Φιλόδοξο το εγχείρημα της Πέννυς Μπαλτατζή να συγκεντρώσει μέσω crowdfunding τα χρήματα που απαιτούνται για την παραγωγή ενός άλμπουμ όπως ακριβώς το ονειρεύεται και της ευχόμαστε να επιτύχει τον στόχο της. Η ταλαντούχα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός κυκλοφόρησε πρόσφατα το ανεβαστικό single «O κόσμος ένα πάρτι» και θα εμφανιστεί στις 31 Αυγούστου στη Συναυλία των Εντεκα στην Τεχνόπολη.
Πώς αποφασίσατε να ξεκινήσετε αυτή την καμπάνια crowdfunding;
«»Αργία μήτηρ πάσης κακίας» δεν λένε; Φυσικά, δεν εννοώ ότι κάθομαι όλη τη μέρα και δεν έχω τίποτα να κάνω, ή ότι δεν μου συμβαίνουν πράγματα που με κρατάνε σε εγρήγορση, αλλά επειδή ένιωσα πως υπάρχει μια μεγάλη παύση στον πολιτισμό αυτή την περίοδο ήθελα να δώσω ένα κίνητρο στον εαυτό μου αλλά και σε άλλους, και να μπουν και μερικά μεροκάματα στα σπίτια συναδέλφων μου. Να κάνουμε πράξη, με άλλα λόγια, το Support Art Workers».
Ο στόχος σας είναι συγκεντρώσετε 31.000 ευρώ. Πώς θα μοιραστούν πρακτικά αυτά τα χρήματα;
«Οπως περιγράφεται και στην σελίδα της καμπάνιας, https://www.giveandfund.com/giveandfund/project/penny-baltatzi-new-music-album με αυτά τα χρήματα θα έχω τη δυνατότητα να ηχογραφήσω, διαφημίσω και παρουσιάσω έναν δίσκο όπως ακριβώς τον έχω φανταστεί, χωρίς να κάνω καμία έκπτωση και καμία υποχώρηση. Συμβολικά, κάτι τέτοιο έχει για μένα τη δική του μεγάλη αξία, ιδίως όταν είναι κάτι που πολύ δύσκολα και σπάνια συμβαίνει στην Ελλάδα. Το να καταφέρω λοιπόν να κάνω πράξη ένα project όπως ακριβώς το έχω στο μυαλό μου αυτή την τόσο δύσκολη περίοδο, δίνοντας ταυτόχρονα δουλειά σε 25 περίπου επαγγελματίες από τον χώρο της μουσικής, θα εξέπεμπε φως και ελπίδα».
Τα τραγούδια του άλμπουμ γνωρίζετε ποια θα είναι; Τα έχετε γράψει εσείς ή τα υπογράφουν άλλοι συνθέτες και στιχουργοί;
«Ο δίσκος είναι σχεδόν έτοιμος αλλά, όπως πάντα, μπορεί τελευταία στιγμή να αποφασίσω να αφαιρέσω κάποιο κομμάτι και να προσθέσω ένα άλλο που γράφτηκε πιο πρόσφατα. Σαφώς θα περιέχει ο δίσκος και το «Ο κόσμος ένα πάρτι», που είναι ο προπομπός ουσιαστικά του δίσκου, ένα κομμάτι σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη και μουσική του Νίκου Μερτζάνου, οι οποίοι θα μου γράψουν ένα ακόμη τραγούδι, που ευελπιστώ να γίνει ντουέτο – δεν θα σας πω ακόμη με ποιoν παρά μόνο αν δεχτεί ο ερμηνευτής που έχω στο μυαλό μου να συνεργαστούμε. Θα είναι πολύ μεγάλη η χαρά μου, αν αυτό συμβεί. Αναμένω επίσης ένα ακόμη τραγούδι του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, και φυσικά ο δίσκος θα περιέχει και αρκετές δικές μου συνθέσεις».
