Ο Κάρλος Ιβάν Ρόμπλες θα ψηφίσει για πρώτη φορά τον επόμενο μήνα. Αισθάνεται ότι η ίδια του η ζωή εξαρτάται από αυτό.

Ο Ράμπλς, ένας 51χρονος Πορτορικανός που ζει στην ανατολική Πενσιλβάνια εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, έπαθε εγκεφαλικό το 2014 και στηρίζεται στο Obamacare, το πρόγραμμα της κυβέρνησης Ομπάμα για οικονομική υγειονομική περίθαλψη, για να μπορεί να ανταποκρίνεται στα ιατρικά του έξοδα και να προμηθεύεται ακριβά φάρμακα.

«Ποτέ δεν έχω ξαναγραφτεί στον εκλογικό κατάλογο. Δεν με ενδιέφερε ποτέ. Όμως είναι ανάγκη να ξεφορτωθούμε τον Τραμπ. Χωρίς το Obamacare δεν θα μπορούσα να πληρώσω τα φάρμακά μου», λέει ο Ρόμπλες μιλώντας στον Guardian.

Ο Ρόμπλες δεν είναι ο μόνος που φοβάται για την ιατρική του περίθαλψη. Σύμφωνα με το ερευνητικό κέντρο Pew, η υγεία είναι ένα από τα κορυφαία ζητήματα των εκλογών για τα τρία τέταρτα των Ισπανόφωνων ψηφοφόρων – της ταχύτερα αναπτυσσόμενης φυλετικής και εκλογικής κοινότητας της χώρας.

Κεντρικό ζήτημα η περίθαλψη

Ο Τραμπ έχει απειλήσει επανειλημμένως να αποσύρει τον Νόμο Προσιτής Υγειονομικής Περίθαλψης του Μπαράκ Ομπάμα, το οποίο επέκτεινε την υποστήριξη προς τους Αμερικανούς χαμηλών εισοδημάτων όπως ο Ρόμπλες, ενώ προστατεύει περίπου 129 εκατ. ανθρώπους παραγωγικής ηλικίας με υποκείμενα χρόνια νοσήματα, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και το άσθμα, και οι οποίοι θα απορρίπτονταν από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Η απειλή του Τραμπ θα μπορούσε να μετατραπεί σύντομα σε ζοφερή πραγματικότητα, αν οι Ρεπουμπλικάνοι καταφέρουν να ορίσουν την σκληροπυρηνική συντηρητική Έιμι Κόνι Μπάρετ στο Ανώτατο Δικαστήριο.

«Ελπίζω ο Τραμπ να μη βάλει αυτή τη δικαστή στο δικαστήριο, όμως δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ψηφίσω και αυτό με κάνει να ελπίζω», προσθέτει ο Ρόμπλες, ενώ γράφεται στους εκλογικούς καταλόγους. «Ίσως μιλήσω στην αδερφή και τον κουνιάδο μου, ούτε αυτοί έχουν ψηφίσει ποτέ».

Αμφίρροπη η Πενσιλβάνια

Το 2016, ο Τραμπ κέρδισε την πολιτεία της Πενσιλβάνια. Ήταν ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος που κατάφερε να βγει πρώτος στη «βαμμένη μπλε» πολιτεία από τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ. Τότε είχε ψηφίσει το 57% των Ισπανόφωνων με δικαίωμα ψήφου – και το 22% είχε επιλέξει τον Τραμπ. Το ποσοστό ήταν χαμηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο, όμως αρκετό για να τον βοηθήσει να πάρει τη νίκη.

Αν και οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να δείχνουν προβάδισμα για τον Μπάιντεν, οι αναλυτές συμφωνούν ότι η Πενσιλβάνια είναι μια κρίσιμη πολιτεία που θα καθορίσει εν μέρει αν οι Δημοκρατικοί θα καταφέρουν να κερδίσουν και πάλι την προεδρία. Οι ραγδαία αναπτυσσόμενες και ετερόκλητες κοινότητες Ισπανόφωνων της πολιτείας θα μπορούσαν να παίξουν καίριο ρόλο – αν ψηφίσουν.

«Αγνοούν τους Ισπανόφωνους»

«Ο δρόμος προς τη νίκη περνά από τις μειονοτικές κοινότητες και η ψήφος των Ισπανόφωνων έχει τεράστια δύναμη, που αρκεί να «ξεκλειδώσει» για να κρίνει το αποτέλεσμα. Όμως σε μεγάλο βαθμό την αγνοούν. Ακόμη και η εκστρατεία του Μπάιντεν εξακολουθεί να μην παίρνει στα σοβαρά την ψήφο των Ισπανόφωνων. Δεν τους προσεγγίζουν όσο θα έπρεπε», εξηγεί η Μέγκαν Λερένα, διευθύντρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης κοινωνικής δικαιοσύνης Make the Road Action.

Αν και οι Ισπανόφωνοι τείνουν να είναι υπέρ των Δημοκρατικών, δεν ψηφίζουν με ενιαίο τρόπο, ενώ το μέγεθος και η διαφοροποίηση στο εσωτερικό τους σημαίνει ότι θα μπορούσαν να είναι το κλειδί για τη νίκη οποιουδήποτε από τους δύο υποψήφιους σε πολλές από τις αμφίρροπες πολιτείες.

Κι όμως, έρευνα ανακάλυψε ότι μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, σχεδόν το 60% των καταγεγραμμένων Ισπανόφωνων ψηφοφόρων σε όλη τη χώρα δεν είχαν δεχθεί καμία κρούση από κανέναν υποψήφιο ή κόμμα – παρά το γεγονός ότι 32 εκατ. Ισπανόφωνοι έχουν δικαίωμα ψήφου, γεγονός που τους καθιστά το μεγαλύτερο μη-λευκό σώμα εκλογέων στη χώρα.

