Βαθμολογία 5 : εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη

 

«Η τέχνη της ενηλικίωσης» («The king of Staten Island», ΗΠΑ, 2020)

Οπως όλες οι ταινιες του Τζαντ Απατοου, έτσι και η τελευταία του,  αφήνει μια έντονη γεύση πικρίας κάτω από το κωμικό περίβλημά της. Γιατί όσο αστείος δείχνει ο γεμάτος άσχημα τατουάζ Σκοτ (Πιτ Ντέιβιντσον), ένας 24χρονος «μαμάκιας» του οποίου όμως η μαμά (Μαρίζα Τομέι) δεν θέλει πια να τον νταντεύει, άλλο τόσο καταλαβαίνεις ότι αυτή η ρέμπελη, α λά «Μεγάλος Λεμπόφσκι» συμπεριφορά του, είναι η μόνη άμυνα που έχει μετά από τον θάνατο του πυροσβέστη πατέρα του.

Είναι όμως πανέξυπνος και αυτή η διαδρομή του προς την πραγματική ενηλικίωση, ορίζει την ταινία. Ο Απατοου στέκεται σε πρόσωπα και περιστατικά της ζωής του Σκοτ και τα διανθίζει με το κυνικό χιούμορ που προέρχεται από τον ίδιο τον Ντέιβιντσον ο οποίος ανήκει στα πρόσφατα μεγάλα ταλέντα του κωμικού τηλεοπτικού σόου Saturday Night Live. Η ψευδομάτσο παρέα του, η ανεξήγητη (;) ανάγκη του να κάνει τατουάζ σε όποιον μπορεί, τα τσιγαριλίκια, το μπέιμπι σίτινγκ που θα του επιβάλλουν  για τα παιδιά ενός άλλου  πυροσβέστη (Μπιλ Μορ), τον νέο φίλος της μάνας του πρώτου, το περιβάλλον των πυροσβεστών στο οποίο για λίγο θα ενταχθεί, όλα αυτά και ακόμα πολλά, πλάθουν τον «λοξό» αλλά εν τέλει αληθινό κόσμο αυτής της ταινίας. Μάλιστα, το ενδιαφέρον είναι ότι ο Σκοτ δεν διαφέρει σε πολλά από τον ηθοποιό που τον υποδύεται, ο οποίος είχε επίσης περιπέτειες με τα ναρκωτικά και χάσει τον πυροσβέστη πατέρα του στην τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Πολύ πιθανόν, στο πίσω μέρος του μυαλού των δημιουργών της ταινίας να υπήρχε ο Χόλντεν Κόφιλντ, ο κεντρικός ήρωας του all time classic  αμερικανικού μυθιστορήματος «Ο φύλακας της σίκαλης» του Τζ. Ντ. Σάλινγκερ. Η μηδενιστική συμπεριφορά του Σκοτ, όχι αβάσιμη βέβαια, και το γεγονός ότι βρίσκεται μέσα σε ένα περιβάλλον oπου δεν τον καταλαβαίνει κανείς, θυμίζει λίγο εκείνη του Χόλντεν. Βέβαια, άλλες οι συνθήκες συγγραφής του εμβληματικού αυτού μυθιστορήματος που εκδόθηκε το 1951 και άλλες οι σημερινές που πλαισιώνουν τον Σκοτ, σε αυτή την «ψαγμένη» δραματική κομεντί που χωρίς ποτέ ακριβώς να σε ελκύει, κατορθώνει να σε κρατά διαρκώς κοντά της.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – EKPAN – VILLAGE PENTH ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE

«Όταν έγινα πλούσιος» («Si Yo Fuera Rico», Ισπανία, 2019). Κομεντί του Αλβάρο Φερνάντεζ Αρμέρο. Η χιλιοειπωμένη με διάφορες παραλλαγές ιστορία στην οποία ένα λαχείο με τεράστια κέρδη αλλάζει ριζικά την ζωή των ανθρώπων που το κέρδισαν επιστρέφει και πάλι. Εδώ, κερδισμένος είναι ένας άνεργος στα μαχαίρια με την γυναίκα του, ο οποίος μετά την συμβουλή του δικηγόρου του θα πρέπει να το χωρίσει ώστε η σύζυγος να μην διεκδικήσει λεφτά των κερδών του. Θρίαμβος του ισπανικού μποξ όφις με δύο εκατομμύρια εισιτήρια, χαλαρές διαθέσεις, εύκολο γέλιο αλλά το «Αν έχεις τύχη» με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ δεν παύει να είναι μια καλύτερη ταινία, Παίζουν: Αλεξ Γκαρσία, Αντριάν Λάστρα.

