Με αυταπάρνηση και αυτοθυσία, οι ήρωες με τις πράσινες και λευκές μπλούζες δίνουν και πάλι άοκνη μάχη με το δεύτερο και πιο φονικό πανδημικό κύμα.
Eκτιθέμενοι σε κινδύνους και υπό αντίξοες συνθήκες καταβάλλουν καθημερινά υπεράνθρωπες προσπάθειες για να απαλύνουν τον πόνο και να σώσουν όσες περισσότερες ζωές μπορούν, χωρίς να κάνουν διακρίσεις.
Το δεύτερο αυτό κύμα είναι για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, την «εμπροσθοφυλακή», πολύ σκληρότερο από το πρώτο.
Συμπληρώνουν πλέον ήδη σχεδόν 10 μήνες στην πρώτη γραμμή της μάχης χαρακωμάτων με τον αόρατο και επίμονο εχθρό, ενώ πέρα από την κόπωση, το έργο τους δυσχεραίνεται από τους κάθε λογής αρνητές και συνωμοσιολόγους που ακόμη και αυτή την ώρα εξακολουθούν να αρνούνται την πραγματικότητα.
Εκτός από το μεγάλο «ευχαριστώ» και την ευγνωμοσύνη που τους οφείλει η ελληνική κοινωνία για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρουν, πρέπει να υπάρξει και έμπρακτη αναγνώριση από την πλευρά της Πολιτείας.
Μια έκτακτη οικονομική ενίσχυση, όπως έγινε το Πάσχα, είναι η ελάχιστη ανταμοιβή.
Να μην μείνουμε για άλλη μια φορά στο χειροκρότημα.
