Ενόψει της επικείμενης -κρίσιμης για την Τουρκία- Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων, η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει: «Η Τουρκία δεν χρειάζεται άλλα άσχημα νέα. Η οικονομία δεινοπαθεί από την ραγδαία υποτίμηση της λίρας και η πανδημία κατέστησε την Τουρκία μία εκ των χωρών που επλήγησαν εκτεταμένα από τον κορωνοϊό. Αν σε όλα αυτά, έρχονταν να προστεθούν ενδεχόμενες κυρώσεις της ΕΕ, η χώρα θα αποδυναμωνόταν ακόμη περισσότερο. Το ενδεχόμενο κυρώσεων όμως φαίνεται να πλησιάζει. Δυνατές καθίστανται οι κυρώσεις εξαιτίας των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιο πιθανές γίνονται λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο».
Όπως παρατηρεί η FAZ: «Η γερμανική κυβέρνηση αντιτάχθηκε στη σκληρότερη οδό – δικαιολογημένα. Κι αυτό διότι στο παρελθόν παρόμοιες απειλές και συμβολικές κυρώσεις έπεφταν συνεχώς στο κενό. Ο Ερντογάν δεν απέκλινε από τις σταθερές πολιτικές θέσεις του. Αντιθέτως τα μέτρα οδήγησαν εσωπολιτικά σε σύμπνοια. Για τη γερμανική κυβέρνηση καθίσταται όμως όλο και πιο δύσκολο να αποτρέψει τις κυρώσεις που απαιτούν Γαλλία και Ελλάδα. Παρά τις διαβεβαιώσεις, η Τουρκία δεν έκανε τίποτα ώστε να αποφευχθούν οι εντάσεις στη Μεσόγειο και για να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις, που θα συντελούσαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα της χώρας. Ο πρόεδρος Ερντογάν έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει: Προκειμένου να παραμείνει αξιόπιστη η ΕΕ, δεν θα αποφύγει τις κυρώσεις. Το τραγικό είναι όμως, ότι ακόμη κι αυτές δεν θα αλλάξουν τη στάση της Άγκυρας».
Ουγγαρία και Πολωνία και απέναντί τους η Μέρκελ
Η Άγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να τελειώσει την ευρωπαϊκή της πολιτική καριέρα με έναν συμβιβασμό σαν αυτό που θέλει η Ουγγαρία και η Πολωνία, γράφει η SZ
Από την πλευρά της η Süddeutsche Zeitung εστιάζει στο άλλο μεγάλο θέμα της Συνόδου Κορυφής, το σχεδιαζόμενο βέτο Ουγγαρίας και Πολωνίας για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό λόγω της σύνδεσής του με κριτήρια που αφορούν την τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου. Η SZ σχολιάζει: «(…) Πολωνία και Ουγγαρία ανήγαγαν την διαμάχη (με την ΕΕ) σε θεμελιώδες επίπεδο. Και οι δύο θεωρούν ότι ο εν λόγω μηχανισμός πλήττει την κυριαρχία τους – με τον τρόπο τους έχουν δίκιο. Τα κυβερνητικά μοντέλα του υπερσυντηρητικού PiS στην Πολωνία και του εθνολαϊκιστικού Fidesz στην Ουγγαρία έχουν ως βάση τον ακρωτηριασμό της ΕΕ. Αυτή περιορίζεται σε έναν οικονομικό χώρο και ρόλο χρηματοδότη. Κατά συνέπεια μία κοινή κατανόηση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου καθίσταται περιττή. Για αυτά τα θέματα κάθε χώρα πρέπει να αποφασίζει «κυρίαρχα» μόνη της».
Σε άλλο σημείο το σχόλιο παρατηρεί: « (…) Σε αυτή τη μάχη ο Βίκτορ Όρμπαν και ο Γιάροσλαβ Κατσίνσκι θα είχαν πλεονέκτημα αν οι υπόλοιποι έχαναν την υπομονή τους. Η ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης είναι δυνατή και χωρίς την Πολωνία και την Ουγγαρία. Προ πάντων η Πολωνία θα υποφέρει. Και οι δύο χώρες θα δεινοπαθήσουν από έναν προϋπολογισμό έκτακτης ανάγκης, χωρίς να έχουν μπορέσει να αποτρέψουν τον μηχανισμό για την προάσπιση του κράτους δικαίου (…) Η Άγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να τελειώσει την ευρωπαϊκή της πολιτική καριέρα με έναν τέτοιο συμβιβασμό. Η Μέρκελ πρέπει να δείξει στους Ορμπάν και Κατσίνσκι ότι η ΕΕ διαθέτει περισσότερη δύναμη».
