Σε όλο τον κόσμο υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος. Η «γενιά του lockdown», δηλαδή οι νέες και οι νέοι, να καταλήξει να είναι μια «χαμένη γενιά».
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας, που δείχνουν ότι οι νέοι πλήττονται δυσανάλογα από την κρίση.
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία για αύξηση της ανεργίας των νέων διεθνώς, οι αυξημένες απολύσεις, το γεγονός ότι ούτως ή άλλως είχαν να αντιμετωπίσουν ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ και χρόνια τα πράγματα για τους νέους δεν ήταν καθόλου εύκολα.
Στην περίοδο των μνημονίων οι νέοι βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν τεράστια ανεργία και είχαμε το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης και το brain drain.
Γι’ αυτό το λόγο και χρειάζεται μια προσοχή, όταν μιλάμε για την εργασία και την ανεργία των νέων.
Δεν χρειάζεται να μιλάμε με βάση στερεότυπα.
Οι νέοι δεν είναι χωρίς γνώσεις, δεξιότητες και προσόντα.
Και είναι διατεθειμένοι να εργαστούν σκληρά.
Και βιογραφικά ξέρουν να φτιάχνουν.
Οπότε ας μην προσπαθούμε να τους φορτώνουμε την ευθύνη για την ανεργία τους.
Ούτε να τις αντιμετωπίζουμε λες και όλο το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουν να «πλασάρουν» τον εαυτό τους σωστά.
Γιατί οι νέοι αυτή τη στιγμή δεν βρίσκουν εργασία γιατί η οικονομία περνάει μια μεγάλη κρίση, γιατί έχουμε ύφεση σε διψήφιο ποσοστό, γιατί κλάδοι-ατμομηχανές όπως ο τουρισμός πέρασαν τεράστια κρίση.
Εάν επομένως μας νοιάζει τι θα γίνει με τους νέους και την απασχόληση, καλό είναι να σκύψουμε πάνω στο πρόβλημα και να πάρουμε μέτρα.
Και προφανώς είναι και δουλειά του κράτους να συμβάλει.
Γιατί χωρίς αναπτυξιακό σχέδιο, σχεδιασμένες επενδύσεις και κίνητρα, στήριξη της παιδείας και τον υποδομών, ενίσχυση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, δεν θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους νέους.
Πάνω από όλα πρέπει να το δούμε ως ένα πραγματικό «εθνικό στοίχημα».
Οι νέοι είναι το μέλλον της χώρας και για αυτό δεν πρέπει να αφήσουμε να διαμορφωθεί μια «χαμένη γενιά».
