την ένταση του φαινομένου στη Βόρεια Ελλάδα. Οπως και να έχει πάντως, η πανδημία είναι μπροστά, οι επόμενοι μήνες, παρά την ελπίδα των εμβολίων, θα είναι δύσκολοι και κατά τα φαινόμενα θα προσφερθούν νέες ευκαιρίες για ανάλογες συζητήσεις.
Η διεκδίκηση του Κέντρου
Κατά μία εκδοχή πάντως η επιλογή της ήπιας αντιπαράθεσης εντός του πλαισίου της υγειονομικής κρίσης σχετίζεται με τη διεκδίκηση του Κέντρου, για την κατάκτηση του οποίου ερίζουν τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και ο κ. Τσίπρας. Ο Πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του επισημοποίησε τη διεκδίκησή του με τρόπο καθαρό και ευθύ. Και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος αγκομαχά στις δημοσκοπήσεις και κρίνει ότι χωρίς να βάλει πόδι στο Κέντρο προκοπή δεν θα εύρει, επέλεξε την αντιπαράθεση ακριβώς επί του υγειονομικού πεδίου. Αλλά και η κυρία Γεννηματά, η οποία νιώθει τη διεκδίκηση του χώρου της από τους δύο μονομάχους, κινήθηκε αναλόγως, υπερασπιζόμενη μετά πάθους το ΕΣΥ, με τη δημιουργία του οποίου είναι προσωπικά συνδεδεμένη, καθότι ο πατέρας της Γιώργος Γεννηματάς έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξή του.
Ζυμώσεις και διεργασίες
Ολα τούτα είναι, κατά τα φαινόμενα, πρόβες της επερχόμενης, μετά την πανδημία, πολιτικής κούρσας. Για τους περισσότερους οι διεργασίες έχουν εκκινήσει. Ο ανασχηματισμός στον οποίο προχώρησε ο κ. Μητσοτάκης αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά, έδωσε το πρώτο σήμα. Ανακατένειμε χαρτοφυλάκια και δυνάμεις, δείχνοντας ότι προετοιμάζεται για κάτι πέρα από την υγειονομική κρίση. Σχεδόν αυτομάτως η κυρία Γεννηματά πήρε το δρεπάνι και «κούρεψε» τον διεκδικητή της ηγεσίας της κ. Α. Λοβέρδο και ταυτόχρονα ο «κήπος» του κ. Τσίπρα γέμισε αγριάδες, τάσεις και ρεύματα. Στα κόμματα της αντιπολίτευσης εδραία είναι η πεποίθηση ότι στον βαθμό που ελεγχθεί η υγειονομική κρίση θα ακολουθήσουν εκλογές και άπαντες προετοιμάζονται για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο Πρωθυπουργός και το στενό του περιβάλλον ωστόσο «έθαψαν» στη συνέχεια το σενάριο της «διπλής κάλπης», ως άκαιρο και αχρείαστο στις παρούσες υγειονομικές και δημοσκοπικές συνθήκες. Κατά βάση ο θόρυβος που προκλήθηκε εκρίθη προβληματικός και αποσυντονιστικός των προσπαθειών ελέγχου της πανδημίας. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει καθαρά πως στόχος του παραμένει η εξάντληση της τετραετίας. Παρά ταύτα εκλογικός πυρετός συνεχίζει να επικρατεί στα περισσότερα των υπουργικών γραφείων. Μακριά από εμάς η διάθεση να εκθέσουμε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά μέγας ο πειρασμός και οι αγωνιούντες δεν κρύβονται. Συνεργάτες των κ.κ. Χρυσοχοΐδη, Παπαθανάση, Χατζηδάκη, Τσακίρη και άλλων κρυφολένε ότι προετοιμάζονται για εκλογές, όχι τόσο για το τέλος της άνοιξης αλλά για τις αρχές του προσεχούς φθινοπώρου.
