Αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να λύσεις ένα πρόβλημα πετάς την μπάλα στη σέντρα. Σε κάποια επόμενη Σύνοδο Κορυφής ή σε κάποια σχεδιαζόμενη για το μέλλον πολυμελή διάσκεψη μέχρι να ωριμάσει το θέμα!!!
Έτσι έπραξε η Σύνοδος Κορυφής (1/10/2020) των ηγετών της Ε.Ε.. Αλλά οι κυρώσεις (Λευκορωσία) έγιναν ανυπερθέτως. Για την Τουρκία όμως ήταν αρκετές και με το ζόρι κάποιες συστάσεις και «προειδοποιήσεις» να είναι «καλό παιδί» στην Ανατολική Μεσόγειο και βλέπουμε.
Συνεπώς, κρίνοντας τα πράγματα ως έχουν, Ε.Ε. «κυρώσεις – Τουρκία» το αποτέλεσμα είναι 0-1.
Μάλιστα, τη στιγμή που η αναμέτρηση γίνεται στο γήπεδό μας, φανταστείτε να παίξουμε σε ξένη έδρα. Για τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, ας μην έχουμε αυταπάτες, όπως καθαρά η κα. Μέρκελ διατυμπανίζει, η Τουρκία φαίνεται να είναι ο μεγάλος στρατηγικός εταίρος κατά την προσφιλή αναφορά της. Προς τούτο μάλιστα η Σύνοδος, όχι δεν επέβαλε κυρώσεις, αλλά αποφάσισε ότι σύντομα θα ξεκινήσει μια «θετική» πολιτική ατζέντα Ε.Ε. – Τουρκία με έμφαση στην τελωνειακή Ένωση, στο εμπόριο και στη μετανάστευση.
Το σχέδιο «κυρώσεων», που βρίσκονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης διατυμπάνιζαν, από τα γεγονότα όχι μόνο δεν υπήρχε, αλλά πολύ προσεκτικά οι «μεγάλοι» ηγέτες ούτε καν ψέλλισαν τη λέξη περί «κυρώσεων» στην Τουρκία. Γι’ αυτό ταιριάζει εδώ «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι». Ακόμη και ο κ. Μακρόν «θερμός» υποστηρικτής της Ελλάδας αρκέστηκε σε ευχολόγια, δηλώσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης για Ελλάδα και Κύπρο. Μάλιστα, «αδιαπραγμάτευτες» όπως τόνισε αλλά και ίδιος δεν αναφέρθηκε σε κυρώσεις. Υπήρξαν και άλλα ευχολόγια παρηγοριάς στη Σύνοδο, για επανέναρξη του διαλόγου για την επίλυση του Κυπριακού.
Δυστυχώς, για την «ταμπακιέρα» και την ωμή πραγματικότητα των γεγονότων στην Ανατολική Μεσόγειο, η Σύνοδος δεν συζήτησε και ακύρωσε στην πράξη ακόμη και το ελάχιστο μέτρο επιβολής των «κυρώσεων» στην Τουρκία. Μάλιστα, ούτε καν αναφορά στο ψήφισμα της Συνόδου έγινε για τα μέτρα αυτά. Αντίθετα κυριάρχησε βροντερή, απόλυτη σιωπή. Οι ηγέτες της Ε.Ε. απέφυγαν να αναφερθούνε στις κυρώσεις όπως ο διάβολος το λιβάνι. Η Πρόεδρος δε της Ε.Ε. μίλησε για κάποια εργαλειοθήκη που προς το παρόν είναι παροπλισμένη, διότι τα εθνικά συμφέροντα κρατών – μελών της Ε.Ε. θίγονται. Λέξη δεν ακούσαμε για την ενίσχυση του πυλώνα της κοινής Άμυνας και Ασφάλειας της Ευρώπης.
