Στην Διεθνή Σύμβαση του 1979 για την θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση παραπέμπει το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το σχέδιο έρευνας και διάσωσης που παρουσίασε η Τουρκία.
Παράλληλα, το Βερολίνο -τηρώντας την τακτική των ίσων αποστάσεων- κάνει λόγο ακόμη μια φορά για επίλυση των «αμφιλεγόμενων ζητημάτων» στην Ανατολική Μεσόγειο μόνο μέσω διαλόγου μεταξύ όλων των εμπλεκομένων.
Τι προβλέπει η σύμβαση
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ομοσπονδιακού υπουργείου Εξωτερικών «η Διεθνής Σύμβαση του 1979 για τις υπηρεσίες θαλάσσιας Έρευνας και Διάσωσης (Σύμβαση SAR) προβλέπει ότι οι περιοχές ευθύνης για τις εθνικές υπηρεσίες διάσωσης στη θάλασσα θα πρέπει να καθοριστούν από τα ενδιαφερόμενα συμβαλλόμενα κράτη μέσω συμφωνίας μεταξύ τους.
» Αυτό ισχύει και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας διάσωσης είναι εντελώς ανεξάρτητη από την οριοθέτηση των εθνικών θαλάσσιων συνόρων σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
» Έχουμε ήδη τονίσει πολλές φορές ότι μια λύση στα αμφιλεγόμενα ζητήματα στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ενός διαλόγου μεταξύ όλων των εμπλεκομένων».
Ο χάρτης – πρόκληση
Σημειώνεται πως τον χάρτη ανήρτησε ο υπουργός Μεταφορών της Τουρκίας, Αντίλ Καραϊσμαΐλογλου, με το παρακάτω μήνυμα:
«Χαιρετίσματα στο Φατίχ, στο Γιαβούζ και στο Κανουνί. Στη Γαλάζια Πατρίδα μας, την περιοχή ερευνών και διάσωσης την επεκτείναμε με τρόπο που θα περιλαμβάνει και τις περιοχές όπου πραγματοποιούν εργασίες τα ερευνητικά μας πλοία. Καλορίζικο το νέο σχέδιο έρευνας και διάσωσης».
