Είναι η εποχή που το ναζιστικό κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου παραμένει πολιτικά στην αφάνεια και τα κηρύγματα μίσους περνούν από τους περισσότερους απαρατήρητα.
Η οικονομική κρίση, η ανασφάλεια και η έξαρση της εγκληματικότητας δίνουν στην Χρυσή Αυγή την ευκαιρία που έψαχνε. Λίγο πριν τις εκλογές του 2012, ο Νίκος Μιχαλολιάκος αναπροσαρμόζει την τακτική του και προσπαθεί να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές ορισμένων.
Η εκτόξευση της Χρυσής Αυγής
Το 2012 τα πάντα αλλάζουν και από το 0,2% των εκλογών του 2009, ο σύνδεσμος του Νίκου Μιχαλολιάκου εκτοξεύεται στο 7%, με 440.000 ψηφοφόρους.
Βουλευτές και στελέχη εκτραχύνονται. Οι επιθέσεις σε λαϊκές αγορές, τα αλλεπάλληλα επεισόδια στη Βουλή, οι εικόνες ντροπής σε τηλεοπτικές εκπομπές και οι ύβρεις ακόμα και έξω από θέατρα, ήταν όπως αποδείχθηκε μόνο η αρχή.
Όλα αυτά, υπό την καθοδήγηση του αρχηγού, που συνεχίζει να ονειρεύεται την πορεία του Αδόλφου Χίτλερ, χωρίς να το κρύβει.
Σε κάθε του εμφάνιση, σε κάθε του ομιλία, ένας λόγος ρατσιστικός, πολλές φορές με ναζιστικούς χαιρετισμούς και εκφράσεις ξένες στην ελληνική δημοκρατία.
Η κατάρρευση της Χρυσής Αυγής
Τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά από μια σειρά βίαιων επιθέσεων μελών της, που κορυφώθηκαν με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στοιχειοθετείται η κατηγορία της σύστασης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Ο αρχηγός, βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής συλλαμβάνονται. Η αντίστροφη μέτρηση για την κατάρρευση της εγκληματικής οργάνωσης έχει ξεκινήσει.
Οι επιθέσεις στα δικαστήρια, οι ύβρεις και οι χυδαιότητες μπροστά στις κάμερες, ακόμα και οι χειροδικίες στη Βουλή, δε φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στην εγκληματική οργάνωση.
Η πολύκροτη δίκη συνεχίζεται και ο σύνδεσμος του Νίκου Μιχαλολιάκου καταρρέει. Το ναζιστικό καράβι αρχίζει να βυθίζεται και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του αρχίζουν να το εγκαταλείπουν.
Το 2019, η Χρυσή Αυγή χάνει την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση και επιστρέφει εκεί από όπου ξεκίνησε. Στο δικό της σκοτάδι.
40 χρόνια μετά την ίδρυσή της, η ελληνική δημοκρατία δίνει την απάντησή της. Το αίμα των θυμάτων της Χρυσής Αυγής «έπνιξε» τελικά τους δράστες και τους ενορχηστρωτές των επιθέσεων. Η εγκληματική οργάνωση κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη για τα εγκλήματα και τις πράξεις μίσους, που έμεναν ατιμώρητα.
