Οι αστραφτερές αχτίδες του ήλιου έτσι όπως έπεφταν πάνω στον βαρύ, ασημένιο Christofle παγοκόφτη, δημιουργούσαν εκθαμβωτικό σκηνικό. Τα κομμάτια πάγου είχαν ένα τρυφερό, ροζ χρώμα. Σκέφθηκα ότι η Εσθήρ είχε κατορθώσει να «ζωγραφίσει» ακόμα και αυτά τα ice cubes στο χρώμα της αθωότητας. Αποτελεί έτσι κι αλλιώς το απόλυτο trend να «χαρίζεις» τα χρώματα της αρεσκείας σου στα κομμάτια πάγου τα οποία προσθέτεις στο ποτό ή στο αναψυκτικό σου. Ειλικρινά δεν γνωρίζω την άποψη της Σάρον Στόουν για όλα αυτά. Η διάσημη σταρ, με την ψυχρή ομορφιά, χρησιμοποιούσε όπως είναι γνωστό τον παγοκόφτη ως φονικό όπλο μέσα από την εμβληματική πλέον ταινία «Βασικό Ενστικτο».
Η Εσθήρ, αντίθετα από τη σκληρή, αποφασιστική Σάρον, στεκόταν μάλλον αμήχανη πίσω από το bar. Στο background μια θαυμάσια ταπισερί του 18ου αιώνα. Ακριβώς απέναντι δύο πίνακες με τις υπογραφές των μεγάλων Picasso και Miro. Το χρώμα το οποίο επικρατεί στα έργα των αγαπημένων της Εσθήρ Pablo και Joan είναι το ροζ, αυτή τη φορά.
Τα έργα αγοράστηκαν από γκαλερί στο Λος Αντζελες και μεταφέρθηκαν με αυστηρά μέτρα ασφαλείας στην κατοικία της Εκάλης. Το mansion άλλωστε, ιδιοκτησίας της παιδικής μου φίλης, σκαρφαλωμένο στις… χρυσαφένιες οροσειρές, έχει κυρίαρχο χρώμα το γλυκό, τρυφερό ροζ. Ισως επειδή έτσι επιθυμεί να «βλέπει» τη ζωή η πλατινομαλλούσα οικοδέσποινα της Εκάλης. Στη μνήμη μου έρχονται τα λόγια της big star Οντρεϊ Χέπμπορν, γύρω από το λατρεμένο χρώμα στα ρούχα, στα αντικείμενα, στις εικαστικές τέχνες. Ενας ύμνος στο ροζ από το παντοτινό style icon…
Το ροζ σημείωμα της Οντρεϊ…
«Πιστεύω στα φιλιά» σημείωνε η Χέπμπορν. «Συνηθίζω να δίνω πολλά φιλιά. Θεωρώ ότι τα ευτυχισμένα κορίτσια είναι τα ομορφότερα κορίτσια. Νομίζω ότι αύριο είναι μια αλλιώτικη ημέρα και πραγματικά θέλω να πω ότι πιστεύω στα θαύματα». Η Οντρεϊ δεν έζησε σίγουρα μια ζωή πάνω σε ροζ σύννεφα. Εζησε όμως μια ωραία, πλούσια, «γεμάτη» ζωή. Ιδιαίτερα την εποχή που ζούσε μόνιμα στη Ρώμη. Το σημείωμα της ηθοποιού θα μπορούσε να χαρίσει κουκίδες αισιοδοξίας μέσα σε όλο αυτό το γκρίζο, μελαγχολικό, θλιβερό που ζούμε τώρα, λόγω της Covid-19.
Σίγουρα η Χέπμπορν δεν θα μας συμβούλευε να δίνουμε φιλιά, όπως συνήθιζε να κάνει εκείνη πολλά χρόνια πριν. Θα τόνιζε όμως ότι μέσα από τις άσχημες στιγμές πρέπει να ανακαλύψουμε τις όμορφες, τρυφερές, γλυκές σαν το χρώμα της αθωότητας. Σαν το χρώμα της καραμέλας. Τα ροζ outfits της Χέπμπορν άφησαν εποχή όταν κάθε καλοκαίρι επισκεπτόταν την Υδρα…
Delivery με διάσημες υπογραφές
Το δεύτερο μεγάλο lockdown για τη χώρα ξεκίνησε. Ο Πρωθυπουργός φορώντας μια μάσκα σε χρώμα γκρι (συνήθως επιλέγει το μαύρο) ανακοίνωσε τα νέα αυστηρά μέτρα. Ο πρόεδρος της κυβέρνησης πιστεύει ότι τρεις εβδομάδες είναι αρκετές για να σταματήσει κάπως το ισχυρό «κύμα» της πανδημίας. Ισως να έχει δίκιο. Ισως όμως και όχι. Ο χρόνος θα δείξει. Η Εσθήρ εγκαταλείπει τη θέση της πίσω από το χειροποίητο, ξύλινο minimal bar το οποίο φέρει την υπογραφή του Giorgio Armani.
