Η αναμενόμενη ετυμηγορία στην πολυετή δίκη της Χρυσής Αυγής θα είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μία ιστορική στιγμή στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία.
Επειτα από μία δεκαετία στην οποία τα ακραία πολιτικά φαινόμενα κυριάρχησαν στη χώρα και διαμόρφωσαν το περιβάλλον του διχασμού, της κοινωνικής αναστάτωσης και της αλλοφροσύνης, η απόφαση της Τετάρτης, μπορεί να έχει πολλαπλή σημασία .
Πολιτικά, το φαινόμενο της ακροδεξιάς μπορεί να έχει καταδικαστεί στις τελευταίες εκλογές, όπου οι πολίτες έστειλαν τη ΧΑ εκτός Βουλής, ωστόσο, όποια και αν είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου, θα σημάνει πολλά για την περαιτέρω πολιτική διαδικασία. Και σε κάθε περίπτωση, θα είναι λάθος να θεωρήσει κανείς ότι οι ακροδεξιοί θύλακοι έχουν εκλείψει.
Η δικαστική εξέλιξη που θα σημαδέψει έτσι κι αλλιώς το τέλος μίας δραματικής περιόδου της μεταπολίτευσης, συμπίπτει με μία μάλλον όχι τυχαία «προαναγγελία» του υπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Μιλώντας το πρωί της Δευτέρας στον ΣΚΑΪ, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ανέφερε ότι οι αστυνομικές αρχές εργάζονται μεθοδικά για την εξιχνίαση των δολοφονιών της Marfin. Ο τρόπος με τον οποίο μίλησε ο υπουργός άφηνε σαφείς υπόνοιες ότι οι έρευνες είτε έχουν αποδώσει καρπούς ή ότι πάντως η εξιχνίαση δεν απέχει πολύ. Δίχως να πει πολλά περαιτέρω, άφησε δε να εννοηθεί και ότι υπήρξε πλημμελής διαδικασία διερεύνησης στο παρελθόν.
Οι δύο περιπτώσεις, αυτή της δολοφονικής δράσης της Χρυσής Αυγής και εκείνη της πυρπόλησης της Marfin και της δολοφονίας της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη, σημάδεψαν την σύγχρονη Ιστορία μας. Και κατά έναν παράδοξο και εξοργιστικό τρόπο, πολλές φορές επιχειρήθηκε να υποβαθμιστεί η σημασία τους, να σχετικοποιηθούν, να αναζητηθούν ελαφρυντικά.
Εφόσον η μία υπόθεση λήξει και η άλλη πράγματι διαλευκανθεί, πολλά θα έχουν αλλάξει και κανείς στην χώρα και στην πολιτική της σκηνή δεν θα έχει την πολυτέλεια να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Τουλάχιστον μεταξύ όλων εκείνων που εμφανίζονται ως διαπρύσιοι δημοκράτες.
Και παρά τα όσα σήμερα συμβαίνουν και εξακολουθούν να προκαλούν πολιτικές συμπεριφορές ασύμβατες με την συνθήκη της χώρας, το βάρος τις πλάτες όλων από εδώ και στο εξής θα είναι μεγάλο.
Είτε η ακροδεξιά εγκληματική βία, είτε οι δολοφονίες στο όνομα του προλεταριάτου, είναι φαινόμενα έως και προβλέψιμα.
Εξ ου και η πρόληψη και η καταπολέμησή τους εμπίπτουν στις υποχρεώσεις των αρμοδίων και όχι στην διακριτική τους ευχέρεια.
