Μπουκάλια Coca-Cola, κουτιά απορρυπαντικών και κονσέρβες σούπας ως έργα τέχνης. Η λατρεία της κατανάλωσης και η μαγεία του καπιταλισμού λειτουργούσε ως το αντίπαλον δέος στην πενία της Σοβιετικής Ενωσης και χρειαζόταν το κατάλληλο εικαστικό ιδίωμα που θα μπορούσε να αντιπαραταχθεί στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό της.
Από την έκφραση του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και την ελευθερίας την οποία πρέσβευε οι καλλιτέχνες πέρασαν στην pop art, τον λεγόμενο και «καπιταλιστικό ρεαλισμό», που αναπαριστούσε με μια υποδόρια ειρωνεία τα φορτωμένα ράφια των σούπερ μάρκετ, τις φωτογραφίες διασημοτήτων που λατρεύονταν ως εικονίσματα και τα μηνύματα που λειτουργούσαν ως logos.
Οι Αντι Γουόρχολ, Ρόμπερτ Ιντιάνα και πιο πρόσφατα ο Τζεφ Κουνς δημιούργησαν και δημιουργούν εικόνες και αντικείμενα που είναι αναγνωρίσιμα «σε κλάσματα δευτερολέπτου» και έκαναν τέχνη «όλα τα υπέροχα μοντέρνα πράγματα που οι Αφηρημένοι Εξπρεσιονιστές προσπαθούσαν τόσο πολύ να διαφύγουν της προσοχής τους».
Στο ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» η Μαριλένα Αστραπέλλου ανατρέχει στο έργο δημιουργών που θέλησαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία του ιδιώματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού χρησιμοποιώντας και αναπαράγοντας αντικείμενα που εξέφραζαν τον νέο τρόπο ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος έμελλε να κατακτήσει τον Δυτικό Κόσμο.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