Τα παγάκια σε ροζ χρώμα μέσα στο baccarat ποτήρι με το λευκό κρασί προσφέρουν παιχνιδιάρικο αποτέλεσμα. Η παιδική μου φίλη λέει ότι τώρα που έκλεισαν τα εστιατόρια, ο κόσμος θα το ρίξει στο delivery. Ανοίγει το ipad της και μου παρουσιάζει μια λίστα από καλά, ακριβά restaurants τα οποία ειδοποιούν ότι μπαίνουν πλέον σε αυτή την πρωτόγνωρη μέχρι σήμερα διαδικασία. Διαβάζω ότι το διεθνές Matsuhisa Athens που βρίσκεται μέσα στο «Four Seasons» της Βουλιαγμένης ξεκινάει το Home Fine Dining τις τρεις αυτές εβδομάδες που τα πάντα είναι κλειστά. Delivery service λοιπόν με την υπογραφή του διάσημου chef Nobu Matsuhisa για σούσι δίπλα στο… τζάκι του σπιτιού σας.
Δεν είναι όμως μόνο το συγκεκριμένο εστιατόριο που ξεκίνησε κάτι τέτοιο. Ιστορικό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης είχε μπει στη διαδικασία από το lockdown του Μαρτίου, δημιουργώντας τότε ποικίλα σχόλια. Τώρα όμως πολλά καλά restaurants και ξενοδοχειακές μονάδες ακολουθούν το παράδειγμά του…
Τραπέζι με φόντο ένα chic εστιατόριο
Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας οι πάντες ήταν εκτός σπιτιού. Η τελευταία βραδιά πριν από το κλείσιμο των εστιατορίων (τότε υπήρχε μόνο αυτό) και ο κόσμος είχε δημιουργήσει το αδιαχώρητο στα μπαρ και στα εστιατόρια. Πραγματικά, δεν έπεφτε καρφίτσα. Οσοι προσπάθησαν να κλείσουν τραπέζι το πρωί της ίδιας ημέρας απλά… έφαγαν πόρτα.
Τα restaurants γύρω από το Σύνταγμα, τον Κεραμεικό, κυρίως όμως αυτά του Κολωνακίου ήταν εκείνα στα οποία δημιουργήθηκε χαμός. Στη Ράτκα δεν υπήρχε τραπέζι ούτε για δείγμα, το ίδιο και στο Brunello, στο Zurbaran, στο L’ Abreuvoir. Καθισμένη σε ένα από τα τραπέζια του γαλλικού ιστορικού πλέον εστιατορίου παρακολουθούσα τους πελάτες να απολαμβάνουν σαλάτες, φιλέτο ελαφιού και σατομπριάν στον κήπο με τα κρυστάλλινα χωρίσματα και τις τέντες. Φίλοι οι οποίοι απολάμβαναν το φαγητό τους στην Κηφισιά μού έλεγαν ότι στο Saloumayo δεν έπεφτε καρφίτσα. Τι είναι αλήθεια αυτό που κάνει τους Ελληνες να τρέχουν σαν τρελοί σε χώρους εστίασης, ξεχνώντας τις περισσότερες φορές ότι πρέπει να προφυλάξουν τον εαυτό τους από τον κορωνοϊό;
Η πατρίδα μας, ηλιόλουστη τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, προσφέρει ευκαιρίες για «ξάπλες» σε εξωτερικούς χώρους και φαγητό ακόμα και μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Ειλικρινά όλα αυτά τα πλήθη που τρέχουν να καταλάβουν ένα τραπέζι λες και δεν υπάρχει αύριο μόνο σκηνικό σε κωμωδία με τον… Λουί ντε Φινές μπορούν να προσφέρουν.
Η σουίτα του Damien Hirst…
Οι ροζ γόβες και τα τεράστια μεταξένια ροζ φουλάρια μέσα στον χειμώνα είναι περιζήτητα. Το ροζ που θυμίζει αυτό που επικρατεί στο bath room του members club Annabel’s του Λονδίνου. Η Εσθήρ με ρωτάει αν πιστεύω ότι τον ερχόμενο Δεκέμβριο θα έχει τη δυνατότητα να χορέψει στην disco, στο υπόγειο του super club της Berkeley Square ή να απολαύσει το βραδινό της στο Oswald, επίσης στο Mayfair. Κουνάω το κεφάλι μου πάνω από τη βαρύτιμη, ασημένια παγωνιέρα. Δεν μπορώ να δώσω απάντηση στην ερώτησή της. Την προηγούμενη χρονιά όλα ήταν τόσο διαφορετικά. Φίλοι και γνωστοί είχαν «σκορπίσει» από το Λονδίνο μέχρι τη Νέα Υόρκη, το Λας Βέγκας και το Ντουμπάι.
Ασημένια παγωνιέρα
Πληροφορούμαι ότι η σουίτα που υπογράφει ο top εικαστικός Damien Hirst στο Palms Casino Resort στο Λας Βέγκας είναι εξωπραγματική. Μια εκθαμβωτικής πολυτέλειας σουίτα που θυμίζει σε μέγεθος… μικρό αεροδρόμιο. Αν επιθυμεί κάποιος να περάσει μια νύχτα εκεί θα πρέπει να ξοδέψει γύρω στα 100.000 δολάρια. Η λάτρις του Χιρστ, Σέιχα Μαγιάσα αλ Θανί (εκτός από έργα του βρετανού εικαστικού έχει αγοράσει από την οικογένεια Εμπειρίκου και τους «Χαρτοπαίκτες» του Σεζάν), θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Το… αντέχει η τσέπη του μεταξένιου, χειροποίητου τσαντόρ της…
