Στην αρχαία  Ελλάδα  άνθισαν   όλα τα πολιτεύματα, όπως βασιλεία , ολιγαρχία, τυραννία   και τέλος η δημοκρατία,  η οποία  ονομάσθηκε  και «άριστο πολίτευμα».

Η  δημοκρατία  ήταν το άριστο  πολίτευμα,  γιατί  ήταν  το  πολίτευμα  όλου του  λαού,  όπου κυριαρχούσε η ελευθερία   και  ο ίδιος ο λαός έπαιρνε τις αποφάσεις  για τον εαυτό   του.

Όμως  με την  εμφάνιση της  βασιλείας  της Μακεδονίας   και στη συνέχεια  τον  θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου,  η Ελλάδα  περιήλθε  στην  κυριαρχία   της   Ρωμαϊκής   Αυτοκρατορίας ,ως μια απλή  επαρχία,  ώστε  άπαντα  τα  πολιτικά  συστήματα  των  πόλεων/κρατών  καταργήθηκαν.

Ακολούθησαν  πολλά ιστορικά  γεγονότα  αιώνων  και  όταν  κατά την περίοδο  του Διαφωτισμού  προκλήθηκε  η διένεξη   των  αγγλικών αποικιών  της  Αμερικής  με τη μητροπολιτική εξουσία  της Αγγλίας και  τα αμερικανικά στρατεύματα  του Ουάσιγκτον έδιωξαν  τους  Βρετανούς  από  τη νέα ήπειρο,  (1776), οι  αγγλοαμερικανικές   περιοχές, απεφάσισαν  να  δημιουργήσουν  το  δικό  τους  κράτος. Τότε κληθήκαν οι  καλύτεροι  νομικοί  και  διανοούμενοι  να προτείνουν  το νέο  πολιτειακό σχήμα. Αυτοί λοιπόν , ως  «παιδιά του καιρού  τους» κι  επηρεασμένοι  από  τις θεωρίες  της εποχής,  καθώς  και   την πράξη  της απόλυτης  μοναρχίας,  πρότειναν  την προεδρική  Δημοκρατία   των    «Ηνωμένων  Πολιτειών  της  Αμερικής»,  γιατί  οι αγγλόφωνοι  πληθυσμοί  ήταν απλωμένοι  στην εκτεταμένη  χώρα  της    βόρειας  αμερικανικής ηπείρου.  Έτσι  δημιουργήθηκε  η  γνωστή μας  Αμερική.

Όμως το σύνταγμα  που  συντάχθηκε   προ δύο  και πλέον αιώνων,  παρουσιάζει σήμερα  πολλές  ατέλειες,  ώστε  δημιουργούνται  δυσκολίες  στη λειτουργία  του κράτους.  Ταυτόχρονα είναι  τόσο αυστηρό,  που  δεν  επιτρέπει   εύκολες  αναθεωρήσεις  προσαρμογής,  ώστε από  τη σύνταξή   του,  ελάχιστες φορές  έγιναν αλλαγές.

Οι νέες  δημοκρατίες  στον υπόλοιπο  κόσμο, άρχισαν  να εμφανίζονται   κατά τον εικοστό αιώνα,  ως βασιλευομένη δημοκρατία, προεδρική  δημοκρατία, κοινοβουλευτική  δημοκρατία  και τέλος , λαϊκή δημοκρατία.

Με εξαίρεση  τη Λαϊκή Δημοκρατία,  στις άλλες αποχρώσεις,  τα χαρακτηριστικά της  δημοκρατίας  είναι :  η διάκριση  των εξουσιών, η δημοκρατική  κυβέρνηση του λαού,  από το λαό , για τον λαό. Η  Ελευθερία  των πολιτών, τα  ατομικά δικαιώματα των πολιτών  και  η καθιέρωση  του θεσμού της δικαιοσύνης. Όμως  σ’ όλες  της μορφές της δημοκρατίας  εντάσσονται   τα πολιτικά  κόμματα , τα οποία,  ύστερα  από την έκφραση του λαού (εκλογές),  αυτό  που κατατάσσεται  πρώτο,  αναλαμβάνει  την  διακυβέρνηση της  χώρας, ενώ τα  άλλα αποτελούν  την  αντιπολίτευση,  που  ελέγχει  την  εξουσία. Αλλά τα πολιτικά κόμματα  ως  εκπρόσωποι  του λαού, οφείλουν  να  εργάζονται  ΟΛΑ ,  μόνο  για τα  συμφέροντα του  λαού,  καθόσον αυτός είναι  ο εντολοδόχος και  αυτά    απλά  οι  εκπρόσωποί του.