Στην αυλή του Αλέξη Τσίπρα ακούνε όλα αυτά και τρελαίνονται με τις «τάσεις» και τα «ρεύματα» που ξεφυτρώνουν σχεδόν καθημερινά. Θεωρούν αντιπαραγωγική την καλλιεργούμενη εσωστρέφεια και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αμβλύνουν τις όποιες εντυπώσεις αμφισβήτησης που εκ των πραγμάτων προκαλεί αυτός ο διαβρωτικός, για πολλούς, εσωτερικός αναβρασμός. Οι συνεργάτες του κ. Τσίπρα, αλλά και οι πολλοί ομαδάρχες τάσεων και ρευμάτων σπεύδουν να δηλώσουν ότι «δεν ψάχνουμε για ηγέτη, ο ηγέτης είναι εκεί και έχει δρόμο να βαδίσει». Οι πιο ενοχικοί μάλιστα προχωρούν ακόμα παραπέρα, σχεδόν το τερματίζουν, λέγοντας ότι «ο Τσίπρας είναι μόλις 47 ετών, πέντε χρόνια μικρότερος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν έχει αντίπαλο». Επιμένουν δε σημειώνοντας ότι «ο Τσακαλώτος δεν υπάρχει περίπτωση να διεκδικήσει την ηγεσία, η Αχτσιόγλου απέχει πολύ, ο Τζανακόπουλος είναι κακός χαρακτήρας, ο Γαβριήλ δεν ανήκει καν στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Χαρίτσης το πολύ να είναι ένας καλός υπουργός και οι γέροντες θέλουν μόνο διαδικασίες και φροντίδα». Εντάξει, όλα αυτά μπορεί να είναι σωστά, αλλά από τη στιγμή που συζητούνται με αυτόν τον τρόπο, κατά πάσα βεβαιότητα το σπέρμα της όποιας αμφισβήτησης έχει πέσει στον κήπο…
Ανάστατη η Κοζάνη
Στη Βουλή μπορεί να δόθηκε μάχη πολιτισμένη, αλλά στην Κοζάνη έχουν ανάψει τα αίματα. Η πόλη είναι ανάστατη. Αιτία τα 53 ξεχασμένα κρούσματα από τα μέσα Νοεμβρίου που εμφανίστηκαν μόλις τώρα, ερεθίζοντας τους πάντες. Οι τοπικοί παράγοντες αποδίδουν το πρόβλημα σε ένα ιδιωτικό μικροβιολογικό γραφείο της Φλώρινας που έχει απλώσει πόδια και στην Πτολεμαΐδα. Κατά τις διηγήσεις ο πρόεδρος του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου προσέφερε σύμβαση στο εν λόγω γραφείο για ελέγχους τεστ κορωνοϊού, αποφεύγοντας την αποστολή των δειγμάτων στο κέντρο ελέγχου του δημόσιου νοσοκομείου Κοζάνης. Λέγονται λοιπόν διάφορα περίεργα. Οι εκεί τοπικοί παράγοντες μιλάνε για σημεία και τέρατα, μπλέκουν εργολαβικές εταιρείες και άλλα που δεν τολμώ να αναφέρω. Ο περιφερειάρχης παρέπεμψε την υπόθεση στον εισαγγελέα, αλλά ο θόρυβος δεν λέει να κοπάσει…
Το Καζίνο μένει στην Πάρνηθα
Δεν κατεβαίνει το Καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι. Είναι οριστικό, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο 3027, βάσει του οποίου επιτράπηκε η μεταφορά του σε οικόπεδο επί της λεωφόρου Κηφισίας, απέναντι από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Ενδιαφέρον έχει το σκεπτικό της απόφασης. Οπως έγινε γνωστό, το ανώτατο δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση μεταφοράς καθώς έκρινε ότι «ο νόμος που όριζε τα της μεταφοράς υπήρξε φωτογραφικός», δηλαδή ατομική ρύθμιση, κάτι που δεν επιτρέπεται από βασικές διατάξεις. Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει ο Δήμος Χαλανδρίου, το Καζίνο Λουτρακίου και κάτοικοι της περιοχής. Η απόφαση της Ολομέλειας (44/ 2021) είναι αμετάκλητη, ενώ με άλλη απόφαση (45/2021) ακυρώθηκε και απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία προεγκρίθηκε η κατ’ αρχήν χωροθέτηση Ειδικού Χωρικού Σχεδίου για τη μετεγκατάσταση του Καζίνου Πάρνηθας στον Δήμο Αμαρουσίου. Για την ιστορία, με τις αποφάσεις μειοψήφησαν τέσσερις σύμβουλοι, κατά τη γνώμη των οποίων με τις διατάξεις του Ν. 4499/2017 προβλέπεται μεταφορά ήδη αδειοδοτημένης και λειτουργούσας επιχείρησης καζίνου και όχι ίδρυση νέας, με συνέπεια να μην μπορεί να θεωρηθεί ότι εισάγεται απόκλιση από την πάγια διαδικασία χορήγησης των αδειών λειτουργίας καζίνου.
Με γενναιότητα και θάρρος η ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας Σοφία Μπεκατώρου (φωτογραφία) έσπασε τη σιωπή της και περιέγραψε, σε Διαδικτυακή Ημερίδα με θέμα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι», πώς έπεσε στα 21 της χρόνια θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από παράγοντα της Ομοσπονδίας. Για αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής της έχει αναφερθεί, για πρώτη φορά, σε συνέντευξή της τον Δεκέμβριο αλλά τώρα μίλησε με συγκλονιστικές λεπτομέρειες. Μέχρι σήμερα, με βάση τις διεθνείς της διακρίσεις, πρόκειται για την καλύτερη ελληνίδα αθλήτρια. Δύο φορές χρυσή ολυμπιονίκης (2004, 2008), έχει επτά συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, σε τέσσερα εκ των οποίων κατέκτησε μαζί με την Αιμιλία Τσουλφά το χρυσό μετάλλιο. Με την τωρινή της κατάθεση ψυχής γίνεται παράδειγμα για άλλες γυναίκες και βάζει και τη δική της «υπογραφή» στην προσπάθεια χρόνων τα φαινόμενα σεξουαλικής κακοποίησης κάθε φύλου και ηλικίας να μη μένουν στο σκοτάδι. Κι ενώ η υπόθεση έχει πάρει τη δικαστική οδό, η ίδια εύχεται «να εξαφανιστούν τέτοιου είδους άνθρωποι από τον αθλητισμό αλλά και από όποιον χώρο υπάρχουν παιδιά».
