Η Ευρώπη και η Αμερική πρέπει να καταλήξουν μαζί σε μια νέα διατλαντική συμφωνία, τονίζουν οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας, Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν και Χάικο Μας, σε κοινό άρθρο τους που δημοσιεύεται στις εφημερίδες Le Monde, Washington Post και Die Zeit.
Επισημαίνουν επίσης την ανάγκη για κοινή γραμμή ενάντια στις συμπεριφορές της Τουρκίας.
«Αναθεώρηση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης υπό το πρίσμα των αναταραχών που διαμορφώνουν τον κόσμο»
Η Ευρώπη και η Αμερική πρέπει να καταλήξουν μαζί σε μια νέα διατλαντική συμφωνία. Είναι επείγον να αναθεωρήσουμε την εταιρική μας σχέση υπό το πρίσμα των αναταραχών που διαμορφώνουν τον σύγχρονο κόσμο, βασιζόμενοι στους ισχυρούς και ιστορικούς δεσμούς που μας ενώνουν γύρω από τις κοινές αξίες και τα κοινά μας συμφέροντα.
Η Γαλλία και η Γερμανία θέλουν να συνεργαστούν με τον εκλεγέντα πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την εκλεγείσα αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις, οι οποίοι μοιράζονται τις πεποιθήσεις μας όσον αφορά στην αξία των διεθνών εταιρικών σχέσεων και στη φιλία Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης. Έχουμε πολλά πράγματα να διορθώσουμε. Οι κανόνες και οι θεσμοί από τους οποίους εξαρτάται η ευημερία των κοινωνιών μας βάλλονται.
Στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, περιμένουμε την οικονομική ανάκαμψη, ενώ έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας για να γεφυρώσουμε τα χάσματα στις χώρες μας. Οι προκλήσεις αυτές είναι κοινές. Εδώ και τέσσερα χρόνια, το διεθνές περιβάλλον απορυθμίζεται διαρκώς. Η εκλογή του Τζο Μπάιντεν ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση της διατλαντικής ενότητας ενάντια στον αυταρχισμό και στις χώρες που επιχειρούν να ενισχύσουν τη θέση τους περιφρονώντας τη διεθνή έννομη τάξη και τις περιφερειακές ισορροπίες. Αλλά η προσήλωση στις αρχές δεν απαγορεύει φυσικά το διάλογο και τη συνεργασία.
Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας
Κοινό μέτωπο
Ελπίζουμε λοιπόν πως οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα καταφέρουν να παρατείνουν τη συνθήκη New Start και πέρα από τον Φεβρουάριο του 2021. Εξάλλου, για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την ευρωπαϊκή ασφάλεια, είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με τη Μόσχα και περιμένουμε από τη Ρωσία τις ανάλογες εποικοδομητικές απαντήσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προετοιμαστεί για όλες αυτές τις προκλήσεις.
Γνωρίζουμε πως η Κίνα θα παραμείνει, επί κυβερνήσεως Biden, το σημείο εστίασης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Για εμάς, αποτελεί ταυτόχρονα έναν εταίρο, έναν ανταγωνιστή και έναν συστημικό αντίπαλο. Είναι επομένως προς το συμφέρον μας να δημιουργήσουμε ένα κοινό μέτωπο ώστε να ανταποκριθούμε στην αύξηση της ισχύος της με πραγματισμό, διατηρώντας ανοιχτούς τους διαύλους συνεργασίας με το Πεκίνο, καθώς είναι αναγκαίοι για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19 και της κλιματικής αλλαγής.
Όλα αυτά είναι εφικτά παρά μόνο αν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη συντονιστούν, ειδικότερα όσον αφορά στο ζήτημα των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των ψηφιακών υποδομών και του εμπορίου. Ζητούμε επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν σε μια κοινή προσέγγιση απέναντι στο Ιράν, ώστε να μπορέσουμε, μαζί, να εξασφαλίσουμε πως το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα συνδέεται με αποκλειστικά ειρηνικούς σκοπούς και να απαντήσουμε στις όποιες προκλήσεις αντιπροσωπεύει η χώρα για την ασφάλεια και την ευρύτερη περιοχή.
Μια διαφορετική Ευρώπη
Θα χρειαστεί επίσης να καθορίσουμε μια κοινή γραμμή ενάντια στις συμπεριφορές της Τουρκίας, οι οποίες προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Τέλος, πρέπει να καταπολεμήσουμε μαζί την τρομοκρατία και τη ριζοσπαστικοποίηση, αυτές τις μάστιγες που απειλούν την ασφάλειά μας και τις κοινωνίες μας.
