Η μονοθεματική συζήτηση που συνεχίζεται καθημερινώς στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα έχει προσλάβει σταδιακά πολλά στοιχεία σουρεαλισμού – πλην όμως όχι ηθελημένου.
Σχολιαστές, πολιτικά στελέχη, αρμόδιοι και αναρμόδιοι απαριθμούν τα νέα κρούσματα κορωνοϊού, αποφαίνονται ότι η πανδημία όπου να ‘ναι θα εξαφανίσει το ελληνικό έθνος, προβάλλουν εικόνες συνωστισμού και μαζώξεων και εν τέλει καταλήγουν να αναρωτιούνται ή και να κάνουν συστάσεις: «Μήπως χρειάζονται και νέα μέτρα;».
Μοιραία οι συζητήσεις τέτοιου είδους καταλήγουν σε αδιέξοδα. Αν κάποιος ειδικός απαντήσει «όχι, χρειάζεται μόνο να τηρηθούν τα υπάρχοντα», ξεκινά μία κολοκυθιά «ναι, αλλά μήπως δεν είναι επαρκή…;». Αν κάποιος άλλος απαντήσει «ναι, χρειάζονται και νέα μέτρα», τότε ξεκινά το άλλο τροπάρι, με την διαπίστωση «διαφωνίες μεταξύ των ειδικών και της κυβέρνησης».
Μπορεί πράγματι στη δεύτερη αυτή φάση της πανδημίας να υπήρξαν ολιγωρίες, αστοχίες και ατολμίες από την πλευρά της κεντρικής διαχείρισης και των μηνυμάτων που εκπέμφθηκαν.
Ωστόσο, ο καθημερινός διαγωνισμός ελαφρότητας και η στάση μίας μερίδας του Τύπου ή συγκεκριμένων δημοσιογράφων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κατάστασης. Ένα διαρκές κυνήγι για δήθεν νέα μέτρα, όταν η στοιχειώδης λογική επιβάλλει την τήρηση των υπαρχόντων και πάντως των πιο εύκολων από αυτά (μάσκα, αποστάσεις, αποφυγή συνωστισμών), μόνο στην ενίσχυση της σύγχυσης συμβάλλει και σε τίποτε άλλο.
Το ίδιο ισχύει και όταν διατυπώνεται η άποψη (συνήθως από στελέχη της αντιπολίτευσης), «όταν συμβαίνουν αυτά στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, πώς να ελέγξεις την κατάσταση στις πλατείες;». Το ένα προφανώς και δεν έχει καμία σχέση με το άλλο, ούτε σημαίνει ότι επειδή κάποιοι εξ ενάγκης χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ και για οποιονδήποτε λόγο εκεί συνωστίζονται (με ευθύνη όσων δεν έχουν πράξει τα δέοντα για την προσαρμογή τους στις πανδημικές συνθήκες), κάποιοι άλλοι θα πρέπει να συναγελάζονται σε κλαμπ και πλατείες.
Μιλώντας τις τελευταίες ημέρες για την απουσία του κ. Τσιόδρα από την δημοσιότητα, οφείλει κανείς να θυμηθεί ποια ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά των παρεμβάσεών του στην προηγούμενη φάση της πανδημίας. Ήταν η τετράγωνη λογική, σε συνδυασμό με μία εξαιρετικά ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη, που προφανέστατα διαθέτει ο καθηγητής.
Δεν είναι ο κ. Τσιόδρας ο μόνος άνθρωπος στην Ελλάδα που έχει αυτά τα εφόδια. Και ομολογουμένως, η πλειονότητα των πολιτών δεν φαίνεται να τα διαθέτει.
Ωστόσο η περιδίνηση στα βάθη του παραλογισμού και της ανευθυνότητας και η καλλιέργεια ενός τέτοιου κλίματος, είναι απολύτως βέβαιον ότι δεν πρόκειται να έχει καλά αποτελέσματα.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι τα νέα μέτρα αυτά που λείπουν αυτή τη στιγμή. Είναι η λογική και η καθαρή σκέψη.