Οδεύουμε προς το 2021 να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια λευτεριάς και η Τουρκία με τρόπο καθαρό και προκλητικό επιβουλεύεται κυριαρχικά μας δικαιώματα (αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, αμφισβητούμενες βραχονησίδες, μοίρασμα των ενεργειακών κοιτασμάτων κ.α.). Το ΝΑΤΟ και η Γερμανία στρώνουν το τραπέζι του διαλόγου για όλα τα θέματα και τις διαφορές με την Τουρκία. Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές της κα. Μέρκελ για το «καλό μας» ΝΑΤΟ. Είναι πλέον σίγουρο ότι οδεύουμε στον διάλογο με ατζέντα της Τουρκίας και όχι μόνο με τη δική μας. Στην κατεύθυνση αυτή σύρεται όλη η Ε.Ε., με μικρές και αδύναμες, αντίθετες φωνές, στο άρμα της κα. Μέρελ. Δεν γνωρίζω αν η ιστορία και οι εξελίξεις θα επιβεβαιώσουν ότι για μία ακόμη φορά η Γερμανία βρίσκεται σε λάθος πλευρά της ιστορίας.
Χωρίς διάθεση αντιπολιτευτικού λόγου, νομίζω είναι καιρός, η πολιτική μας ηγεσία να συνέλθει από τις αυταπάτες και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και τα γεγονότα που τρέχουν.
Έχω επισημάνει πολλές φορές ότι η στρατηγική της Τουρκίας «δυο βήματα μπροστά και ένα πίσω» συνεχώς κερδίζει. Αντίθετα εμείς έχουμε μείνει προσκολλημένοι στη γραμμή της διπλωματίας «ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω» και βλέπουμε. Ο τελικός λογαριασμός όμως των γεγονότων, εδώ και πάνω από ένα χρόνο, δικαιώνει τη στρατηγική της Τουρκίας και ας μην αυταπατόμαστε.
Είναι καιρός να διαμορφώσουμε εθνική στρατηγική με πνοή μακρόχρονη και όχι με ευκαιριακούς και εφήμερους πολιτικούς σχεδιασμούς και επικοινωνιακά τρικ. Έχει φθάσει ο κόμπος στο χτένι, όπως αναφέρει η λαϊκή ρήση. Να τεθεί επί τάπητος το ζήτημα του ασθενούς σκέλους της Ε.Ε. για την Κοινή Άμυνα και Ασφάλεια της Ε.Ε.. Ίσως γίνομαι κουραστικός, αλλά πρέπει να κατανοήσουν οι ηγέτες μας σε Ελλάδα και Ευρώπη, ότι χωρίς ενιαία κοινή στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα μοιάζει με οικονομικό γίγαντα σε πήλινα πόδια και θα βρίσκεται πάντα στο έλεος κάποιου Ερντογάν.
Αν σ’ αυτό το πεδίο η χώρα μας και η Κύπρος δεν πάρουν σοβαρές πρωτοβουλίες από κοινού με τις χώρες του Νότου, για να ισχυροποιηθεί ένας από τους βασικούς πυλώνες της Ε.Ε. αυτός της κοινής Άμυνας και Ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαϊκών συνόρων, τότε κάθε φορά θα βρισκόμαστε προ εκπλήξεων και απρόβλεπτων εξελίξεων.
Ελπίζω τα αποτελέσματα αυτής της Συνόδου να προβληματίσουν την πολιτική εξουσία και να αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση της Άμυνας και της Ασφάλειας της Ελλάδας και της ΕΕ.
Ελπίζω να μην χαιρόμαστε με τα «χαϊδέματα» ξένων ηγετών, εταίρων και φίλων. Η Άμυνα και η Ασφάλεια απαιτούν αποτρεπτική, στρατιωτική ισχύ. Μάλιστα, όταν διακυβεύονται μείζονα εθνικά θέματα δεν πρέπει για πολιτικούς λόγους να καλλιεργούνται αυταπάτες.