Εκτροπή –  εκφυλισμός

 

Σ’ αυτόν  τον  κόσμο τίποτε  δεν είναι αιώνιο. Τα πάντα  υπόκεινται  στη φθορά του χρόνου. Έτσι, η  Δημοκρατία  του λαού  εξελίχθηκε  στη  Δημοκρατία   των Κομμάτων. Τα  βασικά  σημερινά ουσιαστικά  στοιχεία της Δημοκρατίας είναι μεν το σύνταγμα, το κοινοβούλιο,  η κυβέρνηση κι  η διάκριση των εξουσιών.  Αλλά  αφεντικά  του λαού  τώρα είναι  τα πολιτικά  κόμματα,  που  θεωρούν  τους   πολίτες,  ως  υποτακτικούς  τους. Συγχρόνως  έχει   προκύψει  ένα ολόκληρο σύστημα  γύρω από τα κόμματα , όπου  η  κορυφή τους,  περιβάλλεται  από   οργανωτικά σχήματα,  δίκτυα  τύπου,  τηλεόρασης  και ραδιοφώνου, που  αγωνίζονται   για  το κόμμα, προκειμένου   να κατακτήσει  την εξουσία  και όταν  την κατακτήσει , πώς  να τη  διατηρήσει.

Στον  αγώνα  που δίνουν τα  κόμματα  της  εκάστοτε  αντιπολίτευσης για  την κατάληψη της εξουσίας,  στρέφονται  κατά  της  κυβέρνησης,  λέγοντας ένα σωρό  αναλήθειες,  για να πείσουν τους  ψηφοφόρους, ότι  αυτοί   λένε  τα σωστά,  ενώ οι κυβερνώντες τα κάνουν, όλα λάθος. Συγχρόνως ,  ξεφουρνίζουν ένα σωρό αρλούμπες,  για  να διαβάλουν την κυβέρνηση,  ώστε λειτουργούν  κατά   το σύνθημα : «λασπώνετε,  λασπώνετε,  στο τέλος  κάτι μένει».

Πολλοί  καταπίνουν  αμάσητα αυτά  που  τους  σερβίρουν  τα κόμματα της αντιπολίτευσης,  αλλά η πλειοψηφία   του λαού,  δεν «τρώει   κουτόχορτο»,   ώστε  το μόνο,  που επιτυγχάνει  ένα  τέτοιο κόμμα, είναι να γελοιοποιείται  στα  μάτια των  ψηφοφόρων.

Τα τελευταία   συμβάντα

 

Προ  ημερών   ο πρόεδρος  της  αξιωματικής  αντιπολίτευσης  έδωσε στην ΕΡΤ  μια  συνέντευξη τύπου, όπου εκεί  ακουστήκαν  πολλά «μαργαριτάρια».

Ο  πρόεδρος  μας  είπε πως  για  την πανδημία,  την οικονομική  κρίση,  το «κατάντημα»  των νοσοκομείων,  που δεν   έχουν κρεβάτια  ΜΕΘ,  γιατρούς και νοσηλευτές. Γεγονός, για το οποίο  ευθύνεται  η κυβέρνηση. Κι  αν  τώρα  η επιδημία  εξαπλώνεται  με τρομακτικούς  ρυθμούς,  την ευθύνη  έχουν   πάλι οι κυβερνώντες,  που  δεν  έβαλαν  στην κυκλοφορία  μερικές εκατοντάδες  νέων  οχημάτων, για να  μη στριμώχνονται  οι επιβάτες. Επίσης οι σχολικές  τάξεις  είναι  υπερπλήρεις , ώστε  οι  μαθητές  δεν  μπορούν  να προφυλαχθούν  από τα μικρόβια της επιδημίας. Ακόμη το διδακτικό  προσωπικό  είναι λίγο.

