Για τον πρόεδρο Ερντογάν υπάρχουν τρεις λόγοι στην παρούσα χρονική στιγμή που τον ωθούν να συναινέσει στο διάλογο, γράφει η Die Zeit με τίτλο «O πόλεμος ματαιώνεται προς το παρόν»:

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει: «Πρώτον γιατί στο εσωτερικό έχει επιτύχει ό,τι μπορούσε να επιτύχει. Το μήνυμα των δημόσιων μέσων ενημέρωσης κατά των Ελλήνων, οι οποίοι θέλουν “να αποκόψουν την Τουρκία από ζωτικής σημασίας υδρογονάνθρακες“, έχει περάσει πλέον στους περισσότερους Τούρκους. Το ίδιο ισχύει και για το μήνυμα ότι ο πρόεδρος Ερντογάν αγωνίζεται σκληρά για τα δικά τους συμφέροντα. Από την πλευρά της η αντιπολίτευση, ακριβώς επειδή δεν θέλει να φανεί ότι διαφωνεί σε εθνικά ζητήματα, επιτίθεται και εκείνη στους Έλληνες.

Δεύτερον, συνεχίζει η εβδομαδιαία εφημερίδα, ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει το τίμημα μιας πιθανής στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Η Γαλλία στηρίζει την Ελλάδα αποστέλλοντας πολεμικά πλοία και διοργανώνοντας κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Ιταλία και Αίγυπτος στέκονται επίσης στο πλάι της Ελλάδας. Σε περίπτωση κλιμάκωσης στην περιοχή η Τουρκία θα ήταν απομονωμένη.

Τρίτον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάσσεται πλέον ανοιχτά υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Άγκυρας. Σε περίπτωση που ο πρόεδρος Ερντογάν συνεχίσει τις φραστικές επιθέσεις εναντίον της Αθήνας, ίσως το αίτημα για κυρώσεις να εισακουστεί από τους ευρωπαίους ηγέτες. Έτσι ο Ταγίπ Ερντογάν ανέκρουσε πρύμναν και άρχισε πρόθυμα να συζητά με τη καγκελάριο Μέρκελ. Ακόμα όμως κι αν ξεκινήσει ο διάλογος Αθήνας-Άγκυρας υπάρχει ήδη ένα πρόβλημα. Διότι η Τουρκία δεν θέλει να μπει σε διάλογο με την Κύπρο, την οποία δεν αναγνωρίζει καν. Στο νότο της Μεγαλονήσου τουρκικά ερευνητικά σκάφη πραγματοποιούν ήδη γεωτρήσεις. Όμως η ΕΕ δεν μπορεί να παρακάμψει τις κυπριακές θέσεις διότι, ως γνωστόν, απαιτείται ομοφωνία για τις όποιες αποφάσεις της. Και η Λευκωσία ζητά την επιβολή κυρώσεων στην Άγκυρα».

Handelsblatt: «Συμφωνείστε επιτέλους»

Με τίτλο «Συμφωνείστε επιτέλους», η Handelsblatt σχολιάζει τις προτάσεις της Κομισιόν για το άσυλο: «Σύμφωνα με τις προτάσεις ο Κανονισμός του Δουβλίνου θα εξακολουθήσει να ισχύει στο πυρήνα του, ταυτόχρονα όμως οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου θα λάβουν μεγαλύτερη στήριξη. Όχι μέσω της ποσόστωσης, όπως εκείνη του 2015, την οποία δεν θα αποδεχθούν ποτέ οι Όρμπαν, Κουρτς και λοιποί. Χώρες που δεν θέλουν πρόσφυγες θα υποχρεώνονται να οργανώνουν στις χώρες εισόδου την απέλαση όσων δεν έχουν δικαίωμα ασύλου. Παράδειγμα: σε περίπτωση που η Ελλάδα βρεθεί αντιμέτωπη με νέα προσφυγική κρίση, τότε η Ουγγαρία θα αναλάβει να επαναπατρίσει, ενδεχομένως και χιλιάδες ανθρώπους από τα νησιά του Αιγαίου ή να τους δεχθεί στο έδαφός της.

Από τη πλευρά της η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει ότι «οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν μονάχα ένα καινούργιο στοιχείο. Ό,τι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ θα λαμβάνει χώρα μια συνοπτική διαδικασία ασύλου έτσι ώστε να μην καλλιεργούνται προσδοκίες σε όσους δεν χρίζουν προστασίας. Ήταν έξυπνο ότι η Κομισιόν δεν προσπάθησε καν να επιβάλλει στις χώρες-μέλη ένα μηχανισμό κατανομής προσφύγων. Η ΕΕ πρέπει να ακολουθήσει τη μέση οδό, μεταξύ κατασκευής τειχών και γενναιοδωρίας, η οποία όμως θα πρέπει να περνά μέσα από τις συνεπείς απελάσεις. Μόνο έτσι μπορούν να πεισθούν και οι χώρες εκείνες που θα προτιμούσαν να καταργηθεί η κοινή, ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου».

Τέλος η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει τις προτάσεις της Κομισιόν με τίτλο «Βάση για συμβιβασμό»: «Σε περίπτωση που επιτευχθεί μια πρώτη επιλογή στα εξωτερικά σύνορα και λειτουργήσει στη συνέχεια ο επαναπατρισμός όσων δεν έχουν δικαίωμα παραμονής τότε θα μειωθεί η πίεση στο σύστημα ασύλου και θα διευκολυνθεί η εξεύρεση ενός συμβιβασμού. Πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη μιας συμφωνίας δείχνει η παραβίαση δικαίου, όχι μόνο στη Μόρια. Ο λόγος για υπαλλήλους, οι οποίοι, στη θάλασσα, απωθούν πρόσφυγες και τους επαναπροωθούν παράνομα. Όλα αυτά πλήττουν την αξιοπιστία της ΕΕ. Η πρόθεση της Κομισιόν να ελέγχει αυστηρότερα τους συνοριοφύλακές της αποτελεί καλή είδηση».

Στέφανος Γεωργακόπουλος