«Ζούμε νύχτες Αποκάλυψης, άνθρωποι πεθαίνουν βασανιστικά εντελώς μόνοι, δεν προλαβαίνουμε τους ασθενείς, παλεύουμε με τον χρόνο, μένουμε ξάγρυπνοι και εξαντλημένοι, κινδυνεύοντας να προσβληθούμε ανά πάσα στιγμή από την πανούκλα του 21ου αιώνα» εξομολογήθηκε στους δικούς του νεαρός γιατρός που αντιμετωπίζει περιστατικά COVID-19 σε περιφερειακό νοσοκομείο της χώρας, μην αφήνοντας περιθώρια παρερμηνειών για το βάρος και την κρισιμότητα του δεύτερου πανδημικού κύματος που σαρώνει τη Βόρεια Ελλάδα και απειλεί να αποσυντονίσει το έτσι κι αλλιώς ασθενές σύστημα υγείας.
Δεν χωρεί πια αμφιβολία ότι οι δυνατότητες των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης και της Λάρισας δοκιμάζονται πραγματικά, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πολλαπλασιαζόμενων κρουσμάτων, αναγκάζονται να μεταφέρουν ασθενείς αλλού, δίδοντας ανησυχητικά σήματα για τη συνέχεια.
Γεγονός που επιβεβαιώνει ότι τις επόμενες μέρες θα δοκιμαστούν οι αντοχές των μονάδων υγείας, όπως και εκείνες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε ολόκληρη τη χώρα.
Η κοινωνία επίσης θα βιώσει θλιβερές καταστάσεις, οι θάνατοι θα πολλαπλασιασθούν, το φαινόμενο θα εξελιχθεί αναπότρεπτα δυναμικά ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης διασποράς του κορωνοϊού στην κοινότητα.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και είναι βέβαιο, ας μην κρυβόμαστε, ότι θα μεταφέρει εικόνες τραγικές και αλλόκοτες, όπως συνέβη την περασμένη άνοιξη στη Βόρεια Ιταλία. Και μαζί θα οδηγήσει σε ακόμη πιο αυστηρά μέτρα, σε περισσότερους περιορισμούς της κινητικότητας των πολιτών, γιατί απλούστατα στις παρούσες συνθήκες είναι κεφαλαιώδους σημασίας ο έλεγχος των κρουσμάτων. Γι’ αυτό και δεν έχουν νόημα στο παρόν περιβάλλον οι καταλογισμοί και οι αναζητήσεις ευθυνών. Ουδέν προσθέτουν, μόνο την προσοχή αποσπούν από την προσπάθεια ελέγχου της διασποράς της νόσου.
Οπως σημείωσε και ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής, οι επόμενες δέκα μέρες θα είναι μέρες δοκιμασίας για όλους. Η διαφορά σε σχέση με την περασμένη άνοιξη έγκειται στο γεγονός ότι η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα είναι κοντά πια τόσο στην παραγωγή αποτελεσματικών εμβολίων όσο και νέων φαρμάκων.
Αυτή τη φορά η ελπίδα είναι βάσιμη και όλα τα στοιχεία βεβαιώνουν ότι από τις αρχές του νέου έτους θα αρχίσουν να διατίθενται τα εμβόλια, επιτρέποντας στον αμερικανό δόκτορα Αντονι Φάουτσι να προβλέπει αισιόδοξα ότι σε μερικούς μήνες ο κορωνοϊός θα πάψει να απασχολεί τον κόσμο, θα αποτελεί μια θλιβερή ανάμνηση.
Ωστόσο, μέχρι να έλθει εκείνη η ώρα, δεν χωρούν εφησυχασμοί.
Ο λαός μας γνωρίζει ότι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή.
Χωρίς αμφιβολία λοιπόν προτού ξεπροβάλει καθαρά η ελπίδα θα ζήσουμε τη σκοτεινιά του αξημέρωτου και την αγωνία της μεγάλης αναμονής.
Θα βιώσουμε τραγικές συνθήκες και καταστάσεις δύσκολες, που θα κλονίσουν τους πάντες και τα πάντα. Δεν χωρούν πλέον χωρατά και απρονοησίες. Ηλθε η ώρα της ευθύνης για όλους μας.
Γι’ αυτό και επιβάλλεται να συντονιστούν όλες οι δυνάμεις ώστε να ελεγχθούν τα κρούσματα και η διασπορά της νόσου, να περιοριστούν κατά το δυνατόν οι απώλειες, να σωθούν ανθρώπινες ζωές και ιδιαιτέρως να προστατευθούν οι ανήμποροι, οι φτωχότεροι και οι πιο ευάλωτοι. Αυτό είναι το πρώτο και μέγιστο καθήκον στις παρούσες συνθήκες. Ολα τα άλλα έπονται. Οι πολιτικοί αγώνες μπορούν να περιμένουν, θα υπάρξει απεριόριστος χρόνος μετά το τέλος της πανδημίας για καταλογισμούς και ευθύνες, για όσα έγιναν και για όσα δεν έγιναν, για πράξεις και αβλεψίες, για συμπεριφορές και στάσεις. Γιατί ουδείς αναμάρτητος…
ΤΟ ΒΗΜΑ
