Ας νικήσει η Δημοκρατία. Αυτός ήταν ο τίτλος του άρθρου μου που δημοσιεύτηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019 την επόμενη των προεδρικών εκλογών στο ΒΗΜΑ gr. Ομολογώ πως δεν περίμενα να αποδειχτεί τόσο ρεαλιστικός. Ο απερχόμενος Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε εκ των προτέρων αμφισβητήσει την εκλογική διαδικασία και ένα ενδεχόμενο αρνητικό αποτέλεσμα. Η αμφισβήτηση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.
Οι θεμελιωτές –Πατέρες της ανεξαρτησίας και συντάκτες του αμερικανικού συντάγματος έδωσαν ειδικό και ιδιαίτερο βάρος στον εξισορροπητικό ρόλο της νομοθετικής εξουσίας ώστε να ελέγχει την προσωποποιημένη στο Πρόεδρο εκτελεστική εξουσία. Ιστορικά, με ζωηρά παραδείγματα και στην σύγχρονη εποχή, το Κογκρέσο, δηλαδή η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία, έχει κατά κανόνα δικαιώσει τον ρόλο του ως ακρογωνιαίου λίθου της αμερικανικής Δημοκρατίας. Οι αναγκαίοι συμβιβασμοί -αναπόφευκτοι στην πολιτική- δεν είχαν ούτε έχουν εκλείψει. Ούτε πρόκειται να εκλείψουν στο μέλλον ανεξαρτήτως Προέδρου.
Αυτό όμως που απευθείας ζήσαμε σήμερα μέσω των τηλεοπτικών μεταδόσεων ταυτόχρονα με τους αμερικανούς πολίτες – από τη Λουϊζιάνα και το Τέξας μέχρι το Ιλλινόϊ και την Αλάσκα – είναι η προαναγγελθείσα οργανωμένη άλλωστε επιχείρηση σπίλωσης ,στιγματισμού της αμερικανικής δημοκρατίας. Συχνά στη ιστορία των ΗΠΑ, ο Λευκός Οίκος και ο εκλεγμένοι Πρόεδροι αποτελούσαν τον στόχο μαζικών διαδηλώσεων και διαμαρτυριών. Για πρώτη όμως φορά χιλιάδες πολίτες της χώρας-συμβόλου της λεγόμενης Δύσης πολιορκούν τον Λόφο του Καπιτωλίου, εκεί ακριβώς όπου ορκοδοτούν οι εκλεγμένοι Πρόεδροι, προσβάλλουν και τελικά εισβάλλουν στο Κογκρέσο. Στο όνομα μάλιστα του εν ενεργεία καίτοι υπό αποχώρηση Προέδρου των ΗΠΑ .
Οι επιπτώσεις και οι συνέπειες του λεγόμενου «φαινομένου Τραμπ» δεν θα εκλείψουν την 20ην Ιανουαρίου, ημέρα της ορκωμοσίας του Προέδρου Τζο Μπάϊντεν και της δύσθυμης αποχώρησης του Ντόναλντ Τραμπ από τον Λευκό Οίκο. Η εικόνα των ΗΠΑ ως ηγέτιδας, προστάτιδας και καθοδηγήτριας δύναμης των δυτικο-δημοκρατικών κρατών ,καθώς και των πολιτικό-στρατιωτικών τους συνασπισμών, δέχτηκε ένα σκληρό, πρωτόγνωρο χτύπημα. Εκ των έσω. Οι εθισμένοι σε αντιδημοκρατικές μεθόδους και διαδικασίες αντίπαλοι και ανταγωνιστές της Αμερικής στην παγκόσμια ή περιφερειακή σκακιέρα θα προσπαθήσουν μετά βεβαιότητας να το αξιοποιήσουν.
Είναι ίσως η πλέον κρίσιμη στιγμή για να αντιληφθούν όλοι ότι η επούλωση των πληγών που αφήνει η 6η Ιανουαρίου ευκολότερα μπορεί να γίνει με την ενίσχυση των συμμαχιών και συνεργασιών στην βάση των δημοκρατικών αξιών ,της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου. Χρησιμοποιώντας την γλώσσα της αλήθειας προς εκείνους τους ηγέτες που θεωρούν ότι ο αυταρχισμός, η αλαζονεία και η επιθετική συμπεριφορά εντός και εκτός συνόρων αποτελούν τον δικό τους κώδικα συμπεριφοράς. Η ισχύς του δικαίου να μην υποτάσσεται στην δύναμη του ισχυρού.
Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς, πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον 2005-2009
