Τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτήν την κρίσιμη και δύσκολη φάση της πανδημίας; Λίγο πριν από την – σύμφωνα με τις επίμονες διαβεβαιώσεις – έλευση του εμβολίου, η κυβέρνηση καλείται να λάβει κάποιες σοβαρές αποφάσεις.
Θα ανοίξει κάτι εν όψει Χριστουγέννων; Τι θα είναι αυτό, ποιες διαδικασίες θα ακολουθηθούν και ποια μέτρα θα τηρηθούν;
Η μεγάλη εκκρεμότητα φαίνεται ότι είναι το λιανεμπόριο. Από τα όσα όμως αναφέρουν υπουργοί και κυβερνητικός εκπρόσωπος, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι η απόφαση περίπου έχει ληφθεί, δεν έχει όμως προσδιοριστεί ο χρόνος και η διάρκεια της επαναλειτουργίας των καταστημάτων λιανικής.
Όσο όμως μπορεί κανείς να κατανοήσει ότι είναι θέμα χρόνου να ανοίξουν τα καταστήματα, ακούει πολλούς από τους ειδικούς να τοποθετούνται δημοσίως κατά μίας τέτοιας επιλογής. Στην πλειονότητα τους δε, οι ειδικοί που μιλούν είναι και μέλη της αρμόδιας επιτροπής.
Αυτής που ως γνωστόν εισηγείται και βάσει των εισηγήσεων αποφασίζει η κυβέρνηση.
Τι ακριβώς σημαίνει λοιπόν ότι οι ειδικοί ή έστω κάποιοι από αυτούς, εφιστούν εμφατικά την προσοχή σε κάθε επόμενο βήμα, αλλά οι πολιτικοί σε αυτήν την φάση προτρέχουν να προεξοφλήσουν το άνοιγμα των καταστημάτων;
Και την ίδια στιγμή, υπάρχει η επίμονη, μεγάλη αντίφαση: Αν το άνοιγμα των καταστημάτων σημαίνει κάποιους κινδύνους για αύξηση των κρουσμάτων, ας το συνδυάσει κάποιος με το σκεπτικό του κλεισίματος των σχολείων. Έκλεισαν, λέει, όχι επειδή αποτελούσαν εστίες μετάδοσης του ιού, αλλά προκειμένου να περιοριστεί η κινητικότητα των γονέων στην αγορά (με όποια έννοια και αν δει κανείς τον όρο).
Τώρα λοιπόν που έστω και για κάποιες ημέρες, κατά τις οποίες τα σχολεία θα ήταν ούτως ή άλλως κλειστά λόγω διακοπών, ενταθεί η κινητικότητα όλων στα μαγαζιά, τι βαρύτητα έχει η παράμετρος «σχολεία» στην λήψη των αποφάσεων;
Μπορεί κανείς, δυστυχώς βασίμως, να υποθέσει ότι η βαρύτητα της συγκεκριμένης παραμέτρου είναι πολύ μικρή. Προφανώς προκρίνεται η λογική «ας ανοίξουμε τώρα τα μαγαζιά και βλέπουμε τι θα γίνει με τα σχολεία».
Αν θέλει κανείς να είναι – όχι και πολύ βασίμως – αισιόδοξος, θα πρέπει να περιμένει έως τις πρώτες ημέρες του νέου έτους τις αποφάσεις για τα σχολεία. Σημειωτέον, έχει ανακοινωθεί ότι «θα παραμείνουν κλειστά έως τις 7 Ιανουαρίου». Όχι ότι θα ανοίξουν τότε, αλλά ότι έως τότε θα είναι κλειστά.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στις 7 Ιανουαρίου, οι μαθητές θα έχουν συμπληρώσει περισσότερες από οκτώ εβδομάδες μακριά από τα σχολεία και μεταξύ αυτών τρεις χωρίς καθόλου μάθημα (λόγω διακοπών). Με ό,τι επιπτώσεις αυτό έχει, σε πολλά πεδία.
Αν στη ζυγαριά όλων των παραμέτρων για τις αποφάσεις το βάρος των καταστημάτων λιανικής είναι μεγαλύτερο, υπάρχει ο κίνδυνος να μην ανοίξουν ποτέ τα σχολεία, τουλάχιστον όχι έως ότου να έχει προχωρήσει η διαδικασία του εμβολιασμού.
Και πάντως, είτε υπό αυτό το πρίσμα, είτε παρατηρώντας δηλώσεις, προειδοποιήσεις και διαφόρων τύπων παροτρύνσεις, αιωρείται μία αίσθηση ότι σε αυτή τη φάση, ό,τι κι αν εισηγούνται οι ειδικοί, οι αποφάσεις λαμβάνονται με κριτήρια διαφορετικά από την άνοιξη.
