Η διαδικασία στην Επιτροπή Εφέσεων είχε και μια σημαντική αποκάλυψη: Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος κόπτεται, υποτίθεται, ότι θέλει να εξετασθεί η υπόθεση στην ουσία της και παραπονιέται ότι ουδέποτε έχει ακουστεί (παρόλο που για την υπόθεση έχουν μέχρι σήμερα γίνει άλλες 6 δίκες-ΕΕΑ, Α΄βάθμιο, Επ. Εφέσεων, Διαιτητικό, Διοικ. Εφετείο, ΣτΕ- χωρίς ποτέ να έχουν γίνει δεκτά όσα ισχυρίζεται), προέβαλε, διακριτικά, είναι αλήθεια, τον ακόλουθο εξωφρενικό ισχυρισμό, τον οποίο είχε υποστηρίξει και στο CAS: ότι, ανεξαρτήτως του τι έχει συμβεί στην περίπτωση της Ξάνθης με Καλπαζίδη κλπ, καμιά απολύτως ποινή δεν μπορεί να του επιβληθεί, αφού οι Κανονισμοί της ΕΠΟ δεν έχουν συγκεκριμένες προβλέψεις και ποινές για την πολυιδιοκτησία!
Δηλαδή, κατά την επίσημη θέση του ΠΑΟΚ, στο ελληνικό ποδόσφαιρο της «κάθαρσης», του Γραμμένου κλπ (οι οποίοι άλλαξαν, ως γνωστόν, τον Κανονισμό της ΕΠΟ και αφαίρεσαν ακριβώς αυτές τις διατάξεις…), η πολυϊδιοκτησία δεν τιμωρείται και όποιος θέλει, ο Ιβάν καλή ώρα, μπορεί να έχει 2-3 ομάδες ταυτόχρονα χωρίς να τρέχει τίποτα!
Και μάλιστα, σύμφωνα με τον ΠΑΟΚ (για να είναι πιο σίγουρα τα πράγματα προφανώς), αφού η ΕΠΟ δεν έχει τέτοιες προβλέψεις, τα δικαιοδοτικά όργανα δεν μπορούν να εφαρμόσουν τον νόμο (!), ο οποίος απαγορεύει την πολυϊδιοκτησία (αυτόν δηλαδή που εφάρμοσε η ΕΕΑ) και να τιμωρήσουν με βάση αυτόν τους παραβάτες, διότι αυτό θ΄ αποτελούσε παραβίαση του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου!!!
Ο ισχυρισμός αυτός του ΠΑΟΚ, πέραν του ότι δείχνει πώς η σημερινή διοίκησή του αντιλαμβάνεται τη νομιμότητα, έχει και μια άλλη, πονηρή, συνέπεια: αν -λέμε, αν- γίνει δεκτός, αποκλείει την έρευνα της υπόθεσης στην ουσία της, αφού και να αποδειχθεί (ξανά) η απόκτηση του ελέγχου της Ξάνθης από τον Σαββίδη, δεν θα μπορεί να επιβληθεί καμία ποινή.
Δηλαδή, αυτό που ζητά δημοσίως ο ΠΑΟΚ, τη διερεύνηση της υπόθεσης στην ουσία της (κάτι πάντως που απέφυγε επιμελώς να κάνει ενώπιον της Επ. Εφέσεων, τηρώντας ένοχη σιωπή για Καλπαζίδη, εταιρείες, ομολογιακά δάνεια, συναλλαγές κλπ), ενώπιον των οργάνων κάνει ο,τι μπορεί για να το αποφύγει.
Εννοείται βέβαια ότι το CAS απέρριψε κατηγορηματικά αυτούς τους ισχυρισμούς, ξεκαθαρίζοντας ότι η πολυιδιοκτησία απαγορεύεται (και στην Ελλάδα…) και τα δικαιοδοτικά όργανα υποχρεούνται να εφαρμόσουν τον ελληνικό νόμο, ακόμη κι αν δεν προβλέπουν τίποτα πια οι Κανονισμοί της ΕΠΟ.
Αυτά περιέχονται κατά λέξη στην απόφαση του CAS (σκέψεις 101, 104,105, 106, 109 και 110 για τους δύσπιστους).
Μάλιστα, επειδή ο ΠΑΟΚ επιχείρησε τους ισχυρισμούς του αυτούς να τους στηρίξει με μία γνωμοδότηση του δικηγόρου Ν. Λαγαρία (γνωστού από την τηλεοπτική Δίκη του επίσης γνωστού Θωμαϊδη), ο οποίος αναφέρθηκε στην περίφημη αρχή «καμία ποινή χωρίς νόμο», επικαλούμενος μια προηγούμενη απόφαση του CAS, από την οποία όμως παρέθεσε μόνο ένα απόσπασμα, που τον συνέφερε, και όχι ολόκληρη, που δεν τον συνέφερε, το CAS, αφού απέρριψε τη συγκεκριμένη θέση, καυτηρίασε επιδεικτικά αυτήν την συμπεριφορά, λέγοντας (σκέψη 112): «Ο ΠΑΟΚ ωστόσο παρέλειψε να παραθέσει την επόμενη παράγραφο της διαιτητικής απόφασης του CAS, η οποία προβλέπει τα εξής:…».
Θα περίμενε κανείς ότι μετά από αυτά, που είχαν κρατηθεί μυστικά τόσο καιρό, ο ΠΑΟΚ δεν θα τολμούσε να ξαναπροβάλει τέτοιο αίτημα.
Και όμως, το ξαναέκανε τώρα, στην Επ. Εφέσεων! Υποθέτουμε ότι θα έχει βεβαίως την ίδια τύχη. Άλλο είναι το πρόβλημα, ότι κάποιοι, άλλοτε με τα πιστόλια στο γήπεδο, άλλοτε με τέτοιες ενέργειες, ντροπιάζουν την ιστορία μιας μεγάλης ομάδας.