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα προσφυγόπουλα που δέχτηκε η Γερμανία;
Προσφυγόπουλα από προσφυγικά κέντρα των ελληνικών νησιών στη Γερμανία
Εκτενές ρεπορτάζ της εφημερίδας Tageszeitung διερευνά τι συμβαίνει με τα προσφυγόπουλα που έχουν φτάσει στη Γερμανία από προσφυγικά κέντρα νησιών του Αιγαίου μετά από συμφωνία υποδοχής. «Όποιος φτάνει από τα ελληνικά προσφυγικά κέντρα στο Βερολίνο μέσω ομοσπονδιακού προγράμματος υποδοχής δεν είναι ασφαλής. Η Γερμανία στέλνει απειλές απέλασης» αναφέρει η TAZ. Συγκεκριμένα το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περίπτωση 9χρονου Αφγανoύ που έλαβε «εντολή εξόδου από τη χώρα με απειλή απέλασης» από την Τοπική Υπηρεσία Μετανάστευσης του Βερολίνου (LEA), η οποία προφανώς δεν γνώριζε ότι το παιδί είχε φτάσει στη Γερμανία μέσω προγράμματος υποδοχής της γερμανικής κυβέρνησης. Το περιστατικό, γράφει η ΤAZ, αποκαλύπτει «μια τρομακτική έλλειψη συντονισμού μεταξύ των γερμανικών αρχών». Σύμφωνα με την αρμόδια αρχή του Βερολίνου το προσφυγόπουλο δεν διέθετε βίζα.
Όπως σημειώνει η TAZ, σύμφωνα με στοιχεία του Συμβουλίου Προσφύγων που δημοσιοποίησε την υπόθεση «συμβαίνει συχνά ασυνόδευτα ανήλικα να λαμβάνουν τέτοιες επιστολές από τη LEA με εντολή εξόδου από τη χώρα και απειλή απέλασης ακόμη κι αν η χώρα -όπως στην περίπτωση του μικρού αγοριού- δεν έχει ως σκοπό την απέλαση». Η αρμόδια υπηρεσία από την πλευρά της προβάλει νομικούς ισχυρισμούς, λέγοντας ότι οι απαιτήσεις αυτές έχουν να κάνουν με το ότι ακόμη δεν έχει ζητηθεί άσυλο» αναφέρει η ΤΑZ και συμπληρώνει: «Οργανώσεις αρωγής προσφύγων λένε ότι η Υπηρεσία Μετανάστευσης διαθέτει περιθώριο νομικών κινήσεων. Τα γράμματα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν άσκοπα φόβο στους παραλήπτες στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι».
Σύμφωνα με εκπρόσωπο του Συμβουλίου Προσφύγων, τα προσφυγόπουλα που έρχονται μέσω τέτοιων προγραμμάτων από την Ελλάδα στη Γερμανία λαμβάνουν σχετικά έγγραφα που τους επιτρέπουν το ταξίδι. O ίδιος αναφέρει επίσης στην ΤΑZ, ότι στις επίμαχες επιστολές υπάρχουν ασάφειες και λείπουν διευκρινίσεις που θα ξεκαθάριζαν την κατάσταση. Προβληματικός επίσης είναι ο όρος «ανοχή», που αναφέρεται σε νομική διάταξη που ενσωματώνεται στις επίμαχες επιστολές και υποτίθεται ότι λύνει το πρόβλημα. Αλλά το «καθεστώς ανοχής» για ένα πρόσφυγα δεν αποτελεί από μόνο του «θεμελιώδες εμπόδιο στην απέλαση», παρατηρεί η TAZ και κλείνοντας σημειώνει: «Το ερώτημα γιατί οι πρόσφυγες που έχουν επιλεγεί να έρθουν στη Γερμανία αποκτούν μόνο καθεστώς ανοχής, παραμένει αναπάντητο»
Δήμητρα Κυρανούδη
