Είναι προφανές ότι είμαστε σε μια καμπή σε σχέση με την πανδημία.
Δεν πιστεύω ότι «θα γίνουμε Μπέργκαμο», όμως δεν θα ξαναζήσουμε και τη «μαγική εικόνα» της άνοιξης.
Είναι προφανές ότι σε επίπεδο κυβέρνησης και «ειδικών» κάποια στιγμή και εφησυχασμός υπήρξε και λανθασμένες εκτιμήσεις, όπως εμμέσως το έχουν παραδεχτεί.
Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν καταστροφικό.
Μπορεί κάποιος να έχει λανθασμένες εκτιμήσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά να ετοιμάζεται για το χειρότερο.
Και δυστυχώς στη χώρα μας το πρόβλημα ήταν ότι δεν έγινε η προετοιμασία για το χειρότερο, παρότι αυτός είναι ο χρυσός κανόνας της προνοητικότητας: όποια και είναι η εκτίμησή σου, πάντα προετοιμάσου για το χειρότερο σενάριο.
Αυτό φάνηκε στις μεγάλες ελλείψεις στο ΕΣΥ.
Γιατί πρέπει να πούμε μια μεγάλη αλήθεια: το δεύτερο κύμα της πανδημίας, για την Ελλάδα το πρώτο «πραγματικό» κύμα, δεν είναι παραπάνω «άγριο» από ό,τι σε άλλες χώρες την άνοιξη ή και τώρα.
Αυτό ο ιός, μέλος της οικογένειας ιών που προκαλεί τα περισσότερα «κοινά κρυολογήματα» και άρα εξαιρετικά μεταδοτικός, όταν μπει στην κοινότητα τέτοια μαζικά κύματα κάνει.
Η αιχμή αυτών των κυμάτων είναι αυτοί που θα χρειαστούν νοσηλεία και αιχμή της αιχμής αυτοί που θα χρειαστούν ΜΕΘ.
Και θα χρειαστούν αρκετοί νοσηλεία και αρκετοί ΜΕΘ γιατί μπορεί το ποσοστό των σοβαρών κρουσμάτων να είναι μικρό ως προς το συνολικό αριθμό, όμως επειδή ο συνολικός αριθμός θα μεγαλώνει διαρκώς θα είναι αρκετοί.
Γι’ αυτό το λόγο και έπρεπε να είχαν ληφθεί μέτρα για γενναία ενίσχυση του συστήματος υγείας, μέτρα που φαίνεται ότι δεν ελήφθησαν.
Αυτό κατέστησε αναγκαία τα περιοριστικά μέτρα.
Εγώ να δεχτώ ότι χρειάζονταν περιοριστικά μέτρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κριτική για τις ανεπάρκειες μέχρι τώρα, ή να ζητάμε να ληφθούν μέτρα.
Όμως, ήταν σαφές ότι αυτή τη φορά τα περιοριστικά μέτρα δεν θε λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο όπως την άνοιξη.
Τότε ο κόσμος κλειδαμπαρώθηκε σπίτι του, φοβήθηκε, έκανε υπομονή, άντεξε.
Και τώρα έτοιμος είναι και υπομονή να κάνει και να αντέξει.
Φαίνεται αυτό από το πόσοι φορούν μάσκα στο δρόμο. Και δεν το κάνουν για το πρόστιμο.
Όμως, την ίδια στιγμή πάρα πολλοί άνθρωποι πάνε στη δουλειά τους.
Και δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό γιατί σημαίνει ότι δεν έχουν παγώσει τα πάντα στην οικονομία, γιατί αυτό θα σήμαινε πείνα για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Επίσης τώρα οι άνθρωποι έχουν μάθει να προσέχουν, χωρίς όμως πανικό. Την άνοιξη υπήρχαν άνθρωποι που δεν έβγαιναν από το σπίτι τους. Τώρα θα βάλουν μάσκα, θα πάρουν αντισηπτικό θα πάνε στο σούπερ μάρκετ, θα πάνε να σηκώσουν λεφτά από την τράπεζα, θα βγουν από το σπίτι.
Και βέβαια οι άνθρωποι θα θελήσουν να πάνε και μια βόλτα. Να κάνουν έναν περίπατο. Να πάρουν αέρα. Να αθληθούν.
Κάποιοι θα το κάνουν πρωί, κάποιοι θα το κάνουν βράδυ.
Ναι αλλά κάποιοι θα πάνε και θα κάνουν πάρτι, λένε ορισμένοι.
Γενικά μιλώντας με τα μαγαζιά κλειστά, απαγορεύσεις σε ισχύ, απειλές για πρόστιμα δεν θα γίνουν και χιλιάδες πάρτι.
Ναι αλλά ο πιτσιρικάς θα θέλει να βγει να δει την πιτσιρίκα του ή τον κολλητό του ή την κολλητή του. Μπορεί, αλλά νομίζετε ότι αυτό ρυθμίζεται με πρόστιμα;
Ναι, αλλά ο παππούς θα πάει περίπατο θα κάτσει στο παγκάκι, θα μιλήσει με τον γείτονα. Μπορεί, αλλά από όσο τους βλέπω προσέχουν και σε τελική ανάλυση γι’ αυτόν αυτά τα λίγα λεπτά κουβέντας στο παγκάκι, ο αέρας που θα πάρει, τα δέντρα του αλσυλλίου που θα μυρίσει μπορεί να είναι χαρά της ημέρας. Και αυτό θα του δώσει ζωή, δεν θα τον εκθέσει σε κίνδυνο.
Γι’ αυτό το λόγο και χρειάζεται σύνεση και ψυχραιμία.
Το να τρέχει η κυβέρνηση να ανακοινώνει όλο και πιο αυστηρά μέτρα, πριν καν δει εάν απέδωσαν τα προηγούμενα, είναι απλώς ένδειξη πανικού και ερασιτεχνισμού.
Να δώσω ένα παράδειγμα: έρημη πόλη είναι αυτή τη στιγμή η Αθήνα και ας μην υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας.
Το να έρχεται η κυβέρνηση και να λέει ότι μετά τις 9 μμ όλοι σπίτια σας και ούτε στο περίπτερο για τσιγάρα, ούτε βόλτα στο τετράγωνο για ξεμούδιασμα είναι απλώς παράλογο.
Και το κακό με τα παράλογα μέτρα δεν είναι ότι είναι υπερβολικά.
Είναι ότι κάνουν ζημιά.
Γιατί οι «ψεκασμένοι» καραδοκούν.
Εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια.
Προσπαθούν να φτιάξουν κλίμα ότι «δεν υπάρχει πανδημία».
Μόνο που όντως υπάρχει πανδημία. Και γι’ αυτό χρειάζεται ψυχραιμία.