Τα τέσσερα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη άλλαξε: Ενισχυθήκαμε. Σήμερα, οι Ευρωπαίοι δεν αναρωτιόνται μόνο τι μπορεί να κάνει η Αμερική για εκείνους, αλλά σκεφτόμαστε κυρίως πώς πρέπει να δράσουμε οι ίδιοι ώστε να υπερασπιστούμε την ασφάλειά μας και να σφυρηλατήσουμε μια πιο ισορροπημένη διατλαντική σχέση. Οι δύο αυτοί στόχοι είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους.
Πράγματι, τα τελευταία χρόνια, κάναμε σημαντικά βήματα για την οικοδόμηση της ευρωπαϊκής μας κυριαρχίας. Αναπτύσσουμε κοινές δυνατότητες άμυνας και ασφάλειας, οι οποίες άλλωστε ενισχύουν τόσο την ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ. Από το Σαχέλ έως τη Μέση Ανατολή, περνώντας από τη Μεσόγειο, την Εγγύς Ανατολή και τον Κόλπο, η Ευρώπη αναλαμβάνει ήδη αυξημένες ευθύνες για την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.
Προς την εδραίωση της πολυμέρειας
Συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο ίδιο μονοπάτι. Σε λίγες εβδομάδες, μια ομάδα ειδικών ανώτατου επιπέδου θα παρουσιάσει τις προτάσεις της ώστε το ΝΑΤΟ να γίνει πιο αποτελεσματικό στη διεκπεραίωση των αποστολών του. Δίνουμε μεγάλη αξία σε αυτήν τη μελέτη που σχετίζεται με το μέλλον της διατλαντικής εταιρικής σχέσης. Η ασφάλειά μας εξαρτάται επίσης από την εύρεση κοινών απαντήσεων στις παγκόσμιες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Χαιρετίζουμε την ανακοίνωση του Τζο Μπάιντεν για την επικείμενη επιστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών στη συμφωνία του Παρισιού και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Την καλωσορίζουμε ως την αφετηρία ενός διατλαντικού εγχειρήματος εδραίωσης της πολυμέρειας, προς αντιμετώπιση των προκλήσεων του παρόντος και του μέλλοντος.
Είναι η μόνη ορθή προσέγγιση, σε έναν κόσμο όπου η ιδέα της στήριξης της παγκόσμιας έννομης τάξης σε σαφείς κανόνες αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο. Είτε για τη δίκαιη διεθνή κατανομή εμβολίων και φαρμάκων χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε πίσω μας τον Covid-19, είτε για τη διασφάλιση της επανεκκίνησης της παγκόσμιας οικονομίας, η σύμπνοια Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί προαπαιτούμενο.
Εύρεση συγκεκριμένων λύσεων
Ορίστε με ποιον τρόπο, στον κόσμο του σήμερα, θα μπορέσουμε να παραμείνουμε θεματοφύλακες της ειρήνης, της σταθερότητας, της δημοκρατίας, του Κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Βεβαίως, γνωρίζουμε πως δεν θα συμφωνήσουμε σε όλα, και πως θα πρέπει να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας σε θέματα δασμών, κυρώσεων, φόρων και εισφορών, που τα τελευταία χρόνια υπέβαλαν την εταιρική μας σχέση σε σκληρή δοκιμασία.
Είμαστε ωστόσο έτοιμοι να εργαστούμε με την Αμερική για να βρούμε ξεκάθαρες λύσεις. Κατά βάθος, το διακύβευμα είναι απλό: Να δώσουμε στους Ευρωπαίους και στους Αμερικανούς του αύριο τα μέσα ώστε να συνεχίσουν να καλλιεργούν τον τρόπο ζωής που μας ενώνει και να πάρουν την σκυτάλη από τη γενιά μας στη διεκδίκηση της ατομικής ελευθερίας και της συλλογικής προόδου, που, εδώ και πάνω από δύο αιώνες, αποτελεί τον κοινό μας ορίζοντα.
Τι καλύτερο από μια ακόμη στενότερη συνεργασία Ευρώπης και Αμερικής, σε συνέχεια της πολυετούς μας εταιρικής σχέσης, στην υπηρεσία τούτου του κοινού οράματος;
