Ενώ τα χρονοδιαγράμματα δεν είναι ακόμη σαφή και παραμένει άγνωστος ο ακριβής χρόνος έναρξης των εμβολιασμών για την covid-19, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει απρόοπτα.
Αυτά δεν αφορούν μόνο το ενδεχόμενο να φουντώσει μία δημόσια συζήτηση σχετική με τα εμβόλια (ποιο, πώς, γιατί, πότε, ποιος), για την οποία θα μπορούσε κανείς να στοιχηματίσει με σχετική βεβαιότητα.
Πιθανώς να δούμε πολλά άλλα στοιχεία, τα οποία θα διασυνδέονται με τα εμβόλια και που ήδη έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται.
Η Αγγλία έχει με ταχείες διαδικασίες εγκρίνει το εμβόλιο της Pfizer. Συμβαίνει αυτό όσο η πανδημία καλπάζει και σύμφωνα με μία εκδοχή, οι αποφάσεις της βρετανικής κυβέρνησης αποτέλεσαν και μία αφορμή επίδειξης της «απλευθέρωσής» της από τις Βρυξέλλες, έπειτα από το Brexit. Είναι έτσι; Βιάστηκε η Αγγλία; Ή καθυστερεί η Ευρώπη;
Θα έχει υγειονομικό αποτέλεσμα η βρετανική σπουδή και σε ποια έκταση; Ή θα αποδειχθεί στρατηγικά ορθότερη η τακτική της Ευρώπης;
Όλα αυτά αναμένεται ότι θα έχουν αντανάκλαση και στα επί μέρους κράτη. Θα έχουν όλοι έτοιμες τις σύνθετες και απαιτητικές υποδομές για την προμήθεια, συντήρηση, φύλαξη και διάθεση του εμβολίου; Θα κριθούν οι τελικές αποφάσεις τους από τις ιδιαιτερότητες του κάθε σκευάσματος και από το ποιο εμβόλιο είναι πιο «εύκολο»; Και τι επιπτώσεις θα έχουν όλα αυτά, ειδικώς σε περιπτώσεις συνολικών και σύνθετων αποφάσεων και διαδικασιών, όπως αυτές της Ευρώπης;
Στο ευρύτερο πεδίο παρατηρούνται άλλες εξελίξεις, πιθανώς και με γεωπολιτικές προεκτάσεις.
Η Τουρκία, λόγου χάριν, έχει εγκρίνει και παραγγείλει σε πρώτη φάση κάποια εκατομμύρια δόσεις του κινεζικού εμβολίου. Το κάνει αυτό κρατώντας ανοιχτά παράθυρα για συζητήσεις και με τους παρασκευαστές της Δύσης; Ή είναι μία ακόμη ένδειξη της απομάκρυνσής της από τον δυτικό κόσμο;
Εν τέλει, έπειτα από την οικουμενικότητα της πανδημίας, θα είναι το εμβόλιο μία παράμετρος που θα καθορίσει σε κάποιον βαθμό τις εξελίξεις στον μετά-covid κόσμο; Ως προς τούτο, παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον και αυτό που παρατηρείται εντός της Ενωσης. Το ότι η Ουγγαρία, για παράδειγμα, όσο μπλοκάρει τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, ανακοινώνει ότι θα προτιμήσει το ρωσικό εμβόλιο, πιθανότατα δεν είναι άσχετο.
Οι επόμενες εβδομάδες και ενώ αναμένονται αποφάσεις, μελέτες και σχέδια για τους εμβολιασμούς, μάλλον θα προσφέρουν κάποιες πρώτες ενδείξεις για τους συσχετισμούς της επόμενης ημέρας.
Και υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα πρέπει να λησμονείται η (εύστοχη) παρομοίωση της πανδημίας με έναν πόλεμο. Η κούρσα για τα εμβόλια μεταξύ των πόλων στους οποίους μοιράζεται η παγκόσμια ισχύς και από τους οποίους διεκδικείται η παγκόσμια επιρροή, δεν θα πρέπει να αγνοηθεί.
Ποιος θα είναι εκείνος που θα έχει «σώσει τον κόσμο», αν θα είναι εκπρόσωπος της φιλελεύθερης Δύσης ή κάποιου ολοκληρωτικού καθεστώτος, θα έχει τεράστια σημασία και θα καθορίσει πολλά στο εγγύς μέλλον.
