Η Αγία Σοφία ποτέ δεν αποδόθηκε από το 1453 οπότε καταλήφθηκε η Κωσταντινούπολη, στους ορθόδοξους χριστιανούς ως τόπος λατρείας.
Η εκκλησία των εκκλησιών για την ορθοδοξία, αυτό το σπάνιας αξίας μνημείο, ένα επίτευγμα αισθητικής, το κόσμημα της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής, έφερε τέτοιο βαρύ συμβολισμό, ασκούσε τέτοια επιρροή στους πιστούς όπου γης, σήμαινε τόσα για τον πολιτισμό της χριστιανοσύνης, που ήταν αδύνατον να μην υποστεί την βαρβαρότητα των Οθωμανών.
Η Αγία Σοφία ήταν το διαμάντι του στέμματος. Ο Πορθητής παρέδωσε, το περίλαμπρο του λάφυρο, στη δική του Θρησκεία. Ο βιασμός του ναού σήμανε πιο πολλά για την υποταγή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κι από τον αφανισμό του στρατού της. Σήμανε την κατατρόπωση του σθένους των χριστιανών την απόλυτη παράδοση, έστελνε επίσης μήνυμα στις άλλες θρησκείες, στις άλλες εθνότητες.
Ένας κατακτητής που δεν φοβάται να προσβάλει τα άγια των αγίων του αντιπάλου του, που εξισλαμίζει την κορωνίδα των εκκλησιών της Χριστιανοσύνης, είναι ικανός να αφανίσει όποιον δεν υπακούει.
Η Αγία Σοφία λειτούργησε ως Ισλαμικό Τέμενος για 481 χρόνια. Ο Κεμάλ Ατατούρκ θέλοντας να συμβολίσει την εκκοσμίκευση της Πατρίδας του με μια εντυπωσιακή χειρονομία, θεράπευσε μερικώς την αγριότητα που είχε συντελεστεί, μετατρέποντας τον Ναό από Τέμενος σε Μουσείο. Καθιστώντας την Αγία Σοφία μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, η Τουρκία από επικράτεια της απολυταρχίας του Σουλτάνου, επιχειρούσε να μετατραπεί σε δυτικού τύπου πολίτευμα.
Κάθε κίνηση του Ερντογάν από τότε που αυτοανακηρύχθηκε ηγέτης του πολιτικού Ισλάμ, κάτι αλλάζει στο παιχνίδι των συμβολισμών, στο κατ’ εξοχήν εργαλείο χειραγώγησης.
Αυτή τη φορά επανέρχεται ως κατακτητής. Αυτό το σήμα δίνει στους ομοεθνείς του και στους φανατικούς ισλαμιστές που τον ακολουθούν. Κυρίως όμως ,με την μετατροπή του μουσείου ,πάλι σε τόπο προσευχής μουσουλμάνων, επιχειρεί επίδειξη ισχύος προς την Ελλάδα. Γνωρίζει τον ρόλο που παίζει στον ψυχισμό του έθνους η θρυλική εκκλησία. Αν δεν υπήρχαν ελληνοτουρκικές διαφορές αμφιβάλω αν θα επιχειρούσε να αλλάξει το καθεστώς της Αγίας Σοφίας.
Στη γειτονιά μου, ηχούσαν πένθιμα καμπάνες, το πρωινό της πρώτης Μουσουλμανικής προσευχής στην Αγία Σοφία. Για πολλούς αυτός ο Ναός δεν είναι μόνο ιστορία είναι και καϋμός. Ασήκωτο το βάρος. Άλλοι πάλι, νιώθουν οργή για τα τουρκική βαρβαρότητα αλλά και βαθιά θλίψη για όλους εκείνους που η πίστη αντί να τους λυτρώνει, τους κάνει αξεσουάρ στην άσκηση εξουσίας αδίστακτων και τυχοδιωκτών.
Ο γείτονας είναι κακότροπος, δύσκολος, επιθετικός, καθώς διακατέχεται και από σύνδρομα μεγαλείου παλιάς αυτοκρατορίας. Οφείλουμε να είμαστε ψύχραιμοι, αποφασιστικοί και κυρίως ρεαλιστές και ομονοούντες. Αν συνεχίσουμε με τις βυζαντινές εικόνες που δακρύζουν, και τον «Ναό της Αγίας Σοφίας που έγινε τζαμί», (αυτό έγινε το 1453,τώρα ήταν μουσείο), αν μας παρασύρει ο Ερντογάν στον χορό του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας και πιάσουν μεροκάματο οι επαγγελματίες πατριώτες, αν αρχίσουμε να πλακωνόμαστε ως ενδοτικοί και ανένδοτοι, δεν θέλουμε και πολύ, τότε θα δωρίσουμε στον αντίπαλο το πλεονέκτημα που αναζητά επιμόνως: το κατακερματισμένο φρόνημα.
