Γεμάτη γραφικές διαδρομές πλαισιωμένες από σμαραγδένιους αμπελώνες που αξίζει να εξερευνηθούν, η Αλσατία είναι σημείο αναφοράς για τους απανταχού οινόφιλους. Με μακραίωνη οινική παράδοση, παράγει σπουδαίες ποικιλίες και σχεδόν εξ ολοκλήρου λευκά κρασιά, όπως το Pinot Blanc, το ξηρό και φρουτώδες Riesling και το διάσημο για το λουλουδιαστό άρωμά του Gewürztraminer.
Σήμερα ωστόσο, με την οικονομική κρίση-απόρροια του κορωνοϊού, σε συνδυασμό με τους δασμούς που επέβαλε πριν από ένα χρόνο ο Ντόναλτ Τραμπ στο πλαίσιο του εμπορικού πολέμου με την Ευρώπη, έπληξε καίρια την αγορά κρασιού. Οι πωλήσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχουν πέσει κατά 50% από τον περασμένο Δεκέμβριο, με τεράστιες ποσότητες να καταλήγουν σήμερα στη βιομηχανία για να γίνουν αντισηπτικά χεριών.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αποθηκεύουμε όσα κρασιά δεν έχουμε πουλήσει. Δεν έχουμε άλλο χώρο στα κελάρια μας», λέει με λύπη στους New York Times ο Ζερόμ Μαντέρ, ένας αμπελουργός της περιοχής που αναφέρει ότι ο κορωνοϊός αποτελεί καταστροφή για την οινοποιία.
Η συγκομιδή του 2020 απέχει μόλις ένα μήνα και οι κάδοι πρέπει να αδειάσουν από το μούστο. Πολλοί αμπελουργοί το παίρνουν πολύ βαριά γιατί τα κρασιά τους έχουν εμπορική αξία.
«Παράγουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να πουλήσουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή», δηλώνει ένας άλλος οινοποιός της περιοχής, ο Τιμπώ Σπεχτ.
«Είναι σαν να αποχαιρετάς ένα πολύ αγαπημένο σου πρόσωπο», σχολιάζει η Μαριόν Μπορές, της οικογενειακής επιχείρησης Domaine Borès που αναγκάζεται φέτος να στείλει στη βιομηχανία των αντισηπτικών 19.000 λίτρα κρασιού, δηλαδή το 30% της παραγωγής της: «Αυτός δεν είναι ακριβώς ο προορισμός που είχαμε στο μυαλό μας, όταν φτιάχναμε αυτό το κρασί», προσθέτει η 27χρονη.
Κρατική επιδότηση
Μόνο στην Αλσατία, πάνω από έξι εκατομμύρια λίτρα κρασί θα καταλήξουν έτσι. Ο Μαντέρ στέλνει το 15% της παραγωγής του. «Είναι πολύ λυπηρό για τους οινοπαραγωγούς. Τα αποθέματά τους είναι πολύ μεγάλα. Πρέπει να κάνουν χώρο. Και η συγκομιδή είναι νωρίς φέτος», λέει από την πλευρά του ο Ερβάν Μπρουάρ, διευθυντής του αποστακτηρίου της κοινότητας του Άνω Ρήνου Sigolsheim.
Η γαλλική κυβέρνηση, που θέλει να προστατεύσει την πολύτιμη κληρονομιά του κρασιού, επιδοτεί την όλη διαδικασία αποζημιώνοντας τους περίπου 5.000 οινοποιούς που έχουν εγγραφεί μέχρι στιγμής στο πρόγραμμα, με λιγότερο από ένα δολάριο το λίτρο.
Μέρες του 2009
Η τελευταία φορά που ο κλάδος γνώρισε μια τέτοια κρίση ήταν το 2009 μετά την οικονομική κατάρρευση. Τότε οι ζημίες ήταν μεγάλες όμως σήμερα, πέρα από τις τεράστιες απώλειες, υπάρχει και το ψυχολογικό πλήγμα.
Η σχέση των οινοπαραγωγών με τα αμπέλια τους και το κρασί που παράγουν είναι πολύ προσωπική υπόθεση. Συνήθως η επιχείρισή τους είναι οικογενειακή, έχουν μεγαλώσει όλη τους τη ζωή μαζί με το κρασί και την τέχνη της αμπελουργίας και αυτό που συμβαίνει τους πονάει πραγματικά.
Φέτος μεγάλο μέρος της παραγωγής τους, αποτέλεσμα όχι μόνο της γενναιοδωρίας της φύσης της Αλσατίας, αλλά πρωτίστως της δικής τους φροντίδας, εξαντλείται στην ιδιοκατανάλωση. Πιστεύουν όμως ότι «όσο το κρασί είναι καλό, πάντα υπάρχει ελπίδα».
