Με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, κατά τη χθεσινή του συνεδρίαση, εγκρίθηκε η απαλλοτρίωση ή η απευθείας αγορά από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού της οικίας Παλαμά, στη Πλάκα.
Το θέμα εισήχθη στο Συμβούλιο με εντολή της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνας Μενδώνη προκειμένου να αποκατασταθεί και να μετατραπεί το κτήριο σε χώρο μελέτης και σπουδής της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας.
«Είναι μια απόφαση που οφείλαμε στον Ποιητή, αλλά και στους πολίτες που απαιτούν να του αποδοθεί η τιμή και η ευγνωμοσύνη των νεότερων γενεών. Σήμερα, κάνουμε πράξη αυτό που έπρεπε να γίνει εδώ και πολλά χρόνια», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη. «Το κτήριο βρίσκεται σε τραγική κατάσταση διατήρησης, η οποία προσβάλλει όχι μόνον την μνήμη του μεγάλου μας ποιητή, αλλά και τον ελληνικό λαό, δεδομένου ότι από την οικία του Παλαμά ξεκίνησε την ημέρα της εξοδίου ακολουθίας του, τον Φεβρουάριο του 1943, η αυθόρμητη αντίσταση του λαού στις δυνάμεις του Άξονα, καθώς χιλιάδες κόσμου συνόδευσαν την σορό του ποιητή στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο».
Το κτήριο, στην οδό Περιάνδρου 5 στην Πλάκα, στο οποίο έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του και πέθανε ο ποιητής Κωστής Παλαμάς είχε κηρυχτεί το 1999 ως «ιστορικό διατηρητέο μνημείο» (ΦΕΚ Β΄1579 (06.8.1999). Παρά τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς από τους ιδιοκτήτες για την πώλησή κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατόν.
Το διώροφο κτίριο, το οποίο οικοδομήθηκε στη δεκαετία 1920-1930, φέρει χαρακτηριστικά ενός νεοκλασικού αστικού σπιτιού του Μεσοπολέμου, με τα ακροκέραμα του γείσου του και τις σιδεριές στα μπαλκόνια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κωστής Παλαμάς, και σε μεγάλη ηλικία, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην οδό Περιάνδρου 5, μετά την έξωσή του από την κατοικία επί της οδού Ασκληπιού 3, η οποία σήμερα δεν υπάρχει. Έζησε σε ένα από τα δύο διαμερίσματα του δευτέρου ορόφου με τη σύζυγό του Μαρία και την κόρη τους Ναυσικά, μαζί με άλλους ενοίκους. Εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή, στις 27 Φεβρουαρίου 1943. Μια πινακίδα στην είσοδο του κτηρίου δηλώνει ότι στο κτήριο αυτό έζησε για κάποια χρόνια ο ποιητής.