Γίνατε πρόσφατα μητέρα. Σε τι βαθμό νιώθετε να σας έχει αλλάξει αυτή η εμπειρία ως καλλιτέχνιδα και δημιουργό;
«Σαφέστατα με ωθεί να κάνω πράγματα που δεν έχω κάνει μέχρι τώρα, καινούργια
πράγματα. Το παιδί είναι το μεγαλύτερο κίνητρο που θα μπορούσα να έχω. Καθετί δικό μου, τα προτερήματα και τα ελαττώματά μου, έχουν μπει κάτω από τον μεγεθυντικό φακό. Αυτό, άλλωστε, νομίζω ότι κάνει η μητρότητα. Με κάνει να θέλω να γίνω πιο συνεπής, ως προς τον εαυτό μου και τους άλλους, ως προς την τέχνη μου και την οικογένειά μου. Επίσης, να γίνω πιο δεκτική, πιο διαλλακτική, να αρχίσω να λέω περισσότερα «ναι» χωρίς να φοβάμαι ότι αυτά μπορεί να κηλιδώσουν την αξιοπρέπειά μου, «το καθαρό μου κούτελο». Να είμαι πιο ανοιχτή χωρίς, παράλληλα, να προδίδω ποτέ τον εαυτό μου. Γιατί λέω πολλά «όχι», τελικά. Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Δεν βγαίνω προς τα έξω όσο θα έπρεπε, ώστε να βοηθήσω και τον εαυτό μου και τη δουλειά μου. Αυτό θεωρώ πως είναι ένα από τα μειονεκτήματά μου, που το παιδί με έχει κάνει να θέλω να διορθώσω… Στο επίπεδο της δημιουργίας, ασχολούμαι αυτή την περίοδο με πολλά πράγματα, τα οποία δεν έχω κάνει ακόμη γνωστά. Εχω, πιστέψτε με, πολλές διαφορετικές πτυχές και θα ήθελα ο κόσμος να τις γνωρίσει όλες. Και την πρόθεση να κρατήσω ζωντανό αυτό που λέμε πολιτισμό, όσο μπορώ από το δικό μου μικρό πόστο παρά τις δυσκολίες της εποχής».
Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται το τοπίο όσον αφορά τα live;
«Ηθελα να πιστεύω ότι θα μπούμε από τον Σεπτέμβριο σε μια νορμαλιτέ, αλλά ακούω πολύ δυσοίωνα πράγματα, τα οποία με θλίβουν αφάνταστα. Εύχομαι να μην ισχύσει το σενάριο που μας θέλει να μην παίζουμε αυτόν τον χειμώνα, να γίνει κάτι και να μην ισχύσει, και όλη αυτή η δεδομένη κατάσταση να μας βάλει σε καινούργια μονοπάτια, να σκεφτούμε νέες προτάσεις, να βρούμε νέους χώρους για να παρουσιάσουμε καινούργια πράγματα και να σοβαρευτούμε πια ως κλάδος και στη στάση μας απέναντι στο ΥΠΠΟ».
Πώς θα κρίνατε τα αντανακλαστικά της πολιτείας όσον αφορά τη στήριξη των καλλιτεχνών;
«Προσωπικά, θλίβομαι πολύ για τη στάση απέναντι στον πολιτισμό, γιατί ο πολιτισμός δίνει κουράγιο, δίνει ζωή, και σε αυτόν προστρέχει ο άνθρωπος όταν αντιμετωπίζει έναν πόλεμο, σαν αυτόν, τον πόλεμο χωρίς όπλα, που βιώνουμε αυτή την εποχή, στον οποίο ο εχθρός είναι αόρατος. Αν δεν κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα μας και την ψυχή μας αυτή την περίοδο, δεν θα μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε. Και αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψουμε. Θέλω να πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα πάρουν άλλοι τα ηνία, θα πάρουν διαφορετικοί άνθρωποι τον πρώτο λόγο για τον πολιτισμό, άνθρωποι που να γνωρίζουν τα ζητήματα που αντιμετωπίζει και θα μπορούν να μας βοηθήσουν, να στηρίξουν, να δώσουν κάποια πρόταση».
Ποια είναι η πιο χρήσιμη συμβουλή που σας έχουν δώσει ποτέ;
«Θυμάμαι πάντα μία που μου έχει δώσει ο πατέρας μου, αλλά προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας τη συμβουλή που μου έδωσαν τελευταία και μου άρεσε πολύ. Ηταν μια κυρία που καθάριζε το δωμάτιό μας σε ένα πρόσφατο ταξίδι που κάναμε μαζί με τον άνδρα μου τον Χρήστο στα Κουφονήσια, η οποία μου είπε: «Κορίτσι μου, να θυμάσαι ότι σημασία έχουν αυτοί που μένουν όταν κλείνει η πόρτα σου». Οι πολύ δικοί μας άνθρωποι δηλαδή. Αν είμαστε καλά με αυτούς, τότε έχουμε ισορροπία».
