Το μικρό αυτοκίνητο, ένα Volkswagen του 1969, ακριβές σχεδόν αντίγραφο του φοβερού και τρομερού Herbie, το οποίο πρωταγωνίστησε στην κωμωδία «Κατσαριδάκι αγάπη μου», επέστρεψε στο τεράστιο γκαράζ.
Η Θέκλα τίναξε ικανοποιημένη τον πυρόξανθο χείμαρρο των μαλλιών της. Αγγιξε με τις άκρες των δαχτύλων της το υπέροχο αυτοκινητάκι, το οποίο αν και κουβαλάει αρκετές δεκαετίες στην πλάτη του, κατόρθωσε να ανηφορίσει με επιτυχία στα κακοτράχαλα δρομάκια της Εκάλης.
Η παιδική μου φίλη σήκωσε το κρυστάλλινο ποτήρι με τη συλλεκτική σαμπάνια Armand de Brignac. Ρούφηξε μια γουλιά από τον χρυσαφένιο καμπανίτη κοιτάζοντας προς την πλευρά του «λιλιπούτειου» αυτοκινήτου.
«Καλή Χρονιά, my love!» αναφώνησε με υπερηφάνεια. «Κατόρθωσες να αντεπεξέλθεις με επιτυχία σε μια δύσκολη, ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση. Δεν έχω παρά να σε συγχαρώ» έσπευσε να συμπληρώσει. Το κατακόκκινο αυτοκινητάκι με τις… μαγικές ικανότητες αν ήταν ο super Herbie, o φανταστικός ήρωας στη δημοφιλή κινηματογραφική παραγωγή, θα μπορούσε να «πει» αρκετά πράγματα γύρω από εκείνο το περιπετειώδες βράδυ.
Τη νύχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, όταν στα σκοτεινά δρομάκια με τις φυλλωσιές, κάτω από τις οροσειρές της Εκάλης, διαδραματιζόταν ένα περίεργο σκηνικό. Ενα σκηνικό γεμάτο σκιές και φιγούρες οι οποίες κινούνταν γρήγορα, πολύ γρήγορα.
Κάποιες στιγμές νόμιζες ότι πρόκειται για ήρωες στα βιβλία του Βίκτωρος Ουγκό που χάνονταν κουνώντας τις μπέρτες τους στα στενά της Μονμάρτρης. Αλλες φορές, οι αστραφτερές παγέτες που «έβγαιναν» κάτω από τα παλτό των κυριών ήταν οι μοναδικές οι οποίες «φώτιζαν» την περιοχή.