«Δεν αντέχω άλλο τον Τραμπ»

Στην αρχή της χρονιάς, 274.000 Ισπανόφωνοι με δικαίωμα ψήφου στην Πενσιλβάνια – το 60% του συνόλου – δεν είχαν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους, σύμφωνα με ανάλυση του Casa, μιας οργάνωσης βάσης για την υποστήριξη των δικαιωμάτων και την πολιτική δράση των Ισπανόφωνων και μεταναστευτικών κοινοτήτων.

Τα διακυβεύματα είναι εξαιρετικά σοβαρά. Έτσι, μια ένωση οργανώσεων βάσης, συμπεριλαμβανομένων της Casa και της Make the Road, επιχειρούν να βελτιώσουν την πολιτική συμμετοχή των μη-λευκών κοινοτήτων στις 67 κομητείες της πολιτείας.

Φυσικά, δεν έχουν όλοι οι Ισπανόφωνοι την ίδια πολιτική τοποθέτηση. Η Ρέινα Ριβέρα, μια 31χρονη εργάτρια εργοστασίου με καταγωγή από το Τζέρσεϊ, θέλει να ψηφίσει για να ρίξει τον Τραμπ, καθώς φοβάται ότι τα επιδόματα που λαμβάνει (για παράδειγμα, τα κουπόνια τροφίμων) θα κοπούν, αν εκείνος εξασφαλίσει την επανεκλογή του. Και για εκείνη θα είναι η πρώτη φορά που θα ψηφίσει. «Ντρέπομαι. Θα έπρεπε να ψηφίζω από όταν ήμουν μικρότερη, όμως αυτή τη φορά θα το κάνω. Δεν αντέχω άλλο τον Τραμπ».

«Η κακοποίηση και οι διακρίσεις πρέπει να τελειώσουν»

Η 42χρονη Λανίτε Ροσάντο επίσης σκοπεύει να ψηφίσει. Είναι όμως διχασμένη, αφού έχει ακούσει φήμες ότι και ο Μπάιντεν σκοπεύει να περιορίσει τα επιδόματα – πράγμα που δεν ισχύει. Οι τοπικές ειδήσεις στα ισπανικά περιορίζονται σε λίγους ραδιοφωνικούς σταθμούς και οι άνθρωποι στηρίζονται σε κοινωνικά δίκτυα για την ενημέρωσή τους.

Η 42χρονη Άστριντ Ρουσολίγιο, με καταγωγή από το Πουέρτο Ρίκο, σκοπεύει να ψηφίσει και μάλιστα πηγαίνοντας αυτοπροσώπως στις κάλπες. Δεν εμπιστεύεται το ταχυδρομείο, παρά το γεγονός ότι πάσχει από υποκείμενα νοσήματα που αυξάνουν τη θνητότητα του κοροναϊού.

«Η κακοποίηση και οι διακρίσεις πρέπει να τελειώσουν. Είμαστε όλοι άνθρωποι, θα πρέπει να μας συμπεριφέρονται ισότιμα και με σεβασμό. Αυτός είναι ο λόγος που τόσο πολλοί Ισπανόφωνοι θα ψηφίσουν φέτος. Ο μεγαλύτερος φόβος μας δεν είναι ο ιός. Είναι η νίκη του Τραμπ. Αυτό όντως θα μας σκοτώσει».

«Θέλω να παλέψω για τα δικαιώματα των μεταναστών»

Σε μια πολιτεία όπου ο Μπέρνι Σάντερς απολάμβανε εκτεταμένης υποστήριξης μεταξύ των Ισπανόφωνων, η καθαίρεση του Τραμπ φαίνεται πως είναι το κυριότερο κίνητρο για όσους σκοπεύουν να ψηφίσουν υπέρ των Δημοκρατικών. Δεν δείχνουν ενθουσιασμένοι με τον Μπάιντεν.

Η Κέιρι Ζουρίτα, μια 19χρονη Αμερικανίδα πολίτις που δηλώνει «Μεξικανή με δικαιώματα» ανυπομονεί να ψηφίσει για πρώτη φορά. «Πάντα ήθελα να ψηφίσω. Είναι μεγάλη υπόθεση για μένα. Θέλω να παλέψω για τα δικαιώματα των μεταναστών, ώστε άνθρωποι όπως η μαμά μου να μπορέσουν να σταματήσουν να ζουν μόνιμα στο φόβο. Δουλεύει σκληρά και πληρώνει τους φόρους της, κι όμως δεν έχει καθόλου δικαιώματα».

Επί 20 χρόνια, η μητέρα της Ζουρίτα, η οποία είναι 48 ετών, εργάζεται υπερωρίες σε καλλιέργειες μανιταριών, συνήθως από τις 3 τα ξημερώματα μέχρι τις 5 το απόγευμα και περνά τις υπόλοιπες ώρες της κλεισμένη στο σπίτι. Φοβάται ότι θα συλληφθεί από την υπηρεσία μετανάστευσης (Ice) των ΗΠΑ και θα τη χωρίσουν από τα παιδιά της.

Η Ζουρίτα, που σπουδάζει στο κολέγιο, προσθέτει: «Πρέπει να ξεφορτωθούμε το Ice. Αυτός ήταν ο λόγος που ήθελα τον Μπέρνι Σάντερς στην προεδρία. Όμως θα ψηφίσω τον Μπάιντεν, για να διώξω τον Τραμπ».

Πηγή: www.theguardian.com