Ξεπρόβαλε ελπιδοφόρο το επετειακό 2021, αλλά οι αβεβαιότητες περισσεύουν. Τα εμβόλια και οι εμβολιασμοί μεταφέρουν κύματα αισιοδοξίας στην κοινωνία και στους πολίτες, όλοι υποθέτουν και υπολογίζουν ότι η πανδημία θα ελεγχθεί στη διάρκεια του νέου έτους και η χώρα θα ελευθερωθεί κάποια στιγμή από τη μεγάλη απειλή του κορωνοϊού που ήδη έχει στερήσει τη ζωή σε περίπου 5.000 συμπολίτες μας.
Ωστόσο άπαντες αντιλαμβάνονται ότι απέχουμε πολύ από την ανύψωση του απαιτούμενου τείχους ανοσίας και ότι στο μεσοδιάστημα η υγειονομική κρίση θα συνεχίσει να απειλεί τόσο την κοινωνία όσο και την οικονομία.
Οι δυσοίωνες προγνώσεις
Τα σήματα που στέλνουν γιατροί, επιδημιολόγοι και λοιμωξιολόγοι, αλλά και ο πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων που παρατηρείται εν μέσω περιορισμών στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία, δεν επιτρέπουν επανάπαυση, ούτε εφησυχασμό.
Και η εδώ εξέλιξη της πανδημίας επίσης προβληματίζει. Μετά μάλιστα και τις δυσοίωνες αμερικανικές προγνώσεις για την Ελλάδα, που θέλουν την πανδημία επιδεινούμενη στο πρώτο τρίμηνο του έτους και ικανή να ανεβάσει τον αριθμό των θυμάτων στις 13.000 στα τέλη Απριλίου, τίποτε δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη.
Πράγμα που σημαίνει ότι οι χειριστές της υγειονομικής κρίσης, ταυτόχρονα με την άοκνη προσπάθειά τους για επίσπευση και ολοκλήρωση των εμβολιασμών, θα είναι υποχρεωμένοι να επιμένουν στα μέτρα ελέγχου της πανδημίας, ώστε να περιορίσουν το φαινόμενο, να αποφύγουν το μπλοκάρισμα των νοσοκομείων και ιδιαιτέρως να αποτρέψουν τους πολλούς θανάτους.
Κάτι που προφανώς δεν μπορεί να εξασφαλισθεί χωρίς κόστος και συνέπειες για την κουρασμένη και αδημονούσα κοινωνία, αλλά και για τη χειμαζόμενη και ασθμαίνουσα επί μακρόν ελληνική οικονομία.
Επίσπευση του ανασχηματισμού
Κοινή λοιπόν είναι η πεποίθηση ότι τουλάχιστον οι πρώτοι τέσσερις μήνες του 2021 κρύβουν ακόμη μεγάλες απειλές για τους πολίτες και σημαντικούς κινδύνους βεβαίως για την Πολιτική.
Ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση, αντιλαμβάνεται τους πολλούς κινδύνους που απειλούν τη διακυβέρνησή του και γι’ αυτό επιτηρεί με τη δέουσα αυστηρότητα τους επιτελείς του. Δεν είναι τυχαίο ότι επανήλθαν τελευταία στο προσκήνιο πληροφορίες και φήμες για επίσπευση του δομικού ανασχηματισμού που αναγγέλθηκε αλλά δεν έγινε το περασμένο καλοκαίρι.
Εχει πλήρη επίγνωση των ελλειμμάτων και των αδυναμιών που συνοδεύουν πάμπολλους υπουργούς και δεδομένων των κινδύνων της περιόδου θα επιδιώξει, κατά τις διηγήσεις συνεργατών του, να απαλλάξει την κυβέρνησή του από παλαιοκομματικές και αναποτελεσματικές φιγούρες και να την εμπλουτίσει με πρόσωπα που διακρίνονται για τις διαχειριστικές τους ικανότητες και την πίστη τους στις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες θεωρεί λυδία λίθο της πολιτικής του στη μετά COVID εποχή.
Οι προσδοκίες από το Ταμείο Ανάκαμψης
Ιδιαιτέρως προσβλέπει στους υψηλούς πόρους του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, η απορρόφηση των οποίων είναι απολύτως συνδεδεμένη με τις μεταρρυθμίσεις και την προσέλκυση ξεχωριστών ιδιωτικών επενδύσεων στις προτιμητέες από την Ευρώπη ζώνες του ψηφιακού μετασχηματισμού και της ενεργειακής ελευθέρωσης από τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες ως γνωστόν επιταχύνουν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.
Ο κ. Μητσοτάκης θέλει λοιπόν να συγκροτήσει μια νέα κυβέρνηση, ικανή να ασφαλίσει στο μεσοδιάστημα τη χώρα από τον κορωνοϊό, να ελέγξει κατά το δυνατόν το πανδημικό φαινόμενο, να περιορίσει τις όποιες οικονομικές συνέπειες στο πρώτο τρίμηνο και ικανή να δώσει τη μεγάλη μάχη της μεταρρύθμισης, από την επιτυχή έκβαση της οποίας, πιστεύει, θα διατηρήσει την έως τώρα καταγραφόμενη υπεροχή του έναντι του βασικού αντιπάλου του, που δεν είναι άλλος από τον Αλέξη Τσίπρα.
