O μεγαλοβιομήχανος, χρυσός κληρονόμος Φίφης Δελμούζος-Κασσανδρής αισθάνεται κάτι σαν… απελπισία.
Συνηθισμένος να «ανηφορίζει» στις Ελβετικές Αλπεις κάθε χρόνο τέτοια εποχή, προσπαθεί να καταλάβει πώς θα είναι για εκείνον τα Χριστούγεννα τα οποία πλησιάζουν.
Ρούφηξε μια γουλιά από τη ροζ Chaurchill σαμπάνια του. «Μα ούτε καν αυτές οι μπουζουκλερί δεν θα είναι ανοιχτές την περίοδο των γιορτών» μου υπενθύμισε. Κούνησα το κεφάλι μου απογοητευμένη.
Πραγματικά, αν δεν βρίσκεσαι στο Σεν Μόριτς της Ελβετίας ή την Courchevel των Γαλλικών Αλπεων (η δεύτερη κάνει λίγο πιο… νεοπλουτέ, με στοιχεία υπερβολής… αλλά τέλος πάντων) η μόνη περίπτωση να περάσεις καλά θα ήταν οι αστραφτεροί… πολιτιστικοί, νυχτερινοί ναοί.
Ετσι ακριβώς τους χαρακτήριζε θορυβώδης πολιτικός ο οποίος δεν υπάρχει πλέον στη ζωή. Οι πολιτιστικοί ναοί οι οποίοι είχαν μεταφερθεί από την παραλιακή στην Πειραιώς ασφυκτιούσαν από κόσμο όλο τον Δεκέμβριο.
Με top ονόματα στις μαρκίζες… κλωτσοπατινάδες για την απόκτηση του πρώτου τραπεζιού, σαμπάνιες αλλά και τα private parties που διοργάνωναν ζευγάρια Λιβανέζων με υψηλή οικονομική επιφάνεια. Ζευγάρια που κατοικούν μόνιμα στην Αθήνα.
