Ελινορ Ρούζβελτ: Η παντοτινή πρώτη κυρία

Η γυναίκα που σημάδεψε τον Λευκό Οίκο με την παρουσία της, παρά τον θρύλο του Κάμελοτ και την τραγωδία του JFK, δεν ήταν η Τζάκι Κένεντι. Δεν ήταν και κάποια από τις λιγότερο ή περισσότερο άχρωμες συζύγους που τη διαδέχθηκαν – με εξαίρεση τη Χίλαρι Κλίντον που θα μπορούσε να αφήσει το στίγμα της ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά απέτυχε στην τελική ευθεία για το Οβάλ Γραφείο. Τέσσερις χιλιάδες και πλέον ημέρες παρουσίας στην προεδρική οικία ωστόσο δεν σβήνονται ούτε έπειτα από 75 χρόνια. Πρώτη κυρία που εξελίχθηκε σε πολιτικό και διακεκριμένη διπλωμάτη, η Ελινορ Ρούζβελτ (1884-1962), σύζυγος του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ, είναι η μόνη που διατήρησε τον τίτλο για 12 χρόνια διαγράφοντας μια τροχιά ανεπανάληπτη έκτοτε. Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό της, μια μεγάλη βιογραφία που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο στην Αμερική υπενθυμίζει την πορεία μιας εύστροφης, αντισυμβατικής, δυναμικής γυναίκας που απέβη, όπως σημειώνει σε έπαινό του για το βιβλίο ο μεγάλος βιογράφος Γουόλτερ Αϊζακσον, «η φωνή όσων δεν είχαν φωνή».

Στο ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» ο Μάρκος Καρασαρίνης γράφει για την «Eleanor» (εκδ. Simon & Schuster) του Ντέιβιντ Μικαέλις, ένα πρόσωπο που η ζωή του καθορίστηκε νωρίς από απώλειες, βίωσε την οικογενειακή τραγωδία, παντρεύτηκε έναν από τους κορυφαίους αμερικανούς πολιτικούς όλων των εποχών και εξελίχθηκε η ίδια σε σύμβολο προοδευτικής πολιτικής και ανθρωπισμού.

Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»