Ο θρήνος μιας μάνας που έχασε το παιδί της, ξαφνικά. «Χτυπημένος» από τον κορωνοϊό, χωρίς να έχει άλλα προβλήματα υγείας, μόλις στα 52 του χρόνια.
Η μητέρα του Σταύρου, υπαλλήλου σούπερ μάρκετ από την Καβάλα που άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, ξεσπά μιλώντας στo MEGA και τον Νίκο Ευαγγελάτο.
«Σήμερα θάψαμε το γιο μου, τον θάψαμε σήμερα τον γιο μου. Κάνω κουράγιο να στηριχτώ να περιποιηθώ τον πεθαμένο μου και τα άλλα τα παιδιά μου να τους δώσω ψυχραιμία. Καμιά μάνα να μην το περάσει στην κατάστασή μας, το σοκ, την στεναχώρια, τα τηλέφωνα ποιους θα πάρεις, την κλεισούρα μας, την απομόνωση, που δεν μπορούσα το παιδί μου να το χαϊδέψω να νομίζει ότι είμαστε εκεί. Ήτανε μόνος του και ήρθε μέσα στο σακίδιο, κανένας να μην το δει αυτό»
Όλα έγιναν μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Αρχικά, κάποια συμπτώματα. Πολύ σύντομα όμως, η κατάστασή του επιδεινώθηκε.
«Μέσα σε λίγο διάστημα χάθηκε το παιδί μου, τι να πω. Είχε 38,2 του είπανε είσαι θετικός, τον έστειλαν στην Αλεξανδρούπολη. Ήταν με οξυγόνο το έβγαζε λίγο μιλούσε. Κοντά εβδομάδα ήτανε που ήταν διασωληνωμένος».
Ο 52χρονος ανήμερα του Προφήτη Ηλία ανέβασε πυρετό, θεώρησε όμως, ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό.
«Και είχε πυρετό ως 38, έπαιρνε ένα ντεπόν κατέβαινε. 4 μέρες το καθυστερήσαμε και λέγαμε μωρέ τώρα αν πάει στο νοσοκομείο θα λένε έτσι, θα τον κρατήσουν, αλλά ύστερα πήγε σε πνευμονολόγο και από εκεί στο νοσοκομείο».
Στις 26 Ιουλίου μπήκε στην Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης όπου και κατέληξε λίγες ημέρες αργότερα. Ο Σωτήρης Τσιόδρας ενημερώθηκε αμέσως για τον θάνατο του 52χρονου, που δεν είχε άλλα υποκείμενα νοσήματα.
«Ήταν γερός. Είχε πάθει πνευμονία παλιά. 25 χρόνια. Πολλά χρόνια πιο μπροστά. Ήταν θηρίο άνθρωπος. Δεν έπαιρνε ούτε για ζάχαρο, ούτε για πίεση, δεν είχε τέτοια πράγματα».
Το ίδιο διάστημα που νοσούσε ο 52χρονος, νοσηλευόταν ως κρούσμα κοροναϊού και ο 83χρονος πατέρας του, ο οποίος ωστόσο, κατάφερε να το ξεπεράσει.
«Ο άντρας μου πιάστηκε πιο ελαφριά. Είναι στο σπίτι τώρα, είναι και καλά, αλλά είμαστε σε καραντίνα μέσα».
