Οι πανδημίες δεν είναι φαινόμενο του καιρού μας. Συνοδεύουν τους ανθρώπους από αρχαιοτάτων χρόνων, από την αρχή οργάνωσης της κοινοτικής ζωής ,από τότε που καταστήσαμε τα ζώα οικόσιτα και εκμεταλλεύσιμα.
Η Ιστορία του ανθρώπινου γέννους είναι γεμάτη λοιμούς, επιδημίες και πανδημίες , που άφησαν πίσω τους εκατόμβες νεκρών και μαζί πλήθος σχετικών μαρτυριών, θρύλων, μύθων και εμπειριών βεβαίως.
Ο λοιμός της αρχαίας Αθήνας στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου , που λεπτομερώς κατέγραψε ο Θουκυδίδης, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια πανδημία.
Και ο »μαύρος θάνατος» του Μεσαίωνα , τα πολλαπλά κύματα πανώλης που γονάτισαν τη φεουδαρχική Ευρώπη, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια εκδοχή μολυσματικής μεταδοτικής νόσου.
Τα λοιμοκαθαρτήρια, τα περίφημα λαζαρέτα, της Κέρκυρας, των Κυθήρων, της Σύρου και τόσων άλλων νησιών μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατάλοιπα της επίσκεψης τέτοιων πανδημιών στον τόπο μας.
Και η καραντίνα, η επιβολή αποκλεισμού σαράντα ημερών, στους ναυτικούς και τους εμπόρους που κατέλυαν στα λιμάνια του κόσμου, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αναγκαστικό μέτρο για τον έλεγχο της μετάδοσης τέτοιων μολυσματικών νόσων, που ταξίδευαν μαζί με τους ανθρώπους από τα πέρατα της οικουμένης.
Αποτέλεσμα και αυτή της γνώσης και των εμπειριών που απέκτησαν οι άνθρωποι στο διάβα των αιώνων.
Αλλά και η κουλτούρα της καθαριότητας , του τακτικού πλυσίματος των χεριών και η αυστηρή οργάνωση των κεντρο-ευρωπαικών κοινοτήτων και πόλεων στα χρόνια της Αναγένησης , όπως και το κίνημα της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης έχουν τη βάση τους στην ανάγκη των ανθρώπων να ξεπεράσουν τη μοιρολατρία της Παπικής Εκκλησίας που απέδιδε τους ατέλειωτους μολυσματικούς θανάτους στην δήθεν τιμωρία του Θεού επί των ανθρώπων για τα αμαρτήματά της.
Με άλλα λόγια όσοι διατηρούν υποτυπώδη επαφή με την Ιστορία δεν εκπλήσσονται. Πανδημίες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Και θα μας απειλούν κατά καιρούς.
Δεν χωρεί λοιπόν αμφιβολία ότι και η πανδημία του κορωνοιού είναι αντίστοιχη των προηγούμενων. Εξελίσσεται , μεταδίδεται και ανατροφοδοτείται από τις μετακινήσεις , από την κινητικότητα του πληθυσμού και βεβαίως από την κοινωνική επαφή ,τον συγχρωτισμό , τον συνωστισμό, κυρίως με την αναπνοή μέσω της αναπνευστικής οδού.
Επιβεβαιώνονται τα παραπάνω και από την τρέχουσα θερινή έξαρση, όπως και από την γεωγραφική της κατανομή. Πρώτα οι ξένοι τουρίστες και μετά οι δικοί μας κατέστησαν αναμεταδότες.Αρχικά στη Βόρειο Ελλάδα από τους βαλκάνιους γείτονες που έσπευσαν οδικώς να μας επισκεφθούν , ακολούθως οι υπόλοιποι ευρωπαίοι με τις απευθείας πτήσεις και τώρα οι ασυγκράτητοι νέοι μας που βρέθηκαν στην όμορφη Χαλκιδική, στα σαγηνευτικά κυκλαδονήσια και αλλού , οι οποίοι γυρνώντας στις εστίες τους μεταφέρουν τον ιό στους τόπους κατοικίας τους ,στην Αθήνα και στην Θεσαλονίκη , με πρώτους – όχι τυχαία – τους Δήμους Γλυφάδας, Βούλας, Κηφισιάς, Καλαμαριάς, Πανοράματος κ.ο.κ.
Οσο είμαστε κλεισμένοι μέσα και εν πολλοίς προστατευμένοι η νόσος υποχωρούσε ,τα κρούσματα έπεφταν και οι θάνατοι περιορίζονταν. Μόλις ανοίξαμε , βγήκαμε, ταξιδέψαμε , χορέψαμε,γλεντήσαμε και ήλθαμε πολύ κοντά αγνοώντας τους κανόνες και τα μέτρα προστασίας ο κορωνοιός θέριεψε και μας απειλεί εκ νέου με την ίδια και μεγαλύτερη ένταση.
Οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων και οι ιστορικές εμπειρίες δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνιών. Ο τρέχων κορωνοιός θα αφήσει βαριά τη σκιά της στην Ιστορία των πανδημιών. Οι νεκροί θα είναι αμέτρητοι παγκοσμίως , θα μας βασανίσει και το 2021 , πιθανώς και τμήμα του 2022.
Κοινώς δεν υπάρχει οδός διαφυγής πέρα από την κοινωνική αποστασιοποίηση, τις μάσκες και την υγιεινή των χεριών.
Ολα τα άλλα είναι πλάνες και αυταπάτες, που δεν χωρούν στην εποχή μας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