Στον πειρασμό της «διπλής» κάλπης
Στον βαθμό λοιπόν που ελεγχθεί το πανδημικό φαινόμενο στο πρώτο τετράμηνο του νέου έτους, υπολογίζει ότι η υγειονομική απειλή προϊόντος του χρόνου θα απομειούται και θα αντικαθίσταται από ένα κύμα αισιοδοξίας και ελευθέρωσης τόσο της κοινωνίας όσο και της οικονομίας, ικανό να συμπαρασύρει και τις όποιες φθορές της προηγούμενης περιόδου. Οι οποίες δεν είναι λίγες. Ανεδείχθησαν είναι αλήθεια στη διάρκεια του προηγούμενου 18μήνου όλα τα δαιμόνια της νεοδημοκρατικής παράταξης. Και διολισθήσεις προς την κομματοκρατία υπήρξαν και λαϊκιστικές εκδοχές ανεδείχθησαν και τάσεις προς τη φιλαυτία και την αχαλίνωτη επικοινωνία φανερώθηκαν. Μόνο ένα κύμα αναδημιουργίας και εθνικής αναγέννησης μπορεί να σβήσει το κόστος και τη φθορά που συσσωρεύθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα. Και αυτό θα επιδιώξει προσεχώς ο Πρωθυπουργός, προετοιμάζοντας τα μεθεπόμενα βήματά του, που πιθανότατα θα είναι εκλογικά.
Οι συνομιλητές του Πρωθυπουργού και όσοι διεκδικούν θέση αυθεντικού ερμηνευτή των διαθέσεών του, δεν κρύβουν ότι στον βαθμό που ο κορωνοϊός τείνει να ελεγχθεί, η οικονομία αρχίσει να ανασαίνει και οι προσδοκίες των επενδύσεων επικρατήσουν, θα μπει ξανά στον πειρασμό της «διπλής» κάλπης, επιδιώκοντας να υπερβεί το εμπόδιο της απλής αναλογικής και μαζί να επιτύχει την επιδιωκόμενη, από όλους τους πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης, τουλάχιστον εξαετή συνεχή διακυβέρνηση, η οποία αποδίδεται με το άθροισμα που περικλείει το σενάριο των «2+4».
Οι μήνες του αιφνιδιασμού
Στο τρέχον Υπουργικό Συμβούλιο διάχυτη είναι η εντύπωση ότι το 2021 θα είναι, πέραν των άλλων, και εκλογικό έτος. Ορισμένοι υπουργοί σχεδόν προπαγανδίζουν τις εκλογές. Αλλά και εκείνοι που είναι διστακτικοί και τις εξαρτούν από την εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης, θεωρούν ότι ο κ. Μητσοτάκης θα εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο ενός εκλογικού αιφνιδιασμού είτε στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου είτε τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Τα σχέδια της Κουμουνδούρου
Το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες μετά την πανδημία απασχολεί βεβαίως και την αξιωματική αντιπολίτευση. Το σενάριο προβληματίζει εντόνως τον Αλέξη Τσίπρα και τη στενή ομάδα στελεχών που τον συνοδεύει. Ο ίδιος το θεωρεί πολύ πιθανό, για να μην πούμε ότι είναι σίγουρος πως θα στηθούν κάλπες το 2021.
Γι’ αυτό και θέλει να επιταχύνει τις αλλαγές στο κόμμα του και μαζί να διευρύνει τον κύκλο της επιρροής του στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Δεν χωρεί αμφιβολία πια ότι επενδύει πολλά στην ενίσχυση των δεσμών του με τις πασοκογενείς δυνάμεις. Ορισμένοι μάλιστα από τον κύκλο του αποδίδουν εξαιρετική σημασία στις πρόσφατες δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου, σύμφωνα με τις οποίες «υπάρχει ανάγκη, πράγματι, για μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, προοδευτικής, ριζοσπαστικής, οραματικής αλλά και ρεαλιστικής που να συμβάλει στη συγκρότηση μιας συμμαχίας προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα λειτουργήσει ως καταλύτης για την πραγματοποίηση της μεγάλης στροφής που πρέπει να γίνει».
Δίαυλος επικοινωνίας με Παπανδρέου
Οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι η δήλωση Παπανδρέου δεν έγινε εν κενώ, παρά ήταν αποτέλεσμα επαφών και συζητήσεων με τον Αλέξη Τσίπρα. Ακριβείς πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ τους έχει ανοίξει δίαυλος απευθείας επικοινωνίας. Οι δύο πολιτικοί άνδρες συνομιλούν τακτικά, ανταλλάσσουν συχνά-πυκνά απόψεις για εγχώρια και διεθνή θέματα και προετοιμάζουν την πολιτική τους συνεργασία. Κατά μία εκδοχή τούς απασχολεί κυρίως η μετεκλογική συνεργασία, υπό το πρίσμα και της απλής αναλογικής με την οποία θα διεξαχθεί η προσεχής εκλογική αναμέτρηση.
Αυτή είναι μια τελευταία εξέλιξη, εν πολλοίς άγνωστη στο ευρύ κοινό και μη αξιολογημένη από τις πολιτικές δυνάμεις. Μπορεί η αξία της να είναι περιορισμένη, αλλά σε ένα δυναμικό πολιτικό περιβάλλον μπορεί να αποδειχθεί σημαντική. Σίγουρα πάντως θα απασχολήσει, αν δεν απασχολεί ήδη, τον κ. Μητσοτάκη και βεβαίως την κυρία Φώφη Γεννηματά, η οποία κινδυνεύει να βρεθεί κινούμενη εν μέσω Συμπληγάδων.
