Ενα εφιαλτικό σενάριο διαγράφεται τις παραμονές των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, καθώς όλα δείχνουν ότι το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών αυτών, που είναι η πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία που διεξάγονται εν μέσω μιας συνεχώς επιδεινούμενης πανδημίας, είναι πολύ πιθανό να αργήσει πολύ να ανακοινωθεί, λόγω του τεράστιου αριθμού ψηφοφόρων που επέλεξαν την επιστολική ψήφο, ή την πρόωρη πρόσβαση στις κάλπες, λόγω του φόβου του συνωστισμού στα εκλογικά κέντρα.
Αυτό σημαίνει ότι, έστω και αν τα πρώτα αποτελέσματα δείξουν πως προηγείται ο Τζο Μπάιντεν, ο Ντόναλντ Τραμπ θα αρνηθεί να παραδεχθεί την ήττα του, καθώς έχει ήδη δηλώσει ότι αν ηττηθεί αυτό θα οφείλεται σε νοθεία των Δημοκρατικών κατά τη διαδικασία καταμέτρησης των επιστολικών ψήφων.
Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο αναταραχής και αστάθειας όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και διεθνώς, τη στιγμή που όλα τα μέτωπα των γνωστών επικίνδυνων κρίσεων παραμένουν ανοιχτά.
Κρίσιμο τρίμηνο
Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι ο νέος πρόεδρος ορκίζεται στις 20 Ιανουαρίου και άρα υπάρχει ένα τρίμηνο περίπου κατά το οποίο ο εθνικά επικίνδυνος Τραμπ μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, δημιουργώντας κλίμα αμφισβήτησης της μακράς διαδικασίας καταμέτρησης, προκειμένου να αρνηθεί το τελικό αποτέλεσμα.
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε επέμενε, έναν μήνα πριν από τις εκλογές, να διορίσει το ένατο μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερουσία μόλις την περασμένη Δευτέρα, με τις ψήφους μόνο της ισχνής ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Ετσι με έξι συντηρητικούς δικαστές, έναντι μόλις τριών προοδευτικών, το Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορεί, αν αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα των εκλογών, να εκδώσει απόφαση ευνοϊκή για τον Τραμπ.
Πολιτική τραγωδία
Θα πρόκειται δηλαδή για μια απίστευτη πολιτική τραγωδία, τη στιγμή που ο Τραμπ έχει οδηγήσει την αμερικανική κοινωνία σε έναν πρωτοφανή εσωτερικό διχασμό, τινάζοντας παράλληλα στον αέρα το περίφημο σύστημα ελέγχου και ισορροπιών (check and balances) μεταξύ εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας, που ίσχυε από την ίδρυση της Αμερικανικής Δημοκρατίας, με τον διορισμό από τον ίδιο τριών ανωτάτων δικαστικών, διαμορφώνοντας μια συντηρητική πλειοψηφία για τουλάχιστον μια ολόκληρη γενιά, η οποία θα αντιπαρατίθεται έτσι στην όποια αντίθετη λαϊκή πλειοψηφία θα προκύπτει από τις εκάστοτε εκλογές, οδηγώντας στο ενδεχόμενο μιας πιθανής συνταγματικής κρίσης.
Γι’ αυτό και είναι επιτακτικά αναγκαίο η νίκη Μπάιντεν να είναι απόλυτα ξεκάθαρη, ώστε πέραν όλων των άλλων να αλλάξει και το διεθνές κλίμα που τόσο υπέφερε από το εθνικoλαϊκιστικό σύνθημα «Αmerica First», δίνοντας τη χαριστική βολή σε αυτό που έχουμε αποκαλέσει Δύση.
