Η πανδημία ανέδειξε χωρίς αμφιβολία την αξία του θεμελιώδους αγαθού της δημόσιας υγείας.
Σε τούτες τις συνθήκες της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης κατέστη σαφές σε όλους ότι χωρίς υγεία δεν υπάρχει ομαλός βίος.
Σε περιβάλλον υγειονομικής απειλής και περιορισμών, ούτε η οικονομία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και αποδοτικά ούτε η κοινωνία δύναται να ανθήσει και να δημιουργήσει.
Ο τουρισμός σβήνει, τα ταξίδια εκμηδενίζονται, η τέχνη δεν έχει παραστάσεις, ο πολιτισμός χάνεται και ο αθλητισμός αδυνατεί να αποδώσει εκ του μακρόθεν, σε άδεια στάδια, χαρά και αποτελέσματα.
Και η πολιτική επίσης αυτοπεριορίζεται, αναγκάζεται να λαμβάνει αυταρχικά μέτρα που δεν ταιριάζουν στις αρχές και στις παραδόσεις των αστικών φιλελεύθερων δημοκρατιών.
Με άλλα λόγια, όταν ο θάνατος καραδοκεί εκεί έξω, όλες οι πτυχές του δημόσιου, πολιτικού, κοινωνικού, καλλιτεχνικού, πολιτιστικού και οικονομικού βίου δοκιμάζονται, για να μην πούμε βιάζονται, από την απώλεια του αγαθού της δημόσιας υγείας. Γεγονός που καθιστά, χωρίς αμφιβολία, την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης πρώτιστο και μείζον καθήκον.
Η ένταση και το βάθος του δεύτερου πανδημικού κύματος που επικράτησε από τα τέλη Οκτωβρίου στη χώρα μας δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών.
Αυτή τη στιγμή, η Θεσσαλονίκη και οι περισσότερες μακεδονικές πόλεις δοκιμάζονται πραγματικά.
Ο θανατηφόρος ιός έχει διασπαρεί στις πολλές και συνδεδεμένες μεταξύ τους βορειοελλαδίτικες κοινότητες και δείχνει ανθεκτικότητα μεγάλη, παρά τα εφαρμοζόμενα, επί πολλές εβδομάδες, αυστηρά περιοριστικά μέτρα.
Με αποτέλεσμα, εκατοντάδες ασθενείς να πολιορκούν καθημερινά τα νοσοκομεία, αναζητώντας απεγνωσμένα κλίνες και θεραπεία και δημιουργώντας ασφυκτικές συνθήκες τόσο στα νοσοκομεία όσο και στο ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό, οι ανθρώπινες αντοχές του οποίου δοκιμάζονται πραγματικά. Και θα δοκιμαστούν ακόμη περισσότερο αν το πανδημικό κύμα κατέβει νοτιότερα και πλήξει με την αυτή σφοδρότητα την Αττική.
Οι προσπάθειες που καταβάλλονται αυτή την ώρα από γιατρούς και νοσηλευτές σε όλη τη χώρα, αλλά ιδιαιτέρως στη Βόρεια Ελλάδα, είναι όντως ηρωικές, δεν αποτελεί σχήμα λόγου ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός.
Διακινδυνεύουν τη ζωή τους, ήδη μετρούν θύματα ανάμεσά τους και χάριν των υπεράνθρωπων προσπαθειών τους οι μονάδες υγείας παραμένουν όρθιες και ετοιμοπόλεμες.
Υπό αυτή την έννοια, σε αυτές τις υγειονομικές συνθήκες δεν χωρούν ταλαντεύσεις, ούτε άγονες συγκρούσεις.
Πολύ περισσότερο, όταν όλοι γνωρίζουν ότι η πανδημία θα επιμείνει, και πιθανότατα τους επόμενους κρύους χειμερινούς μήνες, πριν ακόμη αρχίσει να επιδρά ο αναμενόμενος και προσδοκώμενος εμβολιασμός, θα ενσκήψει και τρίτο, ίσως ισχυρότερο κύμα του φονικού ιού.
Επιβάλλεται λοιπόν σε αυτό το περιβάλλον άπαντες να ομονοήσουν και να υποστηρίξουν αμέριστα, χωρίς φειδώ και εκπτώσεις, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το μόνο που στις παρούσες έκτακτες συνθήκες μπορεί να εγγυηθεί το αγαθό της δημόσιας υγείας.
Δεν επιτρέπονται πλέον ολιγωρίες, ενδοιασμοί, επιφυλάξεις και προσκόμματα, διοικητικά, γραφειοκρατικά και άλλα.
Τα νοσοκομεία μας είναι απαραίτητο να ενισχυθούν και να ενδυναμωθούν πάραυτα, με μέσα και κατάλληλο προσωπικό.
Η κυβέρνηση, η διοίκηση, το κράτος εν τέλει, δεν έχουν άλλον δρόμο να διαλέξουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Οφείλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις το δημόσιο σύστημα υγείας. Και ας είναι βέβαιοι ότι σε αυτό το έργο μόνο συμπαραστάτες θα βρουν…
