Mικρές και μεγάλες εκπλήξεις ανακαλύπτει κανείς αναζητώντας πληροφορίες για το Παιδικό & Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας που εφέτος προσαρμόζεται στα δεδομένα της εποχής με online προβολές από τις 14 έως τις 22 Νοεμβρίου. Πρωτότυπες και βραβευμένες ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, μεγάλου και μικρού μήκους, καλούνται «να ταξιδέψουν στον κόσμο, από την Γαλλία, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ ως το Μεξικό, το Νεπάλ και τη Μογγολία και να γνωρίσουν καινούργιους ήρωες κινουμένων σχεδίων αλλά και άλλους πολιτισμούς» όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση του φεστιβάλ.
Πράγματι, αρκεί να ρίξει κανεις μια σύντομη ματιά στις θεματικές της εφετινής διοργάνωσης και θα διαπιστώσει την ποιότητα και τον προβληματισμό που προσφέρουν ιδίως στα παιδιά παρότι δεν απευθύνονται μόνον σε αυτά.
Βρίσκουμε ταινίες που υψώνουν τη φωνή τους για την καταστροφή του περιβάλλοντος όπως το ντοκιμαντέρ «Θέλουμε το Μέλλον μας!» (We Want Our Future!) του Aτόμ Σασκάλ από την Τουρκία όπου βλέπουμε οι μαθητές από την Κωνσταντινούπολη να ακολουθούν το παράδειγμα της Γκρέτα Τούνμπεργκ και ν’ αναλαμβάνουν δράση ενάντια στην κλιματική αλλαγή
Ταινίες που αφηγούνται σημαντικά ιστορικά γεγονότα του 20ου αιώνα όπως αυτό της «Φρίτζι: Μια Επαναστατική Ιστορία» (Fritzi: A Revolutionary Tale) των Ραλφ Κούκουλα, Ματίας Μπρουν όπου η ειρηνική επανάσταση του 1989 παρουσιάζεται από την οπτική γωνία ενός παιδιού στην ανατολική Γερμανία.
Ταινίες που μέσα από το ποδόσφαιρο εκφράζουν την εναντίωσή τους σε όλες τις αντιξοότητες όπως συμβαίνει στο ντοκιμαντέρ «Koυσάσα» (Kusasa) του Σέιν Βερμότεν, όπου μια ομάδα ποδοσφαίρου (Kusasa Stars) ξεκινάει από μια παραγκούπολη 15.000 κατοίκων στο Γκρένταλ της Νοτίου Αφρικής και φτάνει να διαγωνίζεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων Gothia Cup στην Σουηδία.
Ταινίες που βρίσκουν τις «υπερδυνάμεις» τους μέσα από τον χορό, όπως στο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Ο Ρυθμός της ζωής» (My Father the Mover) της Τζούλια Τζανς από τη Νότιο Αφρική το οποίο τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ της Tribeca.
Ταινίες που προβάλλουν την τόλμη και το γκρέμισμα των στερεοτύπων όπως συμβαίνει στην βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους Ταινία «Μαθαίνοντας Σκέιτ σε Εμπόλεμη Ζώνη (Όταν Είσαι Κορίτσι)» (Learning To Skateboard in A Warzone (When You’re a Girl) της Αμερικανίδας Κάρολ Ντίσινγκερ.
Υπάρχει δε και μια θεματική «τρόμου» με ταινίες όπως η «Αρμονία του Διαβόλου» (The Devil’s Harmony) του Βρετανού Ντίλαν Χολμς Γουίλιαμς, στην οποία τα «φυτά» εκδικούνται όσους τους κάνουν bullying.
Πέραν των ταινιών, το φεστιβάλ εφέτος θα διοργανώσει και ψηφιακές σχολικές προβολές, ενώ στα εκπαιδευτικά προγράμματά του βρίσκεται και μια προσπάθεια προσέγγισης σχολείων απομακρυσμένων περιοχών όπου θα πραγματοποιηθούν κινηματογραφικά εργαστήρια και masterclasses για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Χώρος φιλοξενίας της φετινής διοργάνωσης για τους θεατές Ελλάδας και Κύπρου είναι το site www.athicff.com ενώ το φεστιβάλ υλοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, τη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και τη συνεργασία της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας Καλλίστη.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι μέρος του Φεστιβάλ (31 ταινίες μικρού μήκους) θα είναι προσβάσιμο σε άτομα με δυσκολία στην κατανόηση, αυτισμό και νοητική αναπηρία. Και αυτό μέσω της γλώσσας easy2read η οποία «μεταφράζει» τα κείμενα κάνοντάς τα πιο κατανοητά, όλο το site του Φεστιβάλ γίνεται προσβάσιμο στις παραπάνω ομάδες.