Υπάρχει υπεροχή και υπεροπλία στα ελληνικά υποβρύχια έναντι των τουρκικών, κάτι που γνώριζε ο τούρκος αντιπλοίαρχος κυβερνήτης του υποβρυχίου «Τύπου 209», παλιότερης τεχνολογίας και γερμανικής κατασκευής.
Παρά ταύτα θέλησε να «σουλατσάρει» την περασμένη Τετάρτη το βράδυ κοντά στην Εύβοια, ανάμεσα στην Ανδρο και στον Καφηρέα (Κάβο Ντόρο) για να δοκιμάσει την ελληνική αντίδραση. Ηταν εκείνη η Τετάρτη μια μέρα γεμάτη από τουρκικές προκλήσεις στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο, αφού λίγες ώρες νωρίτερα μια τουρκική φρεγάτα, η «Κεμάλ Ρέις», στην προσπάθειά της να προκαλέσει τις ελληνικές που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του Oruc Reis, από λάθος χειρισμού (και αδεξιότητας) του κυβερνήτη της προσέκρουσε στην ελληνική φρεγάτα «Λήμνος».
Εκείνη επίσης την Τετάρτη στο Κεντρικό και Νότιο Αιγαίο τα ελληνικά μαχητικά αναχαίτιζαν τους τούρκους εναέριους εισβολείς.
Ο κυβερνήτης του τουρκικού υποβρυχίου νόμιζε ότι ολόκληρη η ναυτική δύναμη της Ελλάδας θα βρισκόταν στην περιοχή όπoυ η Τουρκία παρανόμως είχε δεσμεύσει με Navtex και ότι θα παρακολουθούσε εάν είχε απλώσει καλώδια ή όχι το Oruc Reis. Ετσι θέλησε να πλησιάσει τις ελληνικές ακτές νομίζοντας πως δεν θα γίνει αντιληπτός, δοκιμάζοντας και την αντίδραση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Σε βάθος 120 μέτρων
Μόλις άρχισε να νυχτώνει βρέθηκε με συνεχή κατάδυση ανοιχτά της Ανδρου. Νόμιζε, όπως εκτιμούν ανώτατοι αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, ότι θα αιφνιδιάσει τις ελληνικές Αρχές αμύνης αφού είχαν την προσοχή τους στραμμένη αλλού και ίσως να έπαιρνε από τον διοικητή του ναυστάθμου Ακσάζ και εύφημο μνεία για τη ναυτοσύνη του (ή για την πονηριά του, αν προτιμάτε).
Κατέβηκε εκείνη τη νύκτα σε βάθος 120 μέτρων και άρχισε το σουλάτσο, ωσάν να βρισκόταν σε τουρκικά νερά ή ωσάν να πραγματοποιούσε μια άσκηση. Ούτε ένα λεπτό δεν άργησαν οι ελληνικές ανθυποβρυχιακές δυνάμεις να τον εντοπίσουν. Πραγματικά ο εντοπισμός του τουρκικού υποβρυχίου έγινε αμέσως, όχι μόνον από ελληνικό «αόρατο» υποβρύχιο, αλλά και από αέρος από ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα (τύπου Σικόρσκι SH-70). Και αφού το εντόπισαν άρχισαν αμέσως να το ξετρυπώνουν.
Ουδείς θα ήθελε να ήταν στη θέση του τούρκου κυβερνήτη του υποβρυχίου, γιατί σχεδόν όλη τη νύχτα τα ελικόπτερα του Πολεμικού μας Ναυτικού και το υποβρύχιο που βρέθηκε στην περιοχή άρχισαν να «βομβαρδίζουν» το τουρκικό με ισχυρούς ήχους από σόναρ.
Οσο πιο κοντά στην επιφάνεια της θαλάσσης πετούσαν τα Σικόρσκι, τόσο πιο δυνατός ήταν ο ήχος των σόναρ που άκουγαν ο τούρκος κυβερνήτης και το πλήρωμα του υποβρυχίου του. Και, το σημαντικότερο, δεν γνώριζε από πού του ερχόταν αυτός ο ήχος. Γνώριζε ότι ήταν ήχος σόναρ, αλλά ποιος τον «βομβάρδιζε» με αυτόν και από πού δεν γνώριζε.
Και πώς να το γνωρίζει; Δεν μπορούσε έτσι κι αλλιώς να δει τα ελικόπτερα, αλλά ούτε και το ελληνικό στελθ υποβρύχιο, τύπου 214, «Παπανικολής».
Ελληνική υπεροπλία
Από τα 11 συνολικά υποβρύχια που διαθέτει η χώρα μας, τα τέσσερα είναι υπερσύγχρονα τύπου 214-Παπανικολής, γερμανικής κατασκευής. Υπάρχει και ένα πέμπτο, το «Ωκεανός», το οποίο έχει αναβαθμιστεί και έχει περίπου τις ίδιες επιχειρησιακές δυνατότητες με τα άλλα τέσσερα τύπου 214. Αλλά τι σημαίνει στελθ ή αόρατο υποβρύχιο; Και ποια είναι η υπεροπλία αυτών των υποβρυχίων έναντι των τουρκικών;
Πρώτα απ’ όλα μπορεί να επιχειρήσει σε βάθος 400 μέτρων, είναι αθόρυβο και διαθέτει σύστημα αερόβιας πρόωσης, που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να ανέβει στην επιφάνεια για να γεμίσει τις μπαταρίες του. Και βεβαίως διαθέτει προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα, που κάνουν τα ελληνικά υποβρύχια κυρίαρχα στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι διαθέτουν συνολικά 12 υποβρύχια, παλαιάς τεχνολογίας, αλλά έχουν παραγγείλει, χωρίς ακόμα να τα παραλάβουν, έξι τύπου 214, στη Γερμανία.
Τα ελληνικά Σικόρσκι, αλλά και τα (παλαιότερα) ναυτικής συνεργασίας ΑΒ-212, δεν διαθέτουν μόνο συστήματα σόναρ, εντοπισμού υποβρυχίων. Διαθέτουν και τορπίλες, κάτι που γνώριζε ο τούρκος κυβερνήτης του υποβρυχίου, που εκείνη την Τετάρτη «ετράπη εις άτακτον φυγήν» από τα ελληνικά χωρικά ύδατα.
