Η δίκη και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης έθεσε – ελπίζεται – τέλος στο απροκάλυπτο ναζιστικό αυτό μόρφωμα, το οποίο έτεινε να ριζώσει ως μέρος του πολιτικού μας συστήματος, παρά τα αντιδημοκρατικά του χαρακτηριστικά με τη βία ως μέσο πολιτικής συμπεριφοράς. Ομως κάθε άλλο παρά θέτει τέρμα στις βίαιες αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, αφού αυτές καταδικάζονται μεν από ολόκληρη την ελληνική κοινωνία όταν προέρχονται από την άκρα Δεξιά, αλλά είναι σχεδόν γενικευμένη η ανεκτικότητα όταν οι πράξεις βίας προέρχονται από την Αριστερά, άκρα ή συγκαλυμμένων προθέσεων.
Η τελευταία φάνηκε χωρίς τη δημοκρατική λεοντή της, όταν η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Δικαιοσύνης τον Μιχάλη Σταθόπουλο, εισηγήθηκε τη θέσπιση ως ποινικού αδικήματος της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης. Τη διάταξη αυτή, που υπερψήφισε σύσσωμη η ΝΔ ως τότε αξιωματική αντιπολίτευση, καταψήφισε το ΚΚΕ και αριστερόφρονες του ΠαΣοΚ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε από τη Βουλή. Το γεγονός αυτό σημειώθηκε μεν από τη σημερινή αρθρογραφία, αλλά παρέμεινε ασχολίαστο. Κι όμως είναι περίτρανη απόδειξη ότι η Αριστερά όχι μόνο δεν έχει παύσει να οραματίζεται την κατάκτηση της εξουσίας διά της βίας, αλλά υπερασπίζεται το δικαίωμα της αριστεράς βιαιοπραγίας ως de facto προστατευόμενο δικαίωμα, που θα μπορούσε να απειληθεί αν οι κουμπουροφόροι της με τις κόκκινες σημαίες και τη βίαιη συμπεριφορά παραπέμπονταν κάποτε στη Δικαιοσύνη ως ανήκοντες σε εγκληματική οργάνωση.
Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία έχει εθιστεί στις βιαιοπραγίες ιδιαίτερα της νεολαίας της και διαφόρων ημινόμιμων (Ρουβίκωνας) ή παράνομων οργανώσεων, οι οποίες όχι απλώς βιαιοπραγούν, αλλά αφαιρούν και ανθρώπινες ζωές. Υπενθυμίζω την από ευρέα στρώματα της κοινωνίας μας θαυμαζόμενη δολοφονική «17 Νοέμβρη» ή την πάντα ατιμώρητη πυρπόληση των υπαλλήλων της Marfin. Αλλωστε στην Αριστερά ανήκουν οι κουκουλοφόροι που σχεδόν καθημερινά σπάνε, καίνε, δέρνουν ατιμωρητί καθώς η ελληνική πολιτεία αρνείται να θεσπίσει την κουκουλοφορία ως ιδιώνυμο αδίκημα. Υπενθυμίζω ότι η Αριστερά αγκαλιά με τη Χρυσή Αυγή κραύγαζαν να καεί το μπορντέλο η Βουλή.
Δυστυχώς στην ανεκτικότητα προς την αριστερή βία ρέπει κατά κανόνα και η Νέα Δημοκρατία, για να μην την κακοχαρακτηρίσει η Αριστερά, παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη ότι προτίθεται να την πατάξει. Οχι μόνο αποφεύγονται οι συλλήψεις και η τιμωρία των καταστροφέων ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, χωρίς καμία κύρωση, ούτε καν με αποζημίωση των θυμάτων από τους ταραξίες, αλλά διατηρείται σκόπιμα η φιλική προς τους αδικοπραγούντες ποινική νομοθεσία, η οποία ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης σε φυλάκιση αναστέλλεται αυτή σχεδόν πάντοτε. Ετσι την επομένη της ποινικής καταδίκης οι ένοχοι αφήνονται ελεύθεροι να συνεχίζουν ανενόχλητοι την παραβατική συμπεριφορά τους, όπως καλή ώρα και οι καταδικασθέντες της Χρυσής Αυγής που έτυχαν αναστολής.
Υπενθυμίζω τη σκοτεινή σελίδα στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μόνη εξ όλων των 27 κομμάτων που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα καταψήφισε μαζί με τους αριστερούς το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που καταδικάζει ως εξίσου εγκληματήσαντες τον ναζισμό και τον σταλινισμό. Προφανώς για να μην ενοχληθεί το ΚΚΕ, το οποίο εν τούτοις, με το όπλο παρά πόδα πάντα, προσβλέπει στην κατάλυση της νόμιμης εξουσίας με λαϊκή εξέγερση.
