Στα πόσα «ηχηρά και αυστηρά μηνύματα» ιδρώνει το αυτί του Ερντογάν;
Απάντηση στο ερώτημα αυτό φαίνεται ότι ζητούν εδώ και πολύ καιρό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει αποδείξει όμως ότι δεν συγκινείται από προτροπές, συστάσεις και μηνύματα.
Από την άλλη, τα μηνύματα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα είναι μεν ευπρόσδεκτα αλλά μέχρι στιγμής δεν παράγουν ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Η Ελλάδα συνεχίζει να πορεύεται μόνη απέναντι στον προκλητικό και ταραχοποιό γείτονα ο οποίος εργαλειοποιεί συστηματικά ακόμη και τους πρόσφυγες προς ίδιον όφελος.
Μόνο η Γαλλία «βγαίνει μπροστά» και υποστηρίζει σθεναρά και με ευθυκρισία τις δίκαιες ελληνικές θέσεις.
Οι υπόλοιπες χώρες δεν ακολουθούν στο βαθμό που όφειλαν. Επιλέγουν στάση ουδετερότητας που υπαγορεύεται από τα συμφέροντά τους.
Η συμπεριφορά αυτή όμως δεν παραπέμπει σε ευρωπαϊκή «οικογένεια».
Όταν το μέλος μιας οικογένειας απειλείται, τα υπόλοιπα προστρέχουν για βοήθεια άμεσα και χωρίς δισταγμούς.
Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης της Ε.Ε. αν δεν προστατεύει τα μέλη της;
ΤΟ ΒΗΜΑ
