Oσοι είχαν διαβλέψει ότι ο Νεοσουλτάνος της Αγκυρας θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να επωφεληθεί από την παραμονή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών προκειμένου να προωθήσει τα γνωστά μεγαλεπήβολα σχέδιά του για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, δυστυχώς έπεσαν μέσα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η κλιμάκωση της έντασης απέναντι στην Ελλάδα, παρά τις κούφιες, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, προειδοποιήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση για επιβολή κυρώσεων.
Καθώς μάλιστα ο Ταγίπ Ερντογάν δεν δίστασε να εξαπολύσει και νέες απειλές εναντίον των Ευρωπαίων, μετά τη νηοψία στο ύποπτο φορτίο του τουρκικού εμπορικού πλοίου ανοικτά της Λιβύης, μόλις ένα εικοσιτετράωρο μετά το υποκριτικό «άνοιγμα» που επιχείρησε απέναντι στις Βρυξέλλες εν όψει της περιώνυμης Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου. Και το καίριο ερώτημα που τώρα προκύπτει είναι ποιος και με ποιον τρόπο θα σταματήσει επιτέλους την εκτός ορίων πλέον επικίνδυνη πορεία της Αγκυρας.
Το ερώτημα αυτό είναι βέβαιο ότι απασχολεί όχι μόνον του Ευρωπαίους τις παραμονές των αποφάσεων του Δεκεμβρίου (και όπου ο διχασμός μεταξύ του περίφημου «καρότου και μαστιγίου» φαίνεται να παραμένει) αλλά και τους Αμερικανούς της νέας διοίκησης Μπάιντεν, η οποία ένα από τα αναρίθμητα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει είναι και το ιδιαίτερα πολύπλοκο «πρόβλημα Τουρκία». Οχι όμως υπό τη στενή έννοια των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όπως εμείς εδώ με τον γνωστό επαρχιωτισμό μας θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά για το πώς θα υπάρξει μια «νέα προσέγγιση» απέναντι στην Αγκυρα, με κύριο στόχο να μη χαθεί η Τουρκία για τη Δύση, λόγω της γνωστής εδώ και χρόνια ισχυρής γεωπολιτικής της σημασίας. Και τούτο ανεξάρτητα από τη δεδομένη φιλικότερη στάση απέναντι στην Ελλάδα, που έχει επιδείξει στο παρελθόν εκτός του Μπάιντεν και όλη η νέα ομάδα γύρω του.
Μια φιλικότερη στάση που όμως, ακόμη και επί Ομπάμα, είχε εκδηλωθεί απλώς με την πολιτική των ίσων αποστάσεων, η οποία ανατράπηκε στη συνέχεια με τη γνωστή «ειδική σχέση» Ερντογάν – Τραμπ, κάτι που τώρα θα λείψει. Και ο Ερντογάν το ξέρει αυτό και γι’ αυτό βιάζεται. Μια πρώτη γεύση πάντως για το πού θα κατευθυνθεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα φανεί από τη στάση που θα τηρήσει στο θέμα των κυρώσεων που έχει εγκρίνει το Κογκρέσο για την αγορά από την Τουρκία των ρωσικών πυραύλων S-400. Απόφαση που έχει παγώσει ο Τραμπ. Αλλά πάντως ό,τι και αν συμβεί καλόν είναι να κρατούμε μικρό καλάθι και να μη δημιουργούμε κλίμα ανεδαφικών προσδοκιών για να μη την πατήσουμε, όπως στο παρελθόν επί Κάρτερ.
