Ο Τζο Μπάιντεν θα είναι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Είναι αμφίβολο όμως αν η νίκη αυτή αρκεί για να ξεπεράσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το τραύμα και την ατμόσφαιρα παρακμής και ανυποληψίας που αφήνει πίσω του ο δημαγωγός Ντόναλντ Τραμπ.
Η θητεία του αναμφίβολα πλήγωσε το κύρος της μέχρι πρότινος μόνης υπερδύναμης, άμβλυνε την ευθύνη της στις διεθνείς υποθέσεις, κλόνισε τις σχέσεις της με τους παραδοσιακούς συμμάχους της και, το κυριότερο, έθεσε υπό αίρεση και αμφισβήτηση κεντρικές στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές, οι οποίες προσδιόριζαν την αμερικανική πολιτική στις τελευταίες δεκαετίες, για να μην πούμε στα μεταπολεμικά χρόνια. Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να πει κανείς αβίαστα ότι αρνήθηκε το αμερικανικό όραμα του ανοιχτού φιλελεύθερου κόσμου, αγνόησε αμερικανικής έμπνευσης πολιτικές, όπως αυτές του ελεύθερου εμπορίου και της ελευθερίας στην κίνηση κεφαλαίων, υποτίμησε τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης, φλέρταρε με τον προστατευτισμό και καταχωρήθηκε στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας ως νεοδημαγωγός, αρνητής της επιστήμης, της κλιματικής αλλαγής και κάθε έννοιας κοινωνικής προόδου και εξέλιξης.
Ως κυρίαρχη δε έκφραση του δημαγωγικού λαϊκισμού δημιούργησε συγκεκριμένο πολιτικό πρότυπο, αυτό του δήθεν σκληρού, «μάτσο ηγέτη», το οποίο αναπαράγεται και βρίσκει μιμητές όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά παντού στον κόσμο.
Αυτό που αποκαλείται «τραμπισμός» ικανοποιεί τα ταπεινότερα των ενστίκτων, έλκει και νομιμοποιεί πλήθος αυταρχικών ηγετών και φιλόδοξων ηγετίσκων ανά τον κόσμο, τείνει να αναχθεί σε ιδεολογία και να δηλητηριάσει κοινωνίες ολόκληρες, για να τις βυθίσει εν τέλει στην οπισθοδρόμηση και στην καταστροφή.
Χωρίς αμφιβολία, αφήνει πίσω του μια «μαύρη τρύπα» νεοσυντηρητισμού και αχαλίνωτης εγωπάθειας, το κλείσιμο της οποίας θα απαιτήσει μακρά, δυναμική και εμπνευσμένη προσπάθεια, την οποία ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δύναται να τη διεκπεραιώσει ο Τζο Μπάιντεν. Η αποκατάσταση, η αυτορρύθμιση της Αμερικής και η ανάκτηση του χαμένου ηγετικού της ρόλου στον κόσμο θα απαιτήσουν χρόνο, νέο σχέδιο, νέα σύλληψη και πίστη σε συγκεκριμένες αρχές και αξίες.
Αν δεν το πράξει, αν δεν βρει τρόπο να ξεπεράσει την παρακμή της τρέχουσας περιόδου, θα υποκατασταθεί γρήγορα από άλλες ανερχόμενες δυνάμεις. Η ηγετική εμφάνιση του κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ την επομένη των αμερικανικών εκλογών ως εγγυητή της παγκόσμιας σταθερότητας και του ελεύθερου εμπορίου είναι χαρακτηριστική. Αποτέλεσμα της υποχώρησης του διεθνούς ρόλου των ΗΠΑ και δηλωτική των επερχόμενων ανακατατάξεων στον κόσμο.