Ο  κύριος  πρόεδρος, ανέφερε  ακόμη, πως  για την καραντίνα υπεύθυνη είναι ξανά η κυβέρνηση,  που δε χειρίσθηκε  το  όλο θέμα , καλά, από το τέλος του καλοκαιριού.

Επίσης,  για  την οικονομική δυσπραγία  φταίει πάλι  η  κυβέρνηση, επειδή  δεν  νοιάζεται  για τις επιχειρήσεις  και τους εργαζόμενους ,  που χάνουν  τη δουλειά τους.

Μάλιστα,  αν η παρούσα κυβέρνηση, χρησιμοποιούσε  το «μαξιλάρι» των 37  δις που άφησε πίσω της  η δική  του  κυβέρνηση, δεν θα  ήταν τώρα η οικονομία μας σ’ αυτά  τα χάλια.  Αυτά  τα χρήματα,  που με  τόσο κόπο μάζεψε   η κυβέρνησή  του, ακόμη  και τώρα  μένουν στον  μπεζαχτά και δεν αξιοποιούνται  από  τους σημερινούς  κυβερνώντες,  για  το  καλό  της οικονομίας  μας. Για ποια χρήματα  μιλά  όμως ο κύριος  πρόεδρος ; Αυτά τα χρήματα είναι δανεικά, που δεν ξοδεύτηκαν  έγκαιρα και  κάποια άλλα που ήταν σκληροί φόροι,  που συγκεντρωνόταν  για να μοιραστούν αργότερα σε  κάποιες γιορτές,  για  να «λαδωθούν» , όπως τόσες  και τόσες φορές  οι ψηφοφόροι,  εν όψει  των εκλογών.

Και  εδώ ρωτάμε : ο κ.  πρόεδρος  δεν  βλέπει τηλεόραση  και  δεν  διαβάζει εφημερίδες,  όπου  εκεί  παρουσιάζεται  η κατάσταση  της πανδημίας σ’  όλα τα ευρωπαϊκά κράτη,  που είναι  πλούσια  και έχουν    υπέρ αναπτυγμένα   συστήματα  υγείας, αλλά παρουσιάζουν τρομακτικούς αριθμούς  θυμάτων του κορονοϊού. Επίσης οι  οικονομίες τους έχουν μαύρα χάλια και οι καραντίνες κυριαρχούν  παντού. Συγκρινόμενη η Ελλάδα με  τις  υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης  είναι ακόμη  «παράδεισος». Έλεος  κύριοι. Δεν  υπάρχει  αιδώς ;

Ακόμη  η αντιπολίτευση ζήτησε  από την κυβέρνηση τη σύγκληση  συμβουλίου των αρχηγών των κομμάτων,  που είναι στη βουλή, για να συσκεφθούν  για τα εθνικά θέματα.

Λογικό  και σώφρον  το αίτημα, άλλα εδώ τίθενται κάποια  ερωτήματα : Όταν  τα  κόμματα μέσα στις  συνεδριάσεις της  βουλής,  που παρακολουθεί   στην  τηλεόραση  μεγάλο μέρος του ελληνικού  λαού,  σχίζουν τα ιμάτιά  τους,  τι  θα γίνει όταν  θα είναι  μόνοι  και δεν θα τους βλέπει  ή ακούει κανένας ; Τέξας ; Ακόμη,  αν  μια πρόταση, του  συμβουλίου, δεν θα είναι επιτυχημένη στην πράξη,  θα βγαίνει η αντιπολίτευση  και θα λέει, «εμείς αλλιώς  τα είπαμε». Ή αν μια ενέργεια των  κυβερνώντων   είναι επιτυχημένη,   θα ισχυρίζεται κατόπιν η αντιπολίτευση ότι ήταν  δική  της πρόταση;

Το  θέμα  είναι μεν σοβαρό, αλλά  και  λεπτό, ώστε  χρειάζεται  τόλμη  κι  θάρρος από την κυβέρνηση, για να υλοποιήσει αυτήν  την απαίτηση της αντιπολίτευσης.