Κανένας και καμία κυβέρνηση δεν θα ήθελε να ζει αυτό που ζούμε σήμερα. Τον φόβο του κορωνοϊού που εξαπλώνεται ραγδαία, τον τρόμο που προκαλεί η πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία και τα δεινά μιας νέας οικονομικής κρίσης που υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί να εγκατασταθεί για τα καλά στη χώρα μας. Αυτό είναι το σκηνικό που έχει περιγραφεί έγκαιρα από τα πρωτοσέλιδα και τις στήλες του «Βήματος» όταν πολλοί αναζητούσαν λίγες ημέρες ανάπαυλας και τις χαμένες διακοπές του εφετινού καλοκαιριού.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι πώς η χώρα θα βγει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από αυτό το «τρίγωνο του Διαβόλου».
Δυστυχώς όλα τα γεγονότα εξελίσσονται ταυτόχρονα, είναι αλληλένδετα σε τέτοιον βαθμό κι αν ξεφύγουν κι άλλο από τα όρια αντοχής των συστημάτων υγείας και εθνικής άμυνας που γνωρίζουν οι πολιτικοί και έχουν προσδιορίσει οι ειδικοί, τότε μπορεί να οδηγηθούμε σε μια «εθνική κρίση».
Οι εξελίξεις των επόμενων εβδομάδων, ούτε καν μηνών, και στα τρία ανοιχτά μέτωπα θα είναι τόσο κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενεών που δεν έχουν θέση ούτε η φθηνή αντιπολίτευση, ούτε η μανιέρα των επικοινωνιολόγων με τα success stories της κυβέρνησης.
Δεν χρειάζεται κανείς να παραθέσει στοιχεία και αριθμούς, να περιγράψει τις απειλές, να προβάλει επιχειρήματα για να γίνουν αντιληπτές οι συνθήκες που βιώνει η χώρα και πώς αυτές επηρεάζουν τους πολίτες, την καθημερινότητα, την οικονομική δραστηριότητα, ακόμη-ακόμη (κάτι που δεν θέλουμε ούτε να φανταστούμε) τα θαλάσσια σύνορά της.
Η ανησυχία στον κόσμο της οικονομίας – τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τους καθηγητές – είναι μεγάλη κι ακόμη μεγαλύτερη στους επαγγελματίες και στους εργαζομένους που βλέπουν το βάθος της ύφεσης να προσεγγίζει το 10%, το ποσοστό της ανεργίας το 20% και τα χρέη τους στην Εφορία και τις τράπεζες να μεγαλώνουν.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι πολύ σύντομα θα πληγεί κι άλλο η κατανάλωση, θα επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο το επενδυτικό κλίμα και θα έρθει ακόμη πιο κοντά ο ορατός κίνδυνος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να περιορίσουν τη δραστηριότητά τους.
Αυτές τις ώρες η ευθύνη όλων είναι μεγάλη. Βαραίνει περισσότερο τους κυβερνώντες που καλούνται να πουν την αλήθεια και για τα εθνικά θέματα και πού θα οδηγηθεί η κρίση με την Τουρκία που κάποτε, κάπως πρέπει να λήξει, να περιγράψουν την κατάσταση που έχει περιέλθει η οικονομία και να ζητήσουν απ’ όλους και τον καθένα ξεχωριστά να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για να ξεπεράσουμε την τριπλή απειλή.
Με άλλα λόγια, να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να γνωρίζουν όλοι τις βάσεις πάνω στις οποίες θα κινηθούν με την ελπίδα ότι το 2021 θα αξιοποιηθούν και οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και για όλους θα είναι μια νέα αρχή.
