Η αισιοδοξία μας πρέπει να είναι κοντά στην πραγματικότητα, πολύ περισσότερο των κυβερνήσεων.
Χωρίς αισιοδοξία δεν προσπαθείς για το καλύτερο. Όταν όμως η αισιοδοξία δεν πατά στην πραγματικότητα, είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα, τότε είναι επικίνδυνη.
Είναι ακόμη πιο επικίνδυνη, όταν επηρεάζει τις ζωές και τις επιλογές των ανθρώπων μιας χώρας.
Η κυβέρνηση, παρουσίασε πανηγυρικά το σχέδιο προϋπολογισμού του 2021, και φυσικά και τις εκτιμήσεις της, για την εκτέλεση του τρέχοντος προϋπολογισμού.
Αξιολογώντας τα δικά της δεδομένα, δεν μπορώ να συμμεριστώ τη μεγάλη αισιοδοξία της, πολύ περισσότερο που συνδέει τους αριθμούς του προϋπολογισμού με την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα και τον κόσμο και την εισροή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, που ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί.
Πιο συγκεκριμένα, φέτος με δημόσιες δαπάνες, δηλαδή με έκτακτους πόρους του κρατικού προϋπολογισμού και της ΕΕ, λόγω κορωνοϊού, ύψους 21,468 δισ. ευρώ, η ύφεση θα φθάσει, πάντα σύμφωνα με την κυβέρνηση, στο 8,2%, από το 3% περίπου ανάπτυξη, που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2020, δηλαδή απώλειες 11,2% ΑΕΠ, που σημαίνει λιγότερα εισοδήματα για τους περισσότερους και λιγότερα έσοδα για το δημόσιο.
Οι πόροι της ΕΕ είναι εφάπαξ, τα επιδόματα τελείωσαν, τα δάνεια πρέπει να πληρωθούν, και οι πρόσθετες δημόσιες δαπάνες σε συνδυασμό με τα λιγότερα φορολογικά έσοδα, δημιουργούν εκρηκτικά προβλήματα σε εργαζόμενους, ανέργους, επιχειρήσεις, επαγγελματίες και φυσικά, στα δημόσια ταμεία.
Αυτά θα τα έχουμε όλοι μπροστά μας, από το Καλοκαίρι του 2021, και φυσικά δεν υπάρχει καμιά αναφορά πως θα πληρωθούν.
Αντίθετα η κυβέρνηση προβλέπει ότι θα υπάρξει ανάπτυξη μεταξύ 5%-7,5%, ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας και τους πρόσθετους πόρους που θα πάρουμε από την το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, το 2021.
Υπολογίζει ό,τι η ανάπτυξη το 2021 θα έρθει:
1. Από την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 5,8%, όταν φέτος η μείωση προβλέπεται να είναι 6%.
Λίγο σαν θαύμα φαίνεται αυτό, αφού δεν εξηγεί που θα βρει ο κόσμος το 2021 να καταναλώσει, όταν δεν θα δοθούν νέα χρήματα από το δημόσιο και τα φετινά, πρέπει να αρχίσουν να πληρώνονται.
2. Από την αύξηση των πόρων της ΕΕ για τις δημόσιες επενδύσεις, περίπου 6 δις από το τρέχον ΕΣΠΑ και 5,5 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης, για την πράσινη και ψηφιακή ανάπτυξη, για την οποία θα δοθούν.
α) Πώς θα απορροφήσουν 6 δις ευρώ από το τρέχον ΕΣΠΑ, όταν τόσα έχουν απορροφηθεί από την κυβέρνηση και τις 13 Περιφέρειες μαζί, από το 2014 μέχρι την αρχή της πανδημίας, γιατί μετά ευτυχώς μας επέτρεψε η ΕΕ, και έγιναν επιδόματα κορωνοιού, διαφορετικά θα τα έχανε η χώρα μας.
β) Πώς θα απορροφήσουν 5,5 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης, όταν ακόμη δεν έχει εγκριθεί από την ΕΕ ο κανονισμός της διαχείρισής του, λόγω διαφωνιών, η ΕΕ δεν έχει συγκροτήσει το Ταμείο Ανάκαμψης, και φυσικά η χώρα μας δεν έχει διαμορφώσει το δικό της σχέδιο το οποίο πρέπει να εγκριθεί από την ΕΕ.
3. Από την αύξηση των εξαγωγών και κυρίως του τουρισμού, στόχοι, ειδικά ο τουρισμός, απολύτως αβέβαιοι και δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς, αλλά κυρίως από τις άλλες χώρες.
Συμπέρασμα: Η αισιοδοξία βοηθάει την οικονομία, όμως η διάψευση των υπερβολικών προσδοκιών, φέρνει πάντα χειρότερα αποτελέσματα.
Μια ρεαλιστική αισιοδοξία είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.
Τα πράγματα είναι δύσκολα και πρέπει να το ξέρουμε όλοι, για να προσαρμόσουμε τις προσδοκίες και τις επιλογές μας.
Η κυβέρνηση, για λίγο δημοσκοπικό αέρα, δεν πρέπει να συμπεριφέρεται ανεύθυνα.