Βαθμολογία:  1 1/2  

AΘΗΝΑ: ΚΑΡΜΕΝ– ΔΑΦΝΗ – ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ– ΣΙΝΕ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ– ΑΚΤΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ –ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ– ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΛΕΞ

 

Επανεκδόσεις

Ο Ζαν Πολ Μπλεμοντό και η Τζιν Σίμπεργκ στους δρόμους του Παρισιού «Με κομμένη την ανάσα»

 

«Με κομμένη την ανάσα» («A bout de soufle», Γαλλία, 1960).Στο Παρίσι των τελών της δεκαετίας του 1950, ένας Γάλλος τυχοδιώκτης ερωτεύεται μια όμορφη Αμερικανίδα και την μπλέκει σε μιά ιστορία φόνου γιά τον οποίο υπεύθυνος είναι ο ίδιος. Από τους πρωτεργάτες του γαλλικού Νέου κύματος (nouvelle vague) o Ζαν Λικ Γκοντάρ με μία μόνο ταινία ανανέωσε το σινεμά της πατρίδας του. Το παράξενο είναι πως η ταινία «βαδίζει» πάνω στα κλισέ των ειδών στα οποία αναφέρεται (το αισθηματικό ρομάντζο, την αστυνομική περιπέτεια), χωρίς στιγμή να τα θυμίζει. Αυτό όμως ήταν και το πιό γοητευτικό στοιχείο του Νέου Κύματος. Ράντισε με το δικό του στιλ, τα ήδη υπάρχοντα. Ο Γκοντάρ δεν υπήρξε ποτέ καλύτερος (είναι η πρώτη μεγάλου μήκους αλλά και η πιο βατή ταινία του). Παράλληλα μας συστήνει τον  Ζαν Πολ Μπελμοντό και την Τζιν Σίμπεργκ, τέλειο ντουέτο. Το 1983, ο αμερικανός σκηνοθέτης Τζιμ Μακ Μπράιντ ξαναγύρισε την ταινία στο Χόλιγουντ με τους Ρίτσαρντ Γκιρ και Βάλερι Καπρίσκι.

Βαθμολογία: 5

AΘΗΝΑ: OΠΕΡΑ – ΟΑΣΗ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ

«Σαμπρίνα» («Sabrina», ΗΠΑ, 1954). Αισθηματική κομεντί του Μπίλι Γουάϊλντερ, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στο ρόλο του επιτυχημένου αλλά στρυφνού εκατομμυριούχου, του οποίου η ζωή αλλάζει από την στιγμή που ερωτεύεται την κόρη (Οντρεϊ Χέμπουρν) του σοφέρ του σπιτιού. Ανάμεσά τους και ο Γουιλιαμ Χόλντεν στον ρόλο του playboy αδερφού του πρώτου. Ανάλαφρες διαθέσεις, χαριτωμένο σύνολο, η Χέπμπουρν αέρινη κούκλα, όχι όμως μια από τις πραγματικά μεγάλες σημιουργίες του σκηνοθέτη της «Γκαρσονιέρας» και του «Μερικοί το προτιμούν καυτό».  

Βαθμολογία: 7

AΘΗΝΑ: ΘΗΣΕΙΟ – ΕΛΛΗΝΙΣ – ΧΛΟΗ – ODEON ΙΛΙΟΝ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ΘΕΡΙΝΟ – ΟΡΦΕΑΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑ ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΠΟΛΛΩΝ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ODEON ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Επίσης στις αίθουσες

 «Οι Νέοι Μεταλλαγμένοι» («The New Mutants», ΗΠΑ, 2020). Περιπέτεια φαντασίας του Τζος Μπουν. Κάτι σαν αναβίωση των X MEN, σούπερ ηρώων της Marvel Comics,  στην οποία τέσσερις νεαροί μεταλλαγμένοι, κρατούμενοι σε απομονωμένο νοσοκομείο υπό ψυχιατρική παρακολούθηση, μαθαίνουν πώς να χειρίζονται εποικοδομητικά τα μοναδικά χαρίσματά τους. Όλα αυτά με φυσικά συνέπειες,σε μια ταινία απευθυνόμενη στο μεγάλο φαν κλαμπ της Marvel. Παίζουν: Μέισι Γουίλιαμς, Άνια Τέιλορ-Τζόι, Τσάρλι Χίτον, Άλις Μπράγκα κ.α.

«After 2: Μετά την σύγκρουση» (HΠΑ, 2020). Συνέχεια του «Μετα», του περσινού αισθηματικού ρομάντζου που στηρίχτηκε στις σελίδες του μπεστ σέλερ της Αν Τοντ. Σε σκηνοθεσία Ρότζερ καμπλ, με τους Χίρο Φάινς Τίφιν και Τζοζεφίν Λάνγκφορντ.