Στο μακρινό παρελθόν οι εκδρομές και οι διακοπές τον χειμώνα δεν συνηθίζονταν. Την παραμυθένια λοιπόν πόλη που βρίσκεται στις Αλπεις, σε ύψος περίπου 1.800 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και περιμετρικά της λίμνης Σεν Μόριτζ, επισκέπτονταν οι τουρίστες μόνο τους θερμότερους μήνες για να απολαύσουν τον ήλιο και τη φύση.
Αυτό μέχρι το 1864, όταν ο Γιοχάνες Μπάντρουτ, ιδιοκτήτης του, μικρού τότε, ξενοδοχείου «Kulm», πρότεινε σε τέσσερις άγγλους φίλους και πελάτες του να επισκεφτούν το Σεν Μόριτζ τον χειμώνα, που θα ήταν καλυμμένο με χιόνι, αλλά ο ήλιος θα παρέμενε εξίσου λαμπερός – η περιοχή φημίζεται για 300 ημέρες ηλιοφάνειας τον χρόνο.
Επειδή εκείνοι δεν πείθονταν, προσφέρθηκε να καλύψει τα έξοδά τους αν δεν έμεναν ικανοποιημένοι. Πήγαν λοιπόν τα Χριστούγεννα που ακολούθησαν και τους άρεσε τόσο πολύ που έμειναν μέχρι και το Πάσχα.
Οταν επέστρεψαν στην Αγγλία, μοιράστηκαν την απολαυστική εμπειρία τους με φίλους και γνωστούς. Ετσι, σιγά-σιγά και από στόμα σε στόμα, έγινε το Σεν Μόριτζ ο περίφημος χειμερινός προορισμός που όλοι γνωρίζουμε σήμερα.
Στο ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» η Ντιάνα Καρτσαγκούλη φυλλομετρά την ένδοξη ιστορία του αλπικού ξενοδοχείου πολυτελείας που υποδέχθηκε στις εγκαταστάσεις του μυθικές προσωπικότητες από όλον τον κόσμο, επελέγη μεταξύ άλλων για να φιλοξενήσει τις τελετές έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1928 και του 1948 και από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 συνδέεται με την οικογένεια Νιάρχου.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
