Καθώς ακούγεται ότι είναι υπό σχεδιασμό κυβερνητικός ανασχηματισμός, θα ήταν μια ευκαιρία. Ο Πρωθυπουργός, με αφορμή αυτή την πιθανή αναδιάταξη ρόλων και προσώπων τακτικού τύπου, να εμπλουτίσει τη στιγμή με μια απόφαση δημιουργίας ενός νέου υπουργείου. Ενός υπουργείου Αισθητικής.
Μέσα στις απαιτήσεις της τρέχουσας διακυβέρνησης, των άμεσων αναγκών και των ορατών αιτημάτων, χάνονται συχνά τα σημαντικά και ουσιώδη, που καθώς αθόρυβα και απαρατήρητα έχει η άρνησή τους ριζώσει, οι κυβερνώντες αυτό το αντιπαρέρχονται, ως μη θορυβώδες και ελάχιστα εντυπωσιακό. Ανάμεσά τους η μέριμνα για το ωραίο, η φροντίδα και η επιμέλεια για κάθε τι που γεννάει αυθόρμητα πληρότητα και τέρψη.
Ακούμε συχνά, σε επανάληψη κουραστική, πόσο όμορφη είναι η Ελλάδα. Πέρα από το γεγονός ότι όλοι οι τόποι έχουν την ομορφιά τους, η πατρίδα μας έχει ένα φυσικό κάλλος ιδιαίτερο, μια ποικιλία φύσης και χρωμάτων μοναδική. Με τη θάλασσα να δέχεται το βλέμμα σου σε κάθε καμπή της διαδρομής σου.
Διατρέχοντας και αυτό το καλοκαίρι αυτό τον όμορφο τόπο, διαπιστώνεις τα τραύματα της ασχήμιας που οι Ελληνες έχουν βαθιά χαράξει στο σώμα του. Μια ασέβεια συχνά επαναλαμβανόμενη. Εναντίον φύσης και ανθρώπων. Στον ελεύθερο ανοιχτό φυσικό χώρο, στον δομημένο, σε σημεία αναψυχής αξιοθαύμαστου κάλλους, στους δρόμους, στα βουνά, στη θάλασσα.
Τα γεμάτα σκουπίδια, πεταμένα από τα αυτοκίνητα, ρείθρα των επαρχιακών και αγροτικών δρόμων, μιλούν για έναν τύπο ανθρώπου. Ιδιοτελή, αγενή, απρεπή, απαίδευτο, αδιάφορο για τον εαυτό του και τους άλλους. Βάρβαρο καταπατητή του κοινωνικού χώρου και του τόπου, που καμιά ομορφιά σχέσεων ή φύσης δεν ανακόπτει την καταστροφική ορμή του.
Γι’ αυτό, κ. Πρωθυπουργέ, θα ήταν μια ευκαιρία. Πέρα από τον μικρό και στιγμιαίο εντυπωσιασμό του σχεδιαζόμενου ανασχηματισμού, αποφασίστε τη δημιουργία ενός υπουργείου Αισθητικής.
Να θέσει στον δημόσιο χώρο, με φωνή δυνατή και πρόθεση καθαρή, τη ζωτική ανάγκη πολιτισμού. Αναζήτησης και προστασίας του ωραίου. Να φέρει την αξία του στο ύψος που του πρέπει. Να το φωτίσει ως ζωοποιό και μεγάλο αυτό το αγαθό.
Ενα υπουργείο Αισθητικής θα αναλάβει το δύσκολο έργο να αντισταθεί στους οπαδούς της ασχήμιας. Να συγκρουστεί με τη συντεχνία των βαρβάρων, που σταθερά εκστρατεύει, ανενόχλητη, χρόνια τώρα, κατά του ωραίου, του χώρου και των ανθρώπων.
Δεν είναι χιμαιρικό το σχέδιο. Δεν πρέπει να γεννάει επιφυλάξεις ή δισταγμό η εξωτερική ματαιότητα του εγχειρήματος. Το νέο υπουργείο δεν θα κληθεί να διδάξει φιλοσοφία. Να αντισταθεί μόνο θα κληθεί. Η ίδια η δημιουργία του θα ήταν ένα φωτεινό μήνυμα. Μια πρόσκληση θα είναι για ψηλάφισμα του ωραίου, που τόσο απλόχερα ανθίζει δίπλα μας.
*Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.
